İmrendim ben bu törene

Bugün başkanlık koltuğuna oturacak olan Obama için düzenlenen konser ve töreni izliyorum. Amerikalıların Lincoln Memorial dedikleri anıtın önü.

Öldürülen siyahi lider King’in dün doğum günü. Obama’nın yemin töreni bugün, onun doğum gününden bir gün sonra. Bu tesadüfü yorumlayan Amerika, "Martin Luther King yürüdü, Obama koşuyor, çocuklarımız uçacak" umudunda.

Pazar günkü konsere yüz binlerce Amerikalı katılıyor. Bugünkü yemin törenine ise, iki milyon kişinin katılması bekleniyor. Amerika dört bir yönden Washington’a akıyor. Otellerde yer yok.

Obama’nın "değişim" sloganına görkemli bir başlangıç.

UYGARLIK BU

Konserde hem dünyaca ünlü starlar var, hem de kısa konuşmalarla halkın hissiyatını dile getiren sanatçı ve yazarlar.

Oscarlı siyahi oyuncu Denzel Washington, Oscarlı beyaz oyuncu Tom Hanks ve diğerleri konuşmalarında sık sık Lincoln’den, Roosevelt’ten, Kennedy’den, Jefferson’dan alıntılar aktarıyor:

- "Köle olmayacağım gibi, efendi de olmayacağım, eğer bundan bir sapma olursa, o aslında demokrasiden sapmadır."

-"Adaletsizlik gördüğünüzde sesinizi çıkartın, çünkü günün birinde o adaletsizlik sizin yakanıza da, yapışabilir."

-"Kendi değerlerimizden vazgeçmek, ülkemizden vazgeçmektir."

Hiç bir konuşmacı Obama’ya yılışıklık yapmıyor, cıvıklık yok. Halkın duygularına seslenme ve felsefe var. Bildiğiniz türde siyasetten eser yok.

Toplanan binlerce kişinin Obama’ya tezahüratında, aynı sahneler. Ne alkışlarken kendini kaybeden var, ne kavga, ne tatsızlık. Uygarlık bu.

ÖTEKİ YOK

Obama’nın hedeflerinden biri ülkeyi bütünleştirmek:

"Mavi ya da kırmızı Amerika yok, Amerika Birleşik Devletleri var."

Mavi, kendisine oy verenler, kırmızı, Cumhuriyetçilere oy verenler.

Senatodaki çoğunluğuna rağmen, partizanlığı ve kadrolaşmayı yok etmeyi amaçlıyor.

Konserdeki şarkılar da, aynı içerikte. Obama ve şarkılar insanlarda öteki duygusu yaratmadan, bizden ve sizden kavramlarını sözlükten siliyor. Törenin başlığı "Hepimiz Biriz" bunu ve başka ne varsa hepsini ifade ediyor. Ekonomik krize rağmen, insanlar güvenli ve umutlu. Çünkü, lider umut veriyor. Farklı düşünenlerin de, haklı olabileceğini bildiği için, herkese güven aşılıyor. Kendisini ve ekibini değil, ülkesini önde tutuyor.

Bütün bunların hepsi, size çok uzak geliyor değil mi?

Çöken bir Amerika

SEKİZ yıllık Bush döneminin Amerika’ya ve dünyaya faturası çok ağır. Amerika’ya dönük fatura, son otuz yıldır görülmeyen bir çöküşün resmi. Nüfusun yüzde onbeşinin sağlık sigortası yok. Eğitimin kalitesi ilk ve orta öğretimde gittikçe düşüyor. Altyapının yenilenmesi gerek ama, vergi indirimi ve savaş nedeniyle, altyapı için para yok. Yolsuzluk artıyor. Gelir bölüşümü hızla kötüleşiyor. Ve partizanlık.

Dünyada ise, Amerika’nın moral, sosyal, ekonomik üstünlüğü, fikri öncülüğü ve güvenirliği kayboluyor. Bunların yerine savaş ve sayısız insan hakları ihlalleri var.

Obama’nın seçilmesine, "Amerikan yenilenmesi" denilmesi bu yüzden.

Genel müdür fena kabadayı

MANTARDAN şamandıra, makine ipliğinden halat olmaz, ama bu İbrahim Şahin’den icabında cam gibi genel müdür olur. Helal olsun bu yollar ona.

Tuncay Güney adında ne idüğü belirsiz birini dört saat boyunca ekrana çıkarması üzerine TRT’ye eleştiri yağıyor. TRT Genel Müdürü İbrahim Şahin önceki gün Star gazetesinde öfkeli. Özetle:

"Sen de gazetecilik yap, yapamıyorsan kılıf uydurma. Bu baskılar bizi yıldırmayacak. Yemezler. (...) İşlerine gelirse."

Şahin işportada çorap mı satıyor, vapurda tarak mı? Koca genel müdür kabadayı raconu kesiyor. Hazretin bir önceki görevi de, müsteşarlık.

İşine gelirse. Yer misin, yemez misin, onu bilemem, icabında.