Bi armut ye...

1942

56

65

77

83

94

2009

*

"Hiçbir yere giden"
oyuncak

trenin çocuklarıyız biz...

*

Biletimizin bitmesini, tamam artık

"in" denmesini bekleyen çocuklar.

*

Bakın, bilet dedim aklıma geldi...

Onca tantanalı hayalden sonra, yılın ilk günü oturup, kös kös gazete okuduğunuza göre, belli ki, size de çıkmamış! Zaten alırken demiyor muydunuz, "Bana çıkmaz" diye... Bildiniz en azından.

*

Takmayın kafanıza.

*

Biletinizin viraj viraj tükendiğini düşündüğünüz zor anlarda "Bi armut ye" der, saçmalık silsilesi hayatı fazla ciddiye almamamı öğreten bilge adam...

Ve, şöyle devam eder...

*

Ölümü konuşmak...

Paradan konuşmak gibi.

Ne fiyatını biliriz

Ne değerini.

Yine de ellerime bakıyorum da...

Biraz tahmin edebiliyorum.

Zaten, erkek tahmin etmek...

Ve, başarısız olmak için yaratılmış.

Kadın?

Geri kalanlar için.

Zamanı geldiğinde...

Umarım

Bir armut yiyişimi hatırlarım

Usanmışız artık...

Bu kadar ölü köpekten

Kafataslarından

Ordulardan

Çiçeklerden

Kitaplardan

Tek mücadele var...

O da şu:

Bugün bir armut ye ki...

Yarın hatırlayabilesin.
Yazarın Tüm Yazıları