Direndi ve kazandı!

Umut Bulut, Ersen Martin ve Ömer Rıza kulübede, Yattara ile Marcelinho sahada..

Üstelik Szmykowiak sağ, Gökdeniz de sol açık.. Gökdeniz’in zaman zaman sol bek oynadığını, Szymek’in ise gol öncesi ortaya alındığını da belirtmek gerek..

Forvetimsilerle oynamayı uygun görmüştü Lazaroni.. Burası Denizli Atatürk Stadı olsaydı iyiydi de, Avni Aker’de bu yaptığının hiç anlamı yoktu..

Ya, "Reklamın kötüsü olmaz, herkes bana yazsın, beni konuşsun" diyor Brezilyalı, ya da söylemesi ayıptır, "yönetiminden taraftarına kadar herkesle kafa buluyor.."

Rum Apoel galibiyetiyle, bu sezon kazanmanın ne demek olduğunu haftalar sonra hatırlayan bordo mavili takım, Denizlispor maçının ilk yarısını tek pozisyon ve o pozisyondaki tek golle kapattı.. Süleyman’ın kalesinde kayda değer başka ciddi atak yoktu..

Sihirli değnek dokundu

Oysa rakibi Denizlispor, Mustafa Keçeli ile sol kanattan gelip Ferhat’ın alanını felç etmişti. Öyle ki devre arasında saha görevlileri, Keçeli’nin ezdiği, Ferhat’ın da yolduğu çimleri yerine koymak için helak oldu.. Keçeli’den kurtulmanın tek yolu, maçın devre arasında transferini gerçekleştirmekti.. Ama sonrasına bıraktılar.. İkinci yarıda sihiri değnek dokundu ve Ferhat, Keçeli’ye bir orta bile yaptırmadı ama 66. dakikada Lazaroni tarafından kenara alındı.

Takım listesi okunurken kendi tribünleri tarafından yuhalanan ender teknik adamlardan biri olan Lazaroni, ikinci yarı başında Umut’u değiştirerek bir hamle yaptı.. Szymek çıkınca oyun organizasyonu da iyi bir halı saha oyuncusu görüntüsündeki Marcelinho’ya kaldı. Ve Trabzon, evinde 7-1-2 taktiği gibi anlaşılması zor bir uygulama başlattı. İyice geriye yaslanıp, Jefferson’un önünde toplandılar.. Denizli’nin baskılı görüntüsü ortaya çıktı böylece..

Denizli saldırdı, Trabzonspor, Stepanov önderliğinde direndi ve maçı gol yemeden bitirmeyi başardı.! Ve de sezonun ilk üç puanını kazandı..

Çok şey kaybetmiş bir takımın, alışkın olmadığı ilk kazanımıydı bu..