Çömlek patladı

Bu seçimde ne kadar namertlik varsa, hepsini gördük.

Ateşkes’e rağmen ateş edip cana kıyanlar.

Eline beylik geçince önce babasını asanlar, dağdan gelip bağdakini kovanlar, eski arkadaşlarını satıp gökten zembille meçhul bir kadro indirenler, aday yapacağım diye oyalayıp sonra kaytaranlar, olmayacak vaatlerde bulunup halkı dolandıranlar...

Ve tabii on parmağındaki on kara’yı her tarafa sürenler.

- Öbürlerini saymıyorum.

Hani şu, misyonunu terkedenler, aslını inkar edenler, 46 ruhu’nu ve

83 ruhu’nu, hatta 68 Hareketi’ni katledip geride kalanları da arkadan hançerleyenler...

Ve tabii, beri tarafta Atatürk ilkelerini bile rafa kaldıranlar.

***

Ben 1977’den beri bütün seçimleri yakından takip ettim.

Elbet hepsinde rekabet vardı. Kıyasıya mücadele vardı. Belki karşılıklı ağır suçlamalar da vardı. Ama bâri kalleşlik yoktu.

Bu seçimde ilk def’a kalleşlik var...Ortaçağ’da olsak, belki düelloyu gerektirecek kadar rezillikler var.

Allahaşkına, 12 Haziran gecesi sonuçlara bakıp ne diyeceğiz:

- Her şey geride kaldı.

Yok öyle.

Hiçbir şey geride kalmaz.

Bu kepazeliklerin hiçbiri unutulmaz. Yüreklere saplanan bu zehirli oklar, kolay kolay çıkmaz.

- Her şey miting meydanlarında kaldı.

Hayır efendim, kalmadı.

Onlar, yarınlara büyük nefretle ve husumetle taşınacak.

İşte yeni nesillere yapılan en büyük kötülük budur.

***

Kasetlerden ibaret olsaydı, gelir geçerdi. Neticede birer kaçamaktır... Çaylakça yapılan çapkınlıklardır. Bu yangın, aile içinde zamanla söndürülür, mutluluklar

geri dönebilir. Erkeklerin evdeki hanımefendilerden başka hesap verecekleri bir merci yoktur.

Ama kalleşlikler unutulmaz.

Son söz: Ülkede ne Türk problemi var, ne Kürt problemi.

Asıl problem:

- İnsan kalitesi.