GeriSeyahat Şimdi Kıbrıs'ın tam zamanı
MENÜ
  • Yazdır
  • A
    Yazı Tipi
  • Hürriyet Twitter
    • Yazdır
    • A
      Yazı Tipi
Şimdi Kıbrıs'ın tam zamanı

Şimdi Kıbrıs'ın tam zamanı

Yoruldum demeye dilim varmıyor da, nerede sade bir yaşantı görsem oraya meylediyorum şu aralar. Sofistike lokantalarda mönüleri okumaya üşenip, bu konuda kendimi ehil arkadaşlara teslim ediyorum çoğu kez... Sadelik elimden tutmuş beni kendine çekiyor, hiç itiraz edesim de yok. Kıbrıs gezim tam da böylesi bir ruh haline göreydi; adeta ilacım oldu...

Kumarhaneler ve beş yıldızlı otellerden uzak benim Kıbrıs’ım. Ne şanslıyım ki buranın yerlileriyle tanışma imkanım oldu yıllar içinde… Havaalanından arabayla İskele (Kıbrıs’ın ilçelerinden biri) tarafında doğru giderken onları düşünüyorum. “Bu sefer hangilerini göreceğim acaba?” diye geçiyor aklımdan.

İskele’de kaldığım ev Boğaz tarafında. “Burası da bizim boğazımız” diyor Kıbrıslılar. Restoranlar ve  İngilizlerin işlettiği barları (bazıları karaoke barlar) ile şenlenmiş buraları... Gittiğimiz akşam Kemal’in yerinde canlı müzik olduğunu öğreniyoruz. Tanıdık bir isim, Ozan Orhon çıkıyormuş üstelik. Bir yorgunluk içkisi alalım diyoruz David’in barında. Mönüye bakarken gözlerim yerinden fırlıyor; içkiler Kıbrıs’ta Türkiye’nin neredeyse yarı fiyatına alınabiliyor. Bu süpermarketler için de geçerli. Belli başlı olanlarının çok geniş içki reyonları oluyor. Single malt viskilerden, İspanyol 'cava' (köpüklü şarap) larına kadar pek çok seçenek mevcut bu marketlerde.

Şimdi Kıbrısın tam zamanı

“Kıbrıs’ın en güzel zamanı nedir?” derseniz, Mayıs derim. Hava limonata gibi olduğundan rahatlıkla denize girebilir, yürüyüş yapabilirsiniz. Kilima açma gereği yoktur; sivrisinekler de henüz piyasa çıkmamıştır. Daha ne olsun? Buralılar nisan ve eylülü hatta ekimi de ekliyorlar.

Kültür mozaiğiyi: Karpaz
Ertesi sabah bol hellimli, yeşil zeytinli, pekmezli, ballı  bir kahvaltıdan sonra yollara düşüyoruz. İstikamet Dip Karpaz... Yolda sohbet ederken, burada koca bir yakın tarihin yattığını bir kez daha idrak ediyorum. Görmüş geçirmiş bir ada Kıbrıs… Asurlular, Mısırlılar, Roma, Bizans, Venedik, Osmanlı, İngiltere… Düşününce ne çok kültür barınmış bu adada… Bundan olsa gerek atmosferinin bende yarattığı hissiyat, biraz Türk biraz Arap biraz İngiliz ruhu taşıyor olduğu… Rumları ya da Yunan adalarını çağrıştırmıyor.

Şimdi Kıbrısın tam zamanı

Karpaz’a doğru ilerledikçe bitki örtüsü değişiyor; zeytin agaçlarının yerini çam ağaçları alıyor. Daha bir yeşeriyor etraf. Küçük kasabalardan geçiyoruz. Minik kiliseler görüyoruz. Kasabalardan birinin meydanındaki karşılıklı iki kahveden taş kahvenin yüksek tavanlarına bayılıyorum. “Bu kahvelerin birine Rumlar diğerine Türkler gider” diyorlar.

Altın sarısı kum ve mavinin her tonu bir deniz
Karpaz’da deniz sefası ve öğle yemeği için son durağımız Altın Kum’daki Livana (livanabungalow.com). Adı gibi altın sarısı bir kumsal ve pırıl pırıl bir deniz karşılıyor bizi. Kumsalda toplasanız on kişi yok. Bir şezlonga yerleşiyorum; karşımda açıktan koyuya doğru mavinin onlarca tonu, ufuk neredeyse lacivert… Hiç ses yok, müzik bile. Epey kalmışım öylece… Sonrası  deniz sefası… Haliyle acıkıyor insan. Öğle yemeği için lokanta bölümüne yürürken kumsaldaki  minik ahşap bungalowların önünden geçiyorum.

Şimdi Kıbrısın tam zamanı


Bungalovlarda kalmaya karar vermek an meselesi, bunu söyleyeyim. Kumsal bungalovlarla içiçe; sadece ufak bir yürüyüş yolu ayırıyor onları. Deniz neredeyse yatağınızda.  Bungalowların balkonlarında oturan Batılı turistleri  alkışlayasım geliyor. Taa memleketlerinden bu güzelliği nasıl keşfettiler acaba?  Ey sosyal medya sen nelere kadirsin! Öğle yemeğinde kiremitte çupramı yiyorum. Ne zamandır buğulama yememiştim çok lezzetli geliyor. Ah bir de biramı kara sineklerle paylaşmak zorunda kalmasam…

Tüm gün gölgede oturmama rağmen, bravo bana yine 'halayık' olmayı başarıyorum (halayık Kıbrıslıların esmerlere verdiği ad). Akşama yemek randevumuz, her Kıbrıs seferimin vazgeçilmezi Salamis Koyu'ndaki Kocareis lokantasında. Üst katını yenileyip epey şık yaptılar da, ben alt kat kumsal kenarı masaları pek severim. Humustan bir kaşık alıp, rakımı yudumluyorum. Ortada biraz barbun, biraz orfoz, barış ilan etmiş kardeşçe aynı tabakta duruyorlar. Izgara kalamar içine hellim nefis...

Dalga seslerine geri vokal yapan tatlı dilli bir sohbet; tek müziğimiz bu… Üstelik güzel bir de hediye aldım, pek mutluyum; bir torba dolusu gabbar… Kapariye Kıbrıs’ta gabbar derlermiş. Bolca yetişirmiş buralarda. Mayısta toplayıp tursunu kurarlarmış. İstanbul’a dönünce misyonum bu olacak. Farmