3 sandıktan ilki

İçeride problem kalmadı.

Kurultay, başarılı bir PİAR’a dönüşünce de, CHP, taze bir heyecanla parlak bir gündem yarattı.

Geriye ne kaldı?

İktidara doğru yürümek.

Çaresi? Seçimi kazanmak.

2015’teki Genel Seçimi.

***

Lakin büyük bir engel var:

-?Yerel Seçim.

Onu aşamazsa, hiçbir yere varamaz, iktidar olmak için en az on yıl daha bekler.

Elindeki kaleler belli.

Başta İzmir olmak üzere, önce o kaleleri koruyacak, üstüne de İstanbul, Ankara dahil, birkaç kale daha ekleyecek. Bunu yapamaz da elemelerde takılırsa, finalde nasıl koşar?

Demek ki: Önce Belediyeler.

O yoksa, öbürü de yok.

***

Bu şans CHP’ye (SHP’ye) 1989’da pekâla geldi.

Belediye Seçimlerinde sildi süpürdü.

Peki, nasıl oldu da kazandığı o bütün kaleleri 1994’te götürdü Refah’a teslim etti? Neden sürdüremedi? Neden?

-?Hizmet yok.

Niye yok?

Yok, çünkü hırsız kovalamaktan iş yapmaya sıra gelmedi. Kaldı ki, hırsızı da engelleyemedi.

1989-1994... 5 yılda eridi gitti.

***

Açık söyleyeyim.

Kendi seçmenleri dahil, halkta artık şöyle bir kanaat var:

-?Belediyeleri CHP?alırsa, yandık yine...

Bu kanaat nasıl silinir bilmiyorum ama Kılıçdaroğlu’nun büyük bir kampanya başlatması gerekiyor. Şimdiden...

Zira, Belediyeleri kaybederse, bu defa herşeyi birden kaybedecek...

Zira Belediyelerin ardından 2 hezimet daha yaşayacak. Yine zira, önümüzdeki 3 sandık’ın akıbetini, birinci sandık belirleyecek. Yerel olanı.

***

Hal böyleyken gazeteciler, Kılıçdaroğlu’na soruyor:

-?İstanbul adayınız kim?

Cevap:

-?Daha erken.

Nesi erken?

Haa, anladım. Şimdiden isim vermiyor ki, aday yıpranmasın diye... Malûm taktik...

Yıpranmaya müsait bir aday sanki şartmış gibi...

Yok mu yahu yıpranmayacak sağlam bir aday?