Yonca Tokbaş - Kelebek
Yonca Tokbaş - Kelebek
Yonca Tokbaş - KelebekYazarın Tüm Yazıları

Yaşasın hayallerimiz var!

Cuma günkü yazımdan sonra bana “Gelecek sene bugün için şunları hayal ediyorum” diyerek yolladığınız olağanüstü güzel, içimde çiçekler açtırıp kuşlar uçuran e-postalarınızın içinden hayalinizin özünü bulup çıkardım ve o cümlelerden olma bir yazı yazdım.

Haberin Devamı

İsimlerinizi yazmamı istemediniz. Yazmadım.
Düşlerinizi okurken, ne kadar çok ortak ve benzer hayalimiz olduğunu gördüm.
Hayaller arka arkaya dizilince ortaya şahane bir “manifesto” çıkıyor.
Hayallerimin manifestosu!
Hepimiz farklıyız, hayallerimiz kardeş.
Cümlelerinizi okurken yapmanızı istediğim şey şu:
Her cümleyi içinize çekin. Bebeğinizmiş gibi sahiplenin.
Hayatta kalması, büyümesi, emekleyip yürümesi için yardımcı olun. İnanın.
Gerçekleşmesi için bir adım atın. Minicik de olsa bir adım...
Olmaz ki demeden... Ya tutarsa diyerek... İsteyerek...
Olmaz ki kısmına kafa yorup vakit kaybetmeden, “nasıl yapabilirim” kısmına kafa yorun.
İçgüdülerinizi dinleyin.
Sonra...
Sezen Aksu’dan dinleyin...
“Kutlama” ;)
Yonca
“#hayalci”

Gelecek sene bugün böyleyiz

Sevgi dolu insanlarlayım. Umutluyum.
Keyifli huzurlu özgür bir ortamda yaşıyorum. Sıcacık bir ailem var.
Bütün işlerimi bitirmişim, en enerjik halimle kalbinin ve yüzünün güldüğünü gördüğüm dostlarımla, kahvaltı etmeye hazırım. Birbirimizi dinliyor, duyuyoruz.
Çocuklara ve gençlere değer verilen, okumaları için ailelerine destek olunan bir ortamda, insanların kalp kırmadığı bir yerdeyim.
Farkındalıkların yüksek, tüketimin az, geri dönüşümün desteklendiği bir yerdeyim. İnsana, hayvana ve doğaya daha saygılı ve sevgi doluyuz. 200’e yakın bağışladığım fidan sayısı seneye bugün 5 bin olmuş.
Bir ormanım var.
Fikirlerimi özgürce söylüyorum. Güvenilir bir ortamdayım.
Arıları kurtarıyorum.
Kasların bacaklarıma sarıldığı gibi, ben de hayata sarılıyorum. Herkesle kucaklaşıyorum. Yolun başında yolun sonunu düşünmeden hayal ettiğim yola çıkmışım, ilerliyorum.
Aşığım. Aşk bana şarkılar söyletiyor.
Çözüm için el ele vermiş liderlerimiz var.
Çocuğumu okula tek başına gönderiyorum.
Üniversite öğrencileri huzurlu ve mutlu.
Dil, din ve ırk ayrımı yapılmayan bir toplumuz.
İnsanlar bağırmadan konuşuyor.
Çocuklar gülüyor.
Şiddet, tecavüz, taciz yok. Birbirimizi tanımasak da ‘merhaba’ diyoruz. Sohbetimizde siyaset yok.
Polis, aracını deniz kenarına çekmiş. Üzerine çocuklar çıkıp denize atlıyorlar.
Paramız var.
Bahçeli bir evimiz var.
Kendi işimi kurmuşum.
İkinci çocuk yapmışım.
Yüzüm gülüyor.
Dürüst, çalışkan, disiplinli siyasetçiler var.
Vatandaş birlik olmuş. Adalet var. Hoşgörülüyüz.
Çocuklarla ilgili hep güzel haberler var.
Farklı fikirlere saygılıyız. Önyargı sıfır.
Birbirimizi olduğu gibi kabul ediyoruz.
Keşke demiyorum.
Olumluyum ve hayat doluyum. Topluma hizmet eden biriyim.
Gülüyorum. Şanslıyım. Mahallemi çok seviyorum.
Gençler okumak istedikleri üniversiteye gidiyorlar.
Sağlıklıyım.
Kendimle dalga geçebiliyorum.
Paylaşırken mutluyum... Mutlu olduğum için paylaşıyorum. Samimiyet var.
Hem kendime, hem herkese güveniyorum.
Nefes alıyorum.
Cesurum.
*(Bu cümlelerin her biri, sizlerden gelen mail’lerden alıntıdır.

Yazarın Tüm Yazıları