DarüÅŸÅŸafaka 23 yıl önce Kanada’ya gönderdi, 100 bin lira bağışla aÄŸlattı
ABD’deki Silicon Vadisi’nde çalışan ve yaşayan Asena Gencel McKeown, Darüşşafaka Cemiyeti’ne bir mektup gönderdi:
- Bu yılın haziran ayında Darüşşafaka’nın beni lise 2’den Kanada’daki Lester B. Pearson Kolej’e göndermesinin 23’üncü yılı dolacak. Kanada ve ardından ABD. O günlerden beri buralardayım.   Â
Mektupta Darüşşafaka’ya nasıl girdiğini anlattı:![/images/100/0x0/55eb2b29f018fbb8f8afc3e6]()
- Ben Daçka’ya Ayvalık’tan girdim. 1984 yazında Cemiyet’ten teftişe gelen Ilgaz Amca, okulu öyle güzel anlattı ki, annem beni İstanbul’daki bu uzak yatılı okula göndermeye razı oldu. İlkokul öğretmeni olan annem babamı 1.5 yıllık kısa evlilik sonrası ben 7 aylıkken kaybetmişti. Daçka’nın benim geleceğimi kurtaracağını biliyordu.
Ardından okuldaki ilk günlerini aktardı:
- Annemin diktiği pazen pijama, elmalı sabunlar ve Sümerbank valizle o yıl ağustos ayında Darüşşafaka’nın kapısından girdim. Hazırlık sınıfını ağlayarak geçirdim. Yatakhaneden o dönemde okulumuzun bulunduğu Fatih’in evlerine bakıp, kendi evimin sıcaklığını, annemi özlerdim. Elmalı sabun kokusu hâlâ gözlerime yaşlar getirir.
İlkokul 4’üncü sınıftan itibaren girdiği Darüşşafaka’nın zamanla kendisi için yuvaya dönüştüğünü kaydetti:
- Lise 2’deyken girdiğim Pearson Kolej sınavını kazandım. Darüşşafaka uçak biletimi aldı, cebime harçlığı bile koyup beni Kanada’ya gönderdi. İyi eğitim temelim sayesinde 2 yıl sonra kendimi Lafayette Kolej’de elektronik elektronik mühendisliği, sonra da ABD’de Stanford’da elektronik master’i yaparken buldum.
Asena Gencel McKeown, mektubunun sonraki bölümünde çalışma ve evlilik dönemlerine değindi:
- Uzun süre Cisco Systems’de mühendis ve yönetici olarak çalıştım. Şimdi eşim Nick McKeown, kızlarım Jessica, Zoe ve Olivie Meryem McKeown’la Silicon Vadisi’nde yaşıyoruz.
Bu noktada Darüşşafaka ile işinin hiç bitmediği üzerinde durdu:
- Şimdi benim de Darüşşaka için birşeyler yapmam gerekiyor. Tüm Darüşşafakalılar gibi benim de çok şey yapmam gerektiğini biliyorum. Bugünün ve geleceğin Darüşşafaka öğrencilerine benim de borcum var. Onların ellerinden tutmak hepimizin görevi.
Mektubunu şu mesajla noktaladı:
- Benimki Darüşşafaka’nın hikayelerinden sadece birisi. Darüşşafaka’nın böyle binlerce hikayesi var, hüzünle başlayan, umutla devam eden...
Darüşşafaka Cemiyeti Başkanı Zekeriya Yıldırım, 6 Nisan’da yapılacak genel kurula sunulacak faaliyet raporunda, "2012 yılının en yüksek miktarda kişisel bağışını yapan Darüşşafakalı" başlığıyla yer verdikleri Asena Gencel McKeown’un mektubuna özellikle dikkatimi çekti.
Mektubu okurken duygulandım, gözlerim doldu. Zekeriya Yıldırım’a Asena McKeown’un bağışının miktarını sordum:
- 100 bin lira bağış yaptı.
Darüşşafaka, bu yıl 150’nci yaşını kutluyor. Cemiyet yönetimi, "Şefkat yuvası"na daha fazla öğrenci çekmek için büyük çaba harcıyor.
