Bu balık başka balık

Haluk Bilginer balığı tuttu, pişirdi, sahnede yedi. Güzeldi.

Haberin Devamı

Nehir çok güzel bir oyun. Kulübesine gelip hobi olarak balık tutmayı delicesine seven keyifli bir adam var. Sanatçı ruhlu, etkileyici bir karakter. Bu romantik yere kız arkadaşlarını da davet ediyor. Oyun, aşk ve sevgi arayışını, ilişkiler aynasında görünen sıradanlaşmış patolojileri konu almış. Çokça işlenen bir başlık ama metin yalapşap değil. Gayet ince, modern ve hınzır bir yazarlık var. Jez Butterworth günümüzün en saygın yazarlarından. Haluk’un canlandırdığı karakter güçlü görünümünün ardında teğel yerlerinden sökülmenin eşiğinde duran biri. Sürprizli bir oyun. Bu karakter niçin böyledir, neler yaşamıştır bilmiyoruz. Metnin en zayıf ve en güçlü yanı bu. Biraz boşlukta bırakıyor bizi. Yazar bu boşluğun çeperini görünmez mürekkeple çizmiş. Ben çok etkilendim. Dört dörtlük bir prodüksiyon. Dekor, ışık, müzik İsviçre saati gibi. Tangır tungur oyuncuların elinde saman tadında bir şey olabilirdi. Haluk, Ayça Bingöl ve Canan Ergüder çok iyi oyuncular. Canan’ı tiyatroda ilk kez seyrettim. Büyük bir birikimi olmasa karakteri yansıtırken aldığı riskler ayağına dolanabilirdi. Ayça aynı anda birkaç duyguyu harmonize eden, bunu da seyircileri baskı altına almadan aktarabilen sıra dışı bir yeteneğe sahip. Bu düzeyde oyuncuları izlemek büyük keyif. Haluk yüksek oyunculuk merhalelerini birer birer geçmiş bir sanatçı. Artık yerçekimi gibi fizik kuralları da onu ilgilendirmiyor, şamanlık sınırlarında dolaşıyor. Hiper-gerçek bir karakter kurmuş. Balmumu heykeller müzesinde muziplik olsun diye hareketsiz duran birinin hiper-gerçekliği gibi. Yönetmenlikle ilgili notum şu olabilir: Oyunun başlarındaki kıskanma motifi ve sonlarındaki pişmanlık dokunuşları anlatım açısından ferah, dramaturji açısından biraz fazla keskin. Tabii, zevk meselesi. 14. yılını kutlayan Oyun Atölyesi şehrimizin en incelikli, keyifli salonlarından. Her gittiğimde yüreğim ferahlıyor. Haluk’a ve bu ekibe sadece üstün yetenekleri için değil, kararlı ve kuvvetli tiyatro idealistleri oldukları için de hayranlık duyuyorum. Nehir, yılın en iyi oyunlarından. Yüksel Aymaz ışık tasarımıyla ödül alır.

Yazarın Tüm Yazıları