Üstünlüğü tartışılmaz, asla. İlkokul çocuklarına anlatıyorlar, öğretiyorlar okullarda, “Doğa mı güçlü insan mı?” diye... Cevabı doğa! Şakaya gelmez. Dalga geçilmez. Kaşla göz arasında siler süpürür bir anda, insan yapımı ne varsa. Tsunami nasıl götürdü koca şehri görmedik mi? Dalgalar ne varsa aldı götürdü... Ne varsa. Derenin yatağıysa, istersen üstüne Piramitleri dik, alır gider. Sudur bu su; yolunu bulur, önüne ne kattığına bakmaz. Yutar. 2 saat içinde yağan yağmur yapıyor bunu... 9 insan gitti! Bilmem ki ne demeli. “Dere yatağında eskiden gecekondu vardı, kentsel dönüşüm olmasaydı kim bilir kaç kişi gidecekti...” filan demek, yuhlanacak cevaptır. İnsanın yüzü kızarır söylerken. Yani bu kadar kayba şükür mü diyeceğiz durduk yerde ölen insanlarımız varken... “Dereyatağında ev yaptık, özür dileriz, hatamızdır, insanımızı koruyamadık, büyük hatadır, bütün projeler gözden geçirilecek!” demek bu kadar mı zor yahu hala! Hiç mi yüzleri kızarmıyor anlamıyorum ki, Vicdan da mı yok? E yok belli. Yatağımdaki düşman Toki! Yonca “yazıklar olsun!”
