Ankaralı gençler unutmayın!..

Üzülerek belirtiyorum ki, yazacağım konuyla ilgili örnekleri hemen hemen hergün toplu taşıma araçlarında yaşamaktayız. Ama benim bizzat yaşadığım örnekten dolayı, buradan Biz Ankaralıları tabi özellikle gençleri uyarma ihtiyacını hissettim.
Metro ve otobüs gibi toplu taşıma araçlarında bazı koltuklar engellilere, yaşlılara, hamilelere ve gazilere ayrılmış ve de görünür yerlere de bu uyarı yazıyla yapılmış olmasına rağmen, hemen hemen hiç kimse-özellikle gençler- buna hiç riayet etmemektedirler.
Hayatın zor şartları ve günlük yoğun koşuşturmacaları, halkımızı ve gençlerimizi çok yorduğunu ve yıprattığının farkındayım. Bu nedenle toplu taşıma araçlarında normal koltuklarda kimsenin kimseye yer vermesi ne yazık ki artık bir beklenti olmaktan çıkmıştır. Fakat en azından engelli, yaşlı, hamile, gazi vb. için ayrılmış koltuklar için gereken özeni ve saygıyı göstermemiz gerekmez mi.? Neden bu bencillik, neden bu özensizlik ve saygısızlık. Özellikle Siz Ankaralı gençler..Neden?
Yaşadığım (28.12.2012) örneği birazdan okuduğunuzda, toplumumuzda her açıdan ne kadar çok şeyin yitip gittiğinin çok net bir anlaşılacağını düşünüyorum.
Ben, ellili yaşın ortalarında bir Ankaralıyım. Kızılay’dan Batıkent’e gitmek için metroya bindim. Yukarıda belirtiğim hak sahiplerine ayrılmış beyaz koltuklardan birinde kendime yer buldum. Karşılıklı dört beyaz koltuklardan birinde ben, yanımda gençten bir kızımız, karşımda ise yine gençten bir kızımız ve belli ki mesai sonrası evine dönen genç bir bayan oturdu. O esnada çevremde koltukların ayrıldığı herhangi bir hak sahibi kimse göremediğim için, çantamı boynuma astım, elimde ki paketleri kucağıma sığdırdım, fırsattan istifade kitabımdan bir kaç sayfa okumaya başladım.
Metro, Kızılay’dan Ulus durağına geldiğinde, yakını olmadığı anlaşılan orta yaşlı bir beyin yardımı ile, ama ve aynı zamanda yaşlı bir yurttaş metroya bindi ve karşımda ki genç kızların yanındaki direğe tutunmaya çalıştı. Göz ucuyla çevreme bakmaya, gençlerden bir hareket gelecek mi diye beklemeye başladım. Ne yazık ki hayır! Hiç kimsenin istifini bozmaya niyeti yoktu. Metro Ulus’tan sonra bir-iki durak daha ilerledi, Akköprü durağına geldik, ama yine kimse istifini bozmuyordu. Yaşlı ve ama yurttaş da çevresinden habersiz ayakta, zor bela bir yerlere tutunarak yolculuğuna devam etmeye çalışıyordu. Bu duruma daha fazla dayanamadım, okuduğum kitabımı bıraktım, çantamı ve kucağımda ki paketleri topladım ve ama ve yaşlı yurttaşa yer verdim. Baktığımda, benim bu davranışımdan bile yanımdaki ve karşımda ki gençler hiç bir rahatsızlık duymamışlardı. Onlar için galiba çok olağan bir davranıştı. Kendini düşünmeyen biri elindeki paketlere rağmen ihtiyaç sahibi bir yurttaşa yer veriyor ve Batıkent’e kadar ayakta gitmeyi tercih ediyordu. Bilemiyorum, belki de içlerinden “Ne salakça bir hareket” diye de düşünmüş olabilirler.
Sevgili Ankaralılar, özellikle Ankaralı sevgili gençler, metroda ve toplu taşıma araçlarında ki ihtiyaç sahiplerine ayrılmış koltuklara oturduğunuzda, lütfen ve lütfen herhangi bir yaşlı, engelli, hamile vb. geldiğinde biraz daha duyarlı olun ve onlara saygı gösterin. Dolayısıyla yerlerinizi onlara terk edelim. Lütfen!
İsmail ÇATAK

TBMM üyesi demek...

Daha önce hiç ortaya çıkmamış olan, Türk halkının binlerce yıldan süzülerek gelen kültür bilgisi yurt içinde yurt dışında herkesin ilgisini çekerken, vekillerimizin bu konu ile de ilgilendiklerini hiç duymadık, görmedik, bilmiyoruz, değil mi?
Bunlar Türk vekilleri mi yoksa başka bir halkın vekilleri mi, hiç belli değil..
Onların ilgisini neler çeker acaba? Ya da, Türk halkının hiç bir şeyi ama hiç bir şeyi onları ilgilendirmiyorsa TBMM’de ne işleri var?
Lâle GÜRMAN

Polise 8 saat mesai

Ankara Milletvekili Prof. Dr. Özcan Yeniçeri’nin, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 9. maddesinin 3 fıkrasına “Emniyet Hizmetleri Sınıfında yer alan personel günde sekiz saat ve üç vardiya usulüne göre görev yapar” maddesinin eklenmesi için bir kanun teklifi verdiğini...