‘Ruhum yaralıdır abiler’

Oregon’ın yalıtılmış doğasında, en yakın dost bellediği domuzla yaşayan bir adam…
Saçı sakalı birbirine karışmış, münzevi bir görüntüsü var.
Bir kadının yasını tutuyor ve acısı onu toplumdan uzaklaştırmış. Öte yandan Rob(in) Feld isimli bu şahsı, mesafeli durduğu kent yaşamına bağlayan bir iş ilişkisi var: Amir isimli karakter, kahramanımızın yaşadığı izole bölgeye lüks spor arabasıyla geliyor ve onun ‘yetenekli’ domuzu sayesinde topladığı trüf mantarlarını satın alıyor.

Rob’un böylesine sakin görünen hayatı domuzunun çalınmasıyla bozuluyor. Bu hırsızlık vakası onun hem gelir kaynağının yok edilmesi hem de en yakın dostunun kaybolması anlamına geliyor. Meseleyi halletmek üzere Amir’le birlikte Portland’a gidiyor ve domuzu aramaya başlıyorlar.

Michael Sarnoski, senaryosunu Vanessa Block’la birlikte kaleme aldığı ilk uzun metrajlı filmi ‘Domuz’da (Pig), ayrıksı bir karakterin geride bıraktığı geçmişiyle yüzleşmesini anlatıyor. Rob’un çok sevdiği hayvanının çalınması sebebiyle bir tür intikam hissiyle hareket ediyor gibi görünmesi, akıllara ‘John Wick’i getiriyor. Hatırlanacağı gibi Keanu Reeves’in dördüncüsünü beklediğimiz serisinin çıkış noktası, eski bir tetikçinin köpeğinin öldürmesinin intikamını alma çabasıydı. ‘Domuz’un başlangıcına da benzer bir arayış hâkim. Öykü Portland’a, yani büyük kente taşındığındaysa aksiyon sahneleri devreye giriyor. Fakat etraf kan gölüne çevrilmiyor. Aksine ortada ezilmiş, dışlanmış, tutunamayan bir karakter var. Nitekim Amir’le çıktığı bu arama çabasında Rob’un gerçek kimliğini de deşifre ediyoruz. O, yaklaşık 15 yıl önce terk ettiği eski hayatında, şehrin saygı duyulan mutfak şeflerinden biriymiş. Lakin sanatın yerini bir anlamda fabrikasyona, gösterişe, şatafata bıraktığı; kabuk değiştirmiş sektörü kabul etmeyerek yürüyüşünü tek başına sürdürmeye başlamış. Domuzu arama  sürecinde seyirci olarak Rob’un
ne kadar önemli, değerli ve yetenekli bir şef olduğuna dair, altı kalınca çizilmiş sahneler izliyoruz.

Filmde Amir karakteri üzerinden bir ‘baba-oğul’ denklemine dahil oluyoruz. Öykünün uğradığı limanlar arasında lüks lokantalar ve şefleri de var.

Mistik orman sahneleri

Michael Sarnoski’nin filmi genel çizgileriyle ‘bağımsız sinema’nın sularında geziniyor ama öyküsünün ‘kıssadan hisse’si anaakım sinemanın dertleri
ve bakışıyla yüklü gibi. Yemek üzerinden sanat, oradan hayata dair ‘derin’ dersler, sistemi reddeden bir karakter ama aslında reddediş öncesi o yakanın da ‘yıldızı’ olma hali... Yani ışıltılı bir düzen var ve bir domuz arama mücadelesi etrafında o parlak sahnede tutunamayan bir adamın öyküsünü de izliyoruz. Bu arada Amir karakteri üzerinde de bir ‘baba-oğul’ denklemine dahil oluyoruz. Bir de lüks lokantalar, şefler, dengeler, çarkın işleyişine dair gözlemler var öykünün uğradığı limanlar arasında.

‘Domuz’un altı çizilecek en önemli yanıysa Nicolas Cage’in ‘Rob’ rolünde son dönemdeki en iyi performansını ortaya koyması. Kendisi hatırlanacağı gibi
1995 yapımı ‘Elveda Las Vegas’ta (Leaving Las Vegas) canlandırdığı alkol bağımlısı bir kaybeden karakteriyle En İyi Erkek Oyuncu dalında Oscar almıştı. Deneyimli aktör benzer bir oyunculuk gösterisini
bu filmde sergiliyor ve karakterinin ruhunda hissettiği acıları başarıyla yansıtıyor.
Bir de kadrajlardan bahsedelim... Görüntü yönetmeni Patrick Scola’nın kamerasının özellikle filmin giriş bölümünde yakaladığı, güneş ışığının ormandan sızdığı kareler, filme ve ana karakterine mistik bir hava yüklüyor.      

Sonuç itibariyle kapanmayan yaralar ve yok sayılan bir geçmişle hesaplaşma çabası üzerine bir drama olan ‘Domuz’, özellikle Nicolas Cage’in varlığıyla ilgiye değer bir çalışmaya dönüşmüş. Yemek dünyasının koridorlarındaki gezinti de cabası diyelim.

Pasolini 100 yaşında

Kadıköy Belediyesi, Sinematek/Sinemaevi, ünlü İtalyan senarist, şair ve sinemacı Pier Paolo Pasolini’nin doğumunun 100’üncü yılı dolayısıyla izleyicilerine toplu gösterim programı sunuyor. Ayrıca bu seçkiye eşlik eden ‘Pasolini’nin Kapadokya’sı: Bir Yönetmenin Vizyonu ve Yansımaları’ adlı bir sergi var.

Mario Tursi imzasını taşıyan eserler, ülkemizde çekilen ve başrolünde opera sanatçısı Maria Callas’ın olduğu ‘Medea’ filminin haklarına sahip, Enrico Appetito Arşivi’ne ait set fotoğraflarından oluşuyor. 17 Mayıs’ta başlayan ‘Pasolini Toplu Gösterisi’nin bu haftaki bölümünde şu
filmler var:

Bugün

* Salo ya da Sodom’un 120 Günü (Salo o le 120 giornate di Sodoma) / 14.00Â

* Dekameron (Il Decameron) / 18.30

Yarın

* Canterbury Öyküleri (I racconti di Canterbury) / 14.00

24 Mayıs

* Dekameron (Il Decameron) / 20.00

25 Mayıs

* Canterbury Öyküleri (I racconti di Canterbury) / 20.00

26 Mayıs

* 1001 Gece Masalları (Il fiore delle mille e una notte) / 20.00

27 Mayıs

* Teorem (Teorema) / 20.00

VÄ°ZYONA GÄ°REN DÄ°ÄžER FÄ°LMLER

Annesinin işlediği cinayetlerden dolayı hayatı altüst olan Carly’nin yaşadıklarına odaklanan ‘Şeytani’yi (Demonic) Neil Blomkamp yönetiyor. Kadrodaki isimler şöyle: Carly Pope, Nathalie Boltt ve Chris William Martin. Anna Todd’un çok satan romanlarından sinemaya aktarılan serinin üçüncüsünü ‘After Ayrılık’ (After We Fell) Castille Landon çekmiş. Filmde Josephine Langford, Hero Fiennes Tiffin ve Louise Lombard gibi oyuncular var. Sivaslı bir ailenin başından geçenleri anlatan ‘Sivaslıyıh Kardaş’ı Gökhan Keskin yönetiyor. Oyuncular; Metin Yıldırım, Ali Sürmeli ve Halil Ergün. Yerli drama ‘Hayvan’ Bülent Terzioğlu ve Atilla Barışar ikilisinin imzasını taşıyor. Yerli gerilim ‘El Zebir’in yönetmen koltuğunda Sinan Uzun var. ‘Süper Yetenek 2’ (Rock Dog 2 / Yön: Mark Baldo) ve ‘Cesur Balık Sihirli Dünyada’ (Magic Arch / Yön: Vasiliy Rovenskiy) da bu haftanın menüsünde.