Bu amaçla 15 bin yetim-öksüz çocuğa tek tek mektup gönderip sınava girmeleri çağrısında bulunuyor.
Asena Gencel McKeown’un hikayesini okuyun, 2 Haziran’da 20 ilde yapılacak Darüşşafaka sınavlarına yetim-öksüz çocukların girmesini teşvik edin...
Mektupta Darüşşafaka’ya nasıl girdiğini anlattı:
- Ben Daçka’ya Ayvalık’tan girdim. 1984 yazında Cemiyet’ten teftişe gelen Ilgaz Amca, okulu öyle güzel anlattı ki, annem beni İstanbul’daki bu uzak yatılı okula göndermeye razı oldu. İlkokul öğretmeni olan annem babamı 1.5 yıllık kısa evlilik sonrası ben 7 aylıkken kaybetmişti. Daçka’nın benim geleceğimi kurtaracağını biliyordu.
Ardından okuldaki ilk günlerini aktardı:
- Annemin diktiği pazen pijama, elmalı sabunlar ve Sümerbank valizle o yıl ağustos ayında Darüşşafaka’nın kapısından girdim. Hazırlık sınıfını ağlayarak geçirdim. Yatakhaneden o dönemde okulumuzun bulunduğu Fatih’in evlerine bakıp, kendi evimin sıcaklığını, annemi özlerdim. Elmalı sabun kokusu hâlâ gözlerime yaşlar getirir.
İlkokul 4’üncü sınıftan itibaren girdiği Darüşşafaka’nın zamanla kendisi için yuvaya dönüştüğünü kaydetti:
- Lise 2’deyken girdiğim Pearson Kolej sınavını kazandım. Darüşşafaka uçak biletimi aldı, cebime harçlığı bile koyup beni Kanada’ya gönderdi. İyi eğitim temelim sayesinde 2 yıl sonra kendimi Lafayette Kolej’de elektronik elektronik mühendisliği, sonra da ABD’de Stanford’da elektronik master’i yaparken buldum.
Asena Gencel McKeown, mektubunun sonraki bölümünde çalışma ve evlilik dönemlerine değindi:
- Uzun süre Cisco Systems’de mühendis ve yönetici olarak çalıştım. Şimdi eşim Nick McKeown, kızlarım Jessica, Zoe ve Olivie Meryem McKeown’la Silicon Vadisi’nde yaşıyoruz.
Bu noktada Darüşşafaka ile işinin hiç bitmediği üzerinde durdu:
- Şimdi benim de Darüşşaka için birşeyler yapmam gerekiyor. Tüm Darüşşafakalılar gibi benim de çok şey yapmam gerektiğini biliyorum. Bugünün ve geleceğin Darüşşafaka öğrencilerine benim de borcum var. Onların ellerinden tutmak hepimizin görevi.
Mektubunu şu mesajla noktaladı:
- Benimki Darüşşafaka’nın hikayelerinden sadece birisi. Darüşşafaka’nın böyle binlerce hikayesi var, hüzünle başlayan, umutla devam eden...
Darüşşafaka Cemiyeti Başkanı Zekeriya Yıldırım, 6 Nisan’da yapılacak genel kurula sunulacak faaliyet raporunda, "2012 yılının en yüksek miktarda kişisel bağışını yapan Darüşşafakalı" başlığıyla yer verdikleri Asena Gencel McKeown’un mektubuna özellikle dikkatimi çekti.
Mektubu okurken duygulandım, gözlerim doldu. Zekeriya Yıldırım’a Asena McKeown’un bağışının miktarını sordum:
- 100 bin lira bağış yaptı.
Darüşşafaka, bu yıl 150’nci yaşını kutluyor. Cemiyet yönetimi, "Şefkat yuvası"na daha fazla öğrenci çekmek için büyük çaba harcıyor.
Bu amaçla 15 bin yetim-öksüz çocuğa tek tek mektup gönderip sınava girmeleri çağrısında bulunuyor.
Asena Gencel McKeown’un hikayesini okuyun, 2 Haziran’da 20 ilde yapılacak Darüşşafaka sınavlarına yetim-öksüz çocukların girmesini teşvik edin...
