Güncelleme Tarihi:
Genellikle çocuğumuzu büyütürken nasıl düşünmesi gerektiğine dair bilgileri de aktarmaya çalışıyoruz. Hayatı, doğruları, yanlışları anlatacağız derken onun fikirlerini ve duygularını dinlemez hale gelebiliyoruz. Çözüm bekleyen bir durum içindeyken ona fikirlerini ve duygularını anlatması için zaman verin “Peki sen ne düşünüyorsun?” , “Nasıl hissettin?”, “Sence ne yapılabilir?” gibi sorularla geleceği öngörerek fikir geliştirmesini destekleyin.
Çocuklarımız herhangi bir işi yaparken en ideal şekli bulabilsin diye sıklıkla komut veriyoruz. Neyi nasıl yapacağına dair verdiğimiz bu komutların onun hayatını kolaylaştıracağını ve öğrenmesini destekleyeceğini varsayıyoruz. Oysa sıklıkla verilen komutlar, çocuğun düşünmeden yaşamasına sebep oluyor. “Gömleğini giy, düğmelerini ilikle”; “Hadi dişini fırçala, fırçayı al suya tut, diş macununu koy” gibi…
İnsan deneyimleyerek öğrenir ve hatalardan ders alarak kendini geliştirir. Giyinirken, dersini çalışırken, yemek yerken, dişini fırçalarken veya duş alırken verdiğiniz komutların işe yaradığını görebilmeniz için ona zaman tanıyın. Böylelikle kendi kendine deneyimleyerek, hata yaparak daha iyi yapmayı öğrenecektir. Bir işi yaparken tepesinde durup müfettiş gibi hata yapmasını beklemeyin. Fark ettirmeden gözlem yapın ve sonuna kadar bekleyin.
Çocuklar bir iş yaparken zaman zaman sırasını ya da doğru yapma biçimini unutabilirler. Yanlış yapar yapmaz müdahale etmemiz onun öğrenme becerilerini zedeler. “Yanlışı fark etmeme gerek yok nasıl olsa büyükler bana söyler” rahatlığı ile sonuçları irdelememeye başlar. Hatalarını ve eksiklerini sonradan fark ederek düzeltme ihtimali de vardır. Sabırlı olun, eksik varsa fark ettirin ve yardım isteyip istemediğini sorun.
Böylelikle geleceğin yaratıcı düşünceyi geliştirebilen, çözüm odaklı ve sorumluluk bilincine sahip başarılı bireyini yetiştirmek için ilk adımları atmış olursunuz.