Çocuklarınızın arkadaşa değil anne ve babaya ihtiyacı var

“Paylaşmayı bilmez” derler ama esasen biz her oyuncağımızı ya da sahip olduğumuz her şeyi paylaşmayı arkadaş edinmek için daha küçük yaşlardan alışkanlık ediniriz. Yalnız bir yerde kantarın topuzunu feci kaçırırız, o da arkadaşlara verilen aşırı önem. Dünyamız onlardır. Kardeş, abla, abi onlardır. Hani derler ya “Fazlasını verdiğiniz hiçbir yerde kıymetiniz bilinmez” diye, işte aynen öyle olur. Tek çocukların hayatları arkadaşlıklar ile ilgili feci hayal kırıklıkları ile doludur. Ve şanslı iseniz, eğer hayatta iseler, sonunuz o zamanında arkadaşlarınız için bir kenara fırlattığınız anneniz ve babanız olur. Kuzenler hele tadından yenmez. Zamanında göstermediğiniz kıymetin vicdan azabı ile onlara daha çok bağlanırsınız. Lakin anne ve baba her zaman ebeveyndir ve öyle de kalmalıdır. Yeni dönem modern psikologların “Çocuklarınız ile arkadaş olun” söylemi benim hiç onaylayamadığım bir yaklaşım olmuştur. 47 yaşındayım. Annem ile çok iyi anlaşıyorum, her derdimi ona anlatıyorum, onunla gezmek, alışverişe, yemeğe gitmek harika ama o benim annem. Kaşı kalktı mı bir kere haddimi anında hatırlarım. Babam ile de öyledir. Çok komiktir benim babam ama arkadaşım falan da değildir. Kimlikleri ne olur karıştırmayalım. Emin olun çocuklarınızın bir sürü arkadaşları var. Okulda, kursta her yerde. Onların ihtiyacı olan; can yakmadan otoriter olabilen, evet’i evet hayır’ı hayır olan, istikrarlı, sevgi dolu, destekleyici ve en önemlisi birbiri ile iyi anlaşan anne ve babadır. Çünkü şundan emin olun ki sizin birbiriniz ile ilişkinizin izdüşümünü kendi çocuklarınızın hayatında kopyalanmış haliyle göreceksiniz. Evlatlarınız sizin eserinizdir. Sizi aynalarlar. Sizi kopyalar ama dediğinizi dinlemez yaptığınızı yaparlar.

ANNE VE BABANIN İYİ ANLAŞMASI KADAR ÇOCUĞA İYİ GELEN BAŞKA HİÇBİR ŞEY YOKTUR

Geçenlerde sevgili Ayşe Arman’ın Instagram hesabında, vefat etmiş eşine mektup yazan 80 yaşında bir adamın mektubunu okudum. Beklenenin aksine gözlerim hüzünden değil sinirden doldu. Ömrü hayatı boyunca karısına eziyet etmiş, kendi ağzı ile örnekler vermiş ve şimdi havaya mektup yazıyor. Çünkü bir ayağı çukurda ve cezalandırılma vakti yaklaşıyor. Korkudan yazmış işte... Evlenirsiniz çocuk da yaparsınız ama biraz önceki yazımda da belirttiğim gibi çocuklarınızın ihtiyacı olan annelerine de iyi davranan adamlardır. Sadece çocuklarına iyi davranan baba iyi baba değildir. Çocuklarının annesine de iyi davranmak zorundadır. Anne ve babanın birbiri ile iyi anlaşması kadar çocuğa iyi gelen hiçbir şey yoktur.

BAŞARILI ÇOCUKLARIN EBEVEYNLERİNİN ORTAK ÖZELLİKLERİ

* Çocuklarına günlük işler yaptırırlar.
* Çocuklarına sosyal beceriler öğretirler.
* Hayattan beklentileri yüksektir.
* Çoğu zaman birbirleriyle iyi anlaşırlar.
* Aralarında çatışma olduğunda, çocukların önünde adil bir tartışma yaparlar.
* Daha yüksek eğitim seviyelerine ulaşırlar.
* Çocuklarına temel matematiği erken öğretirler.
* Çocuklarıyla aralarında duygusal bir ilişki geliştirirler.
* Daha az stres altındadırlar.
* Başarısızlığa değil, çabaya saygıları vardır.
* Anneler ev dışında da çalışır.
* Çocuklarına ön yargı yaratmayacak isimler koyarlar.
* Çocukları üzerinde psikolojik değil, davranışsal kontrolleri vardır.
* Yemek yeme alışkanlıklarının ve düzenli beslenmenin önemini kavrarlar.
Benim favorim çabaya saygı duymaları. Başarı ya da başarısızlık odak noktaları olmamalı. Çaba en kıymetlisi. Sizin favoriniz hangisi?

Günün Sözü:

“Çocuklar donmamış beton gibidir, üzerlerine ne düşse iz bırakır.”
Haim Jinott

EĞİTİMDEN, BİLİMDEN, BAŞÖĞRETMENİN İZİNDEN AYRILMADIĞINIZ AYDINLIK GÜNLERİNİZ OLSUN.