Başımız dik

Her türlü zorlu koşullar altında yeşil beyazlılar asla aşağıya bakmayacak...
*
Öncelikle ilk olarak Pazartesi akşamı maç öncesi durumu masaya yatıralım;
Rakip Giresunspor son 8 maçını gol yemeden kazanan, moral ve futbol anlamında formunun en zirve noktasında.
Yeni stadını açmış, hedefe kilitlenmiş, gerekli yerlerden gerekli desteğini almış vaziyette.
Transfer tahtasını açamayan Bursaspor tamamen yerli ve büyük oranda altyapı oyuncularından kurulu bir takım.
Hafta içi vefasız bir karakter yüzünden kaotik bir ortam yaşanmış.
Üstüne 4 sakat ve 8 COVID-19 pozitif olan toplam 12 futbolcusundan yoksun.
Sahaya çıkan 11’de düzenli olarak takımda oynayan oyuncu sayısı 4, bilemedin 5.
3 oyuncunun henüz daha profesyonel sözleşmesi bile yok. Sahaya amatör lisans ile çıktılar.
Ve bu şartlar altında oyunun 20. dakikası ile 80. dakikaları arasında rakibine sürekli baskı yapan, topa sahip olan ve oyuna hükmeden taraf Bursaspor oldu.
*
Rakip takım oyuncularının bu gençlerinde gençleri olan takım karşısında oyunun son bölümünde sürekli zaman geçirme çabalarını görmek bile bana gurur verdi.
Bursa patentli Onurcan Piri’nin kaleye gelen her topta yere yatması ise onun adına acınası bir durumdu.
Oyunun genelinde bir tek Kerem ve Eren’in gençlik ve heyecan katsayısı nedeniyle etkisiz kaldığını, diğer gençlerimizin ise sanki aylardır bu forma ile mücadele etmiş gibi oynadıklarını gördük.
Özellikle defansın göbeğinde 17 yaşındaki Taha Altıkardeş ve sol bek pozisyonunda oynayan yine 17 yaşındaki Abdullah Tazgel’i çok beğendim. Bu iki gencimiz çok yakın gelecekte ilk 11’in değişmez oyuncuları olacaklardır.
Şahsen Mustafa Hoca’nın yerinde olsam bundan sonraki karşılaşmalarda Cüneyt yerine Taha’yı Furkan Emre ile birlikte oynatmaya devam ederdim.
Hatta hücum hattında da Burak Kapacak’ı sağa atıp, sol önde Abdullah’a şans verir, sol kanadı Onur ve genç Abdullah’a emanet ederdim.
Zira bu ekonomik koşullarda mümkün olan en kısa sürede gençleri A Takım’a monte etmemiz bir zorunluluk.
*
Evet, sonuç olarak belki kaybedilmiş bir maç.
Lakin duruş ve mücadele anlamında yıllarca hizmet edecek gençleri bulup çıkarma anlamında çok daha değerli bir maç oldu.
Biliyoruz ki, forma için, arma için terinin son damlasına kadar mücadele eden bu gençlerimiz sayesinde Bursaspor bayrağı asla yere düşmeyecek...
Bu cevherleri yetiştiren Vakıfköy’deki hocalarımıza sonsuz teşekkürler...