Sayın Gül, ’Mevzubahis olan vatansa gerisi teferruattır’

BİLİYORUM Atatürk’ün koltuğunun hakkını vermek kolay değil.O koltukta dimdik oturmak, eğilip bükülmemek, büyük özverilerle kurulmuş Cumhuriyet’e sahip çıkmak ise hiç kolay değil.

Ben zaten milyonlarca insan gibi Abdullah Gül’den böyle bir duruş beklemiyordum.

AKP’nin cumhurbaşkanı olacağından emindim.

Bunu da verdiği kararlarla zaten fazlasıyla kanıtladı.

Ama doğrusunu söylemek gerekirse bu kadar duyarsız davranacağını da beklemiyordum.

* * *

Cuma sabahı kara harekátının başladığını öğrendik.

O an yüreğimizi endişe dolu bir korku, bir heyecan kapladı.

İnanıyorum ki, milyonlarca insanımız da aynı duygular içine sürükleniverdi.

Ülkesini seven herkes, bildiği tüm duaları mırıldanmaya başladı.

Hepimiz Mehmetçiklerin sağ salim dönmesi için Tanrı’ya gün boyu yakardık.

Analar, babalar, eşler, çocuklar, sevgililer, büyükler, küçükler herkes, herkes...

Biliyorduk ki oralar dondurucu soğuk. Oralar kar altında.

Biliyorduk ki oralardaki teröristler pusu kurdukları karanlıklardan Mehmetçiklere ateş kusuyor.

İşte onun için hepimiz yüreğimizdeki endişe ve korku ile evlatlarımıza dua etmekten başka bir şey düşünmüyorduk.

* * *

O gün akşam saat 19.00 sıralarında Çankaya’dan gelen haber yüreğimizi bir kor gibi yaktı.

Bir cumhurbaşkanı, Atatürk’ün koltuğunda oturan bir cumhurbaşkanı, 11 gündür beklettiği yasayı önüne getirtip onaylayabiliyordu.

Bir insanın vicdanı, yüreği böyle bir günde nasıl böyle bir şey yapmaya izin verebilir.

Türbanla ilgili yasa bu kadar mı önemli?

Ülkesi için canını hiçe sayarak terör inlerini basan Mehmetçikler’den daha mı kutsal?

Böyle bir yasayı onaylamak için böyle bir gün seçmeye hangi insanın yüreği el verir.

Bilmem "Yazıklar olsun" demek yeter mi?

Bu davranışının milyonlarca insanı nasıl kahrettiğini acaba Abdullah Gül anlayabilecek mi?

Sanmıyorum.

Anlayabilseydi o yasaya o gün elini bile sürmezdi.

* * *

Cumhurbaşkanı şunu iyi bilsin ki, insanlarımız bunu unutmaz.

Mehmetçik canını, kanını hiçe sayarak teröristlerle boğuşurken Gül’ün gösterdiği bu duyarsızlığı affetmez.

Ben harekát günü yapılan bu onayın Abdullah Gül’ü destekleyenlerin bile yüreğinde derin bir yara açtığına inanıyorum.

Gül şuna inansın ki bu acı yıllar yılı dinmez.

Hangi millet evlatları ölürken devletin başının aklının bir başka yerde olduğunu içine sindirebilir?

Gün mü bitti onay için.

Cumhurbaşkanı bu anayasa değişikliğini her şeyin üzerinde tutuyorduysa neden 11 gün bekledi de Mehmetçik’in ülkesi için canını, kanını ortaya koyduğu gün onayladı.

Bilmem etkilenir mi, ama ben yine de vicdanlarına seslenmek için büyük Atatürk’ün o ünlü sözünü anımsatıyorum:

"Mevzubahis olan vatansa, gerisi teferruattır."
Yazarın Tüm Yazıları