Yılın ilk yazısı

365 yazı daha yazmak üzere 2009’a merhaba.

Bugün ilk yazı, parti merkezinde bulunan böcek’e dair olsun.

Demek ki:

-Dinleniyoruz.

Kim dinliyor?

Rakip partilerden birileri mi, yoksa aynı parti içinden arkadaşlar mı?

Dinleyen belli değil.

Ama dinlenen, daha önemli biri olmalı... Kerameti kendinden menkul çok değerli bir zat.

Tabii, bir ihtimal daha var:

Belki de elektrik süpürgesinden kopan küçük bir parçaydı o, bunlar böcek zannettiler.

Elektronikten iyi anlayan biri yok mu? Var. Önder Sav...

İncelemeyi ona yaptırmalı.

Gökçek meselesi

Melih Gökçek’i rakipleri yemek isteyebilir. En doğal hakları bu...

Ama rakipleri, Gökçek’in liderini etkileyebilmişse, -bugün adaylığı kesinleşse bile- yakışıksız bir durum doğmuştur. Zira bu gecikme, liderin tereddütünü gösteriyor. Seçmene sirayet etmez mi? Normal olarak eder. Ama Gökçek ettirmez bunu.

O zaman ne olur?

Seçimi kazanırsa, dosta düşmana, herkese ve herşeye rağmen, bileğinin hakkıyla kendi kazanmış olur. Kaybederse, -uzak ihtimal ama- asla kendi kaybetmiş olmaz.

Örnek mi istersiniz?

1989’da kaybeden Dalan değil, Özal’dı.

Bugün Şişli’de ise -herkese ve herşeye rağmen- daima kazanacak olan, Sarıgül’dür.

TRT-6

Kürtçe yayını, gazeteler Kürtçe başlık’la karşıladılar. Ama hepsi farklı başlık attılar. Kolay değil. Türkçe’yi beceremiyorsak, Kürtçe’yi nasıl becereceğiz?

Her neyse.

“TRT-6 hayırlı olsun”un tam karşılığını Radikal’den kopya ederek yazıyorum:

TRT Şeş li ser xêrê be.

Gerçi Yeni Şafak Refikimiz kısaca Şeş bi xêrbe diyor ama olacak o kadar. İstanbul Türkçesini konuşan kalmadığı gibi belki İstanbul Kürtçesini de konuşan kalmamıştır. Cep telefonu mesajlarını daha da merak ediyorum.