Tahta gibi göğüslerim var

Güzin Abla

İzmir'den Ayşe /

Merhaba Güzin Abla, ben gelecek yıl liseyi bitireceğim. 18 yaşıma girmek üzereyim ama derdim çok büyük. Ufak tefek 1.56 boyunda, 50 kilo bir genç kızım. Sorunum göğüslerimin küçüklüğü. Hiç gelişmiyorlar ve bu yüzden herkesin benimle alay ettiğini düşünüyor, kahroluyorum. Hiç istediğim gibi bir kıyafet giyemiyorum. Dar bluz giyemiyorum. Çünkü göğüslerim tahta gibi. Sutyen giymeme gerek yok. Hemen hemen çocuklarınki kadarlar. Ablacığım bir süre doğum kontrol hapı bile kullandım sırf hormonların göğüsleri büyüttüğünü söyledikleri için. Ama sonuç alamadım. Lütfen ne yapmam gerektiğini söyleyin. Çok üzgünüm.

Güzel Kızım, bir kere doktora danışmadan, ondan bundan duyduğun için hormon almamalısın. Bu genç yaşta kendi kendine sorumsuzca hareket etmemelisin. Doğum kontrol haplarında iki kadınlık hormonu birden bulunur. Dengeli bir şekilde düzenli adet görmeni sağlar. Ama sen de eğer yalnızca östrojen hormonu eksikse bunu telafi etmez. Sen ufak tefek ve henüz yaşı küçük bir kızsın. Elbette ki göğüslerin iri yarı, kilolu, yapılı kadınlarınki gibi olmayacaktır. Yoksa çok çirkin olmaz mıydı? Zaman içinde göğüslerin biraz daha gelişebilir. Eğer sende hormon eksikliğinin diğer belirtileri de varsa (adet düzensizliği, az adet görmek gibi), o zaman bir kadın doğum uzmanına başvurup göğüslerinden de rahatsız olduğunu belirtebilirsin, gerekirse hormon tedavisi uygulanabilir. Ama aşırıya kaçmadan. Çünkü gereksiz hormon tedavisine doktorlar da karşı. Hele senin yaşında. Bu arada göğüslerinin daha iri durmasını sağlayan ve sutyen içine konan yapay göğüsler var. Ayrıca içi takviyeli sutyenler var. Bunları kullanabilir, dilediğin giysiyi de rahatlıkla giyebilirsin. Bu kadar dert edecek ne var? Yaşın ilerledikçe göğüslerin gelişir. Ama madem ufak tefeksin aşırı bir şey beklememelisin. Belki biraz kilo alırsan göğüslerin farkedilebilir. Baktın hala istediğin gibi değil, göğüslerini büyüttürebilirsin. Sonuçta çaresiz bir dert değil seninki. Bu kadar sorun yaratıp da bu güzelim günlerini karartma emi benim tatlı kızım.

Ot gelip saman gitmek istemiyorum

İstanbul Kızı /

Sevgili Güzin Abla, 20 yaşında bir genç kızım. Sözüm ona kocaman kız oldum ama, bazen öyle saçmalıklar yapıyorum ki, 5 yaşındaki çocuklar bile yapmaz. Gerçi kimseden kimseye fayda yok bu dünyada ama yaşınızın olgunluğuna, yaşadıklarınızın tecrübesine dayanarak bana yardımınız dokunur diye size yazıyorum. Hiçbir mekanda huzurum yok. Ne evde ne işte ne de sosyal yaşantımda. Hani bir söz vardır, ot gelip saman gitmek, diye. İşte aynen bu durumdayım. Kendimi o kadar yalnız ve berbat hissediyorum ki kelimelerle ifade edemem. Sanki benim tek dostum, tek kurtuluşum ölüm gibi gelmeye başladı. Tabii ki Allah'ın verdiği canı yalnızca o alır ama yine de göz göre göre canıma kıyabilecek durumdayım. Belki de benim tek noksanım sevgidir. Peki ama sevgi nedir, ne işe yarar, kimleri sevmek gerekir? Belki de bunu anlayamadığım için böyleyim. Ben de sevdim ama bunu da bana çok gördüler. Gözlerimden akan yaşları frenleyemiyorum. Bana destek olacak kimsem kalmadı, bari sen bir kızın olarak bana yaşama cesareti ver.

Canım Kızım, ah bilsen durumuna ne kadar üzüldüm. Kim seni bu kadar kırmış, kim senin o güzelim sevgi dolu yüreciğini ezmiş, kim seni bu kadar perişan etmiş? Dünya ne yazık ki yüreğimizde duyduğumuz kadar güzelliklerle dolu değil kızım. İnsan olmak, bunlarla mücadele edebilmek demek. Hayat dümdüz değil, ancak bu eğrilik büğrülükler seni yıldırmamalı. Sanırım bir depresyon içindesin. Beklediklerini bulamamanın, çevrenden istediğin yakınlığı görememenin getirdiği bir bunalım bu. Belki bunun altından tek başına çıkamayabilirsin. İyi bir psikoloğun yardımına ihtiyacın olabilir. Bazı basit depresyon ilaçlarıyla bu halin kısa zamanda düzelir. İnsanlara, senin gibi olmayanlara, kötülere ve tersliklere daha kolay katlanma gücü verir sana. Sevgiyi sormuşsun... Ah benim güzel yavrum, sevgi insan olmanın en büyük gereği. Sevgisiz bir dünya olabilir mi? Ama ne yazık ki insanlar bu maddi dünyada, giderek sevgiden uzaklaşıyor. Bencilce yalnız kendilerini seviyorlar, o kadar. İnsanı, hayvanı, doğayı, çiçeği, böceği sevmeyi bilmiyoruz artık. Sana Leo Buscaglia adlı yazarın kitaplarını okumanı öneririm. 'Sevgi,' 'Kişilik,' gibi kitaplarında, sana sevgiyi o kadar güzel anlatır ki. Bak onu okurken dünyada ne güzel insanlar olduğunu görüp biraz daha umut dolacaksın.