Elinize birer küçük bayrak alın...

Bekir COŞKUN

O eski binadaki Meclis'in önünde sıraya girmiş şeref kıtası erlerinin hiçbirinin ayakkabısı öbürlerine benzemiyordu.

Ne palaskaları, ne pantolonları...

Üstelik bu şeref kıtası...

Milletvekilleri sekiz-on kişi, aynı odada, yerde ve yan yana yattılar... Samanpazarı'nda yatıp-kalkan milletvekillerinin kaldıkları hanın altında, kervancıların develeri sabaha kadar homurdanıp geviş getiriyorlardı...

Mebuslar yemeklerini toplanıp aynı tabaklardan yediler...

O eski binanın, bir köy ilkokulunu anımsatan dar tahta sıralarında üçerli-dörderli oturdular...

Ve Cumhuriyet'i böyle kurdular...

*

Utanmalıyız...

Cumhuriyet'in temel niteliklerinden bir teki olsun, o ilk günkü kadar ayakta ve geçerli değil...

Çünkü o savaş yorgunu ve yoksul insanların yüreğindeki sevginin-imanın-özverinin-pırıltılı duyguların yerinde yeller esiyor...

Ne de kutsal ilkelerden eser var...

Oysa bu ‘‘Cumhuriyet’’ denilen şey, ilkeler rejimidir...

Ulusal egemenlik... Sosyal devlet... Hukukun üstünlüğü...

Laiklik...

Çağdaşlık...

Bir teki olsun yerinde yok...

*

Ne yapabiliriz?..

Çeteleşmiş güçlerin egemenliği altında, çökmüş bir hukuk sistemine karşın, insanların akıllarına gelen kendi hukuklarını uygulamaya koydukları bir ortamda...

Kuruluşundan bu yana ilk kez laik cumhuriyet düşmanları Cumhuriyet'i ele geçirirken...

Hedeflenen Batı medeniyeti, daha iki gün önce bu cumhuriyeti yeterince ‘‘Uygar’’ bulmadığını açıklarken...

Cumhuriyet'in başı, elinde padişah kavuğu, Cumhuriyet'in yerine bir başka şey ararken...

Ne yapacağız?..

*

Bugün çocukların elinden tutup, birer küçük bayrak alıp sokaklara-meydanlara çıkın...

Cumhuriyet'in bize ihtiyacı var...

Kurda-kuşa yem olmasın...

Kutlu olsun...

Kutlu olsun...