Newroz’un w’si

Hasan Lütfü Şuşud, tarikatlardan bahisle, “Hakikatleri bulamayanlar, merasimi din edindiler” der.

Şekilcilik - sağcı olsun, solcu olsun - hakikatleri değil bulacak, arayacak kadar birikimi ve kalitesi olmayanlar arasında pek yaygındır bizde. Fikrin etrafında toplanmak zor iştir, başkasının ezberlettiği dogmatik kalıplarsa kolay. Slogan atamadığımız yerde, birbirimizi sembollerle tanırız. Sarkık bıyık - pala bıyık - kaytan bıyık. Parka - tombalacı kürkü - siyah kısa palto. Bugün türban hepsini bastırdı.

21 Mart günü gazetelere bakıyorum. ‘Kürtçüler’ ve ilerici olmak için ‘Kürtçü’ olmak lazım gelir zanneden (Engin Ardıç’ın dediği gibi) çemişler, NEWROZ diye yazıyor.

Neymiş, Kürtçe’de w, x gibi Türk alfabesinde olmayan hafler varmış. Bunları yasaklamak ayrımcılık ve baskıcılıkmış. Bunları kullandınız mı Türkler’den farkınızı göstermiş ve isyanınızı duyurmuş oluyormuşsunuz.

Yine Ardıç’a göre bir cevap geliyor insanın dilinin ucuna.

Kürtler’in hangi alfabesinde x ve w varmış acaba?

Suriye ve Irak’ta kullandıkları Arap alfabesinde mi, İran’da kullandıkları Acem alfabesinde mi?

Sakın, PKK destekçisi İsveç, Danimarka, Fransa gibi ülkelerden almış olmasınlar bu haysiyet meselesi haline getirdikleri ULUSAL harflerini?