Bak bu çok manidar

Dün yenilen hurmalar bugün tırmalama aşamasına geldiğinde “dış mihrak” butonuna basıp ortalığı velveleye vermek manidar değil.

*

Ayakkabı kutusundan çıkan milyonlar, yüz binlerce liralık hediye saatler, “Tanırım iyi çocuktur Reza” demeler manidar değil.
“İnşaat ya resulullah” diyerek rant yaratmaca, parayı AVM’den aşırmaca, gemiciklere taşırmaca manidar değil.
“Kimsenin hayat tarzıyla ilgilenmiyoruz” diye böbürlenip kızlı/erkekli evlerden girip “gece gündüz kafa iyi gezen nesil/dindar, kindar nesil” muhabbetinden çıkmak manidar değil.

*

11 yıl aynı tencereye kaşık salladıklarına önce “Ne istediniz de vermedim” demek, sonra “örgüt” ilan etmek manidar değil.
“Destan yazdılar” diye övmelere doyulamayan polislerin, zırhlı aracını verecek kadar yüceltilen savcıların zülfüyâre dokununca arkalarına teneke bağlanarak sürülmeleri manidar değil.
Koklatılan ama verilmeyen demokrasi havucunun peşinde kitleleri işine geldiği gibi koşturmak, toplumun “sıkıntılı” zümrelerine açılım makyajı yapıp “Çok güzel oldun” demek normal ama hak isteyenin kafasına binmek manidar değil.

*

Rakamları kafaya göre yorumlayıp ekonomik başarı masalları anlatmak harika fakat gölgede bırakılan, üstü örtülen devasa borçları hatırlatanları hain ilan etmek manidar değil.
İhtiyaç hasıl olduğunda Enver Paşa kafasıyla “Yok kanun, yap kanun, var kanun” demek manidar değil.
“3 Y ile mücadele: Yolsuzluk, yoksulluk, yasaklar” diye motto ilan edip, asgari ücreti, ayakkabı kutularını, internetten kitaba uygulanan yasakları işaret edenleri tepelemek manidar değil.

*

“Darbeli matkap görsem affetmem, öyle darbe karşıtıyım ya, bildiğin gibi değil” diye esip gürlemek havalı ancak iktidar alanına yönelen davaları engellemek için sivil darbeciliğe tevessül etmek manidar değil.
Başka coğrafyalardaki hazin ölümleri sandığa oy şeklinde sağmak mubah ancak sokak arasında kahpece öldürülen Ali İsmail’den ve diğer fidanlardan hiç bahsetmemek manidar değil.

*

Bu yazı daha uzar, hepimiz biliyoruz ama “Manidar bir durum varsa onun ne kadar manidar olduğunu da biz biliriz” diye bir ses duydum sanki...
Ne yapsın bu fakir? Telefon açtım anneme: “Beni bu zamanlarda yaşayacak şekilde doğurman çok manidar...” dedim, kapattım.
Bak bu çok manidar...