Endamın yeter Drogba

Müthiş bir maç, özellikle de müthiş bir ilk yarı seyrettik. Tribündekiler bir tenis maçına gitmeyi tercih etseydi kafalarını ancak bu kadar çevirirdi. İkinci dakika dolmadan golü bulan, çok geçmeden daha sonra ayrıca bahsedeceğim Drogba ile farkı ikiye çıkartan Galatasaray, rahat bir galibiyet alacak diye düşünmemek için bir neden yoktu.

DİYECEK SÖZ YOK...

ANCAK maçın süratinden başı dönenler arasında iki takımın stoperleri de vardı: Dany ve Bilica... Elazığspor, neredeyse tamamını iki gol geriden takip ettiği maçta Galatasaray’ı bir şekilde diken üstünde tutmayı başarırken, lider de sezonun gol rekorunu kırabilecek kadar fırsat tepti.
Geçen sezonu hatırlatan muhteşem bir Melo, formasını hiç yadırgamayan Yekta, her zamanki güzelliğiyle Selçuk ve onlara ayak uyduran ve iyi maçlarından birini çıkartan Hamit’e diyecek söz yoktu açıkçası...

CİDDİYETİ BOZMADILAR

FAKAT G.Saray’ın kazanma azmini, oyun zekasını, mantığını, karakterini, hırsını ve inancını zemine bir heykel şeklinde diken kişi hiç kuşkusuz ‘Tek ve biricik’ Drogba’ydı. Attığı goller tabii ki çok önemli, yeri geldiğinde defansa, yeri geldiğinde orta sahaya yardıma gelmesi elbette her türlü takdiri fazlasıyla hak ediyor. Ancak en az bunlar kadar, hatta belki bu saydıklarımdan da önemli olan, sahadaki duruşu ve verdiği güven duygusuydu. Hani ‘Endamı yeter’ derler ya, işte tam öyle!

Bu sezon cuma maçlarında ağzı çok yanan Galatasaray bu kez ciddiyetini bozmadan görkemli bir giriş yaptı haftaya... Kendi hesabını kârda kapattı, kalan dört maç için odaklanmaya başladı. Daha ne olsun, değil mi?