Bekir Coşkun: Acı panayırı

Bekir COŞKUN

NE yolların sağında-solunda, ağaç dalından barınaklar altında erik-patates-soğan satan köylüler var...

Ne de eskisi gibi çiçek satan çocuklar..

Çocukların çoğu öldü diyorlar..

Köylüler gitmişler...

Biz Hürriyet olarak bugünkü toplantımızı bu yıkıntılar arasında yapmaya karar verdik...

Burası Türkiye'nin yıkılan yarısı...

*

Televizyonlar, demokratik kitle örgütleri, ünlü simalar, gazeteciler, akın akın duyarlı insanlar, durmadan bağıran spikerler... Çadırlar kurulmuş, sadece müzik yerine yakınma ve ağıt sesleri geliyor...

Bugün burası bir acı panayırına benziyor..

İnsanlar atlıkarınca yerine nasılsa havada duran yarısı yok binaları seyrediyorlar...

Pamuk şekerlemeci yok...

Onun yerine yumak yumak acı tutuşturuyorlar elinize...

Ne çadırlarda yılan kız var, ne sihirli aynalar...

Yarısı yok kız çocuklarına mı bakarsınız?.. Yoksa size sizi anlatan, sizi ortanızdan ikiye bölen, sihirli ayna gibi sitemlere mi?..

İşte korku tüneli...

Devlet bir yıl sonra bile kaç insanın öldüğünü bilmiyor...

Yüzlerce aile, ellerinde resimlerle çocuklarını, çocuklar ise annelerini-babalarını arıyorlar...

Acı panayırının falcısı bakıyor, bütün fallar aynı:

‘‘Gelmeyecekler...’’

*

Peki, Demirel, Ecevit, Yılmaz, Bahçeli, bakanlar niye yoklar?..

‘‘İnsanların tepkisinden korkup gelmediler’’ diyorlar...

Bırakın yeniden yapmayı, yıkmayı bile becerememiş bunlar... Yıkılması gereken binalar hálá sallanıp duruyor...

Peki kim yapacak yeni deprem evlerini?..

Yaptıkları siteler ilk yıkılan iki iktidar yakını holdinge ihaleleri verdiler... Yaptıkları çürük sitelerle bine yakın insanı öldürenler, ölmeyenler için konut yapacaklar...

Acı panayırının hokkabazları...

Bul karayı, al parayı...

Kara günü bile paraya çevirip cebini dolduranlara lanet, yaklaşıp bir halka atıyorum, tümünün hediyesi acı...

Acı panayırında ne alsan acı, ne versen acı...

Ve ben elim-kolum acılarla dolu dönüyorum...