Oğlu Başbakan

Hiç unutmam.

Demirel, kendisini silah zoruyla deviren Evren Paşa’nın eşi öldüğü zaman, Cenaze Töreni’ne katılmıştı...

Siyasetçilerin yüz yüze bakabilmeleri için nice akgünler ve karagünler gördük.

İnsanlığımızı bâri böyle hatırladık.

***

Başbakan, sevgili annesini kaybetti.

Anne bu.

En mukaddes varlık.

Bilirim ki kaleme sarılıp çok duygulu yazılar yazmak isteyen arkadaşlar, kendilerine sırf yalaka denmesin diye frene basacaklardır.

Bu duyguyu iyi bilirim.

Bu duyguya ben de defalarca mağlup oldum. Özal’ı, ancak vefatından sonra övebildim. Bunun vicdan azabını hâlâ çekmekteyim. Mahalle baskısı’nın bundan daha alçak olanını görmedim.

***

Ama bütün bunlar, Tenzile Hanımefendi’nin haklı gururunu gölgeleyemez.

Ne mutlu ona ki, oğlunun Başbakanlığını gördü. Ne mutlu ona ki, oğlunu kararlı bir Başbakan olabilecek bir biçimde büyütüp yetiştirdi. Hem de kimseye borçlanmadan muktedir olmayı ona öğretti.

Kimbilir, belki de Başbakan bu sebeple burnundan kıl aldırtmıyor.

Başı sağolsun.

Allah sabırlar versin.