Yeni bir iklim

46 Ruhu diye bir şey yok artık.

74 Ruhu sizlere ömür.

83 Ruhu zaten çoktaan kayboldu gitti.

Ne Ecevitçilik kaldı, ne Demirelcilik, ne de Özalcılık. Hele Solculuk-Sağcılık da neymiş? Hepsi tarihe karıştı. En son vicdan ve inanç tartışmaları, duyarlı laikler-muhafazakâr demokratlar kamplaşmaları vardı, o da yok oldu?

***

Eski 4 eğilim sürekli deplasman halinde.

Yedi göbek DP’liyim yahut CHP’liyim diyenler bile, nar tanesi gibi dağılmışlar.

Öbür tarafa bakın: Milliyetçilik vesayetten kurtulup yeni bir şahsiyet kazanmış, dindarlık ise sonunda köşeye çekilip inzivayı tercih etmiş. Nitekim irtica tartışmaları epey irtifa kaybetmiş.

Seçmen profiline bakar mısınız? Herkes herşey olabilir. Gezer-yüzer oylar dorukta...

Saplantılar asgari noktada... Yani kulüp tutar gibi parti tutanlar hayli azınlıkta.

Özetlersek sessiz çoğunluk galip.

***

Oyların dağılımı ve meclisin şimdiki yapısı da bunu gösteriyor. 12 Haziran seçimlerinin analizinden de anlaşılıyor ki farklı eğilimler aynı istikamette oy kullanabilir bir çizgiye gelmişler. İnat oyları büyük ölçüde eriyip yeni adresler bulmuşlar. Gittikleri gibi yarın geri de dönebilirler.

Değişim burada zaten.

Meydanlarda istediğin kadar bağır. Siyasi düşüncene artık kimse aldırmaz. Ama eteğindeki taşlara bakar, ufkuna bakar.

İlk sınav yeri de belediyelerdir, dikkat, hayat oradan başlar. En basit örnek: Çöplerim toplanmıyorsa, anayasayı ne yapayım?