Hayati hata

Biz maça ‘‘Yılların intikamını alacağız’’ diye bakıyorduk. Gergindik, oysa İngilizler için ise ortalık sakindi.

Maçtan önce basın toplantısında konuşan David Beckham, ‘‘Türkiye'de dostluktan başka bir şey görmedik. Çıkıp topumuzu oynayacağız’’ derken, Kaptan Bülent Korkmaz, ‘‘Biz şampiyonaya direk gideceğiz. Aynı zamanda yılların intikamını alacağız’’ diye konuşuyordu.

Tehdit ettier

Dünkü maçın en önemli farkı buydu.

İngiliz futbolcular yaratılan bu gergin ortama rağmen, ‘‘Türkiye'ye gitmeyiz’’ diyerek federasyonlarına tehdit savuracak kadar rahatlardı. Çünkü onlar bu maça bizim gibi, ‘‘Hayati bir maç’’ olarak bakmıyorlardı.

Bu rahatlık, dünyanın her yerinde, her takım için çok büyük bir avantajdır.

Peki biz ne yaptık?

‘‘Yeneriz... Perişan ederiz...’’ açıklamalarını abarttık. Futbolcusundan, teknik adamına, seyircisine kadar tüm Türk halkını galibiyete şartlandırdık.

Oyuncularımızın üzerine bir yük daha bindirdik. Onları strese, sinire ve belki de paniğe sürükledik.

‘‘Yenilirsek her şey biter’’ korkusu bir anda hepimizi sardı. Yıllardır yaptığımız yanlışlara bir yenisini daha ekledik.

İnanmakla, şartlanmanın farklı şeyler olduğunu bir türlü öğrenemedik. Dün geceki maç bunu tüm çıplaklığıyla ortaya koydu.

Ya kaybedersek

Bir yanda ne istediğini bilen, buna göre oyun planını sergileyen, basit oynayan ve paniklemeyen İngiltere vardı sahada.

Diğer yanda ise, ‘‘Kaybedersek ne olur?’’ endişesi ile yeteneklerinin pek azını sahaya yansıtan Türk Milli Takımı...

Buna rağmen Şenol Güneş ve oyuncularımız kazanmak için tüm imkanlarını zorladılar. Düşünün İngiltere önünde Hakan Şükür, İlhan Mansız, Tuncay ve Nihat'la dört forvet oynadık.

Ama buna rağmen golü bulamadık.

Bu maçı berabere bitirdik. Ama biz maçı maç öncesi ‘‘şartlanmışlığımızla’’ zaten kaybetmiştik. Şimdi tüm dileğim, aynı ortamın ve aynı şartlanmanın play-off maçlarında yaşanmaması.

Çünkü stres, bizim yeteneklerimizi öldürüyor.