Amca korkuları

Onların korkuları var da amcalaşmış birtakım genç kardeşlerimizin yok mu sanıyorsunuz?
Şimdi efendim önce uyarımı yapayım. Hiç öyle gerçek teyzeler, amcalar, anneanneler ve dedeler alınmasın.
Her nasıl gençlik yaşında güzelse teyzelik, amcalık da yaşında güzel. Esas meselemiz bu, orada bir kere anlaşalım.
Fakat bazen vaktinden erken “grup” değiştiriyoruz ya. Hani genç ekipten “yaşı geçkin” ekibe transit geçiş yapıyoruz.
Olmuyor sevgili mülayim Habitus okuru. Olmuyor. Bence şu noktada itiraf etmeliyiz ki, bu koşullar altında insan kendini bir tuhaf hissediyor. Durmadan kendine “Ben hangi ara yoğurt kabı biriktirir oldum” diye soruyor.
Her yaşın kendi güzelliği var, değil mi efendim, 60’ları 30’larda yaşamamak lazım. Peki 60’larını 30’larında yaşamaya başlayan genç amcalar ne yapıyor?
Anlatayım.
Genç teyzeler, (misal ben) süpermarket poşetlerinin bitmesinden korkarken genç amcalar ise ağzı bağlanmamış, ha döküldü dökülecek poşetlerden korkuyorlar. İki korku birbirini besliyor.
Bu korkunun tek çözümünün teyze ve amcalar dünyasında ancak makasla kesilebilecek kadar sıkı düğümler atmak olduğu biliniyor.
Hâlâ kendinizi çok genç sanıyor, artık biraz biraz amcalaştığınızı kabul etmiyorsanız nelerden korktuğunuzu düşünün derim. Tabii her nasıl kadınlar erken bir yaşta “teyze” diye çağrılmaktan hoşlanmıyorlarsa erkekler de aynı hissiyat içinde. Tek bir farkla: çok yaşlansalar bile asla amca olduklarını kabul etmiyorlar. Sevgili amcalaşmış Habitus okuru, çok rica ediyorum bu gençlik sevdasından vazgeç.
Örnek mi?
Hemen vereyim: Eğer göbeğinizin çıkmasından korkuyorsanız kesin amcasınız mesela. 20 yaşındaki gencecik adamın göbeği olmaz zira. Değil mi canım.
Göbeği olmasına rağmen göğüs kafesininizi göze sokuyorsanız, orada da bir amca var demektir. Beyonce’de popo, amcada göğüs kafesi.
Öyle bir şey yani.
Göbeğini içine çekip ciğerlerini şişiriyor ki zayıf görünsün. (Ha şimdi ben böyle diyorum ama siz sakın ona bu tekniğin işe yaramadığını söylemeyin.
O halinden gayet memnun...)

Sonsuza kadar cıkcıklama

Neyse, konumuza dönelim, yazının başında başta teyzelerin torbaların tükenmesi korkusu yaşadığını söylemiştim. Buna karşılık olarak amcalar ise evdeki mercimeğin, pirincin ve fasulyenin bitmesinden korkarlar.
Ekmek değil, su değil, kurubaklagillerin tükenmesi korkusu ortaya çıkıverdiyse hiç düşünmeyin, siz bir amcasınız.
Sonracığıma, sessiz bir apartmanda oturmak canınızı fena halde sıkmaya başladıysa orada durun derim.
Olan bitene kayıtsız kalamıyor, derhal cama-kapıya çıkıyorsanız kesinlikle amcasınız.
Top oynayan çocuklara istemsizce sinirleniyorsanız, yine amcasınız. Buradan onlara el sallayabilir, toplarını kesebilirsiniz.
Olaylara verdiğiniz tepkilere de bakmanız lazım.  Mesela cıkcıklama sonsuza ıraksıyorsa, sizin yaş kemale ermiştir hiç şüphesiz. Fakat pek gençsiniz kanımca. Diyorum ya, hakkıyla cıkcıklayacağınız ve torunlarınızın sizi dinleyeceği yaşlar da gelecek, biraz sabır.
Şaka bir yana aslında bazı konularda amcalaşmak hiç de fena bir durum değil. Mesela ailene, arkadaşlarına daha çok vakit ayırmaya başlıyorsun, “biraz da kendime yatırım yapayım” diyorsun, baba olmak istiyorsun, yaşlılık zamanlarını düşünüp ileriki yıllarının planını-programını, hesabını yapmaya çalışıyorsun, yalnız ölmekten korkmaya başlıyorsun...
Tüm bu faktörler bir araya gelmiş, “Hah, Melike tam da beni tanımlamışsın” diyorsanız selam sana sevgili Habitus okuru amca!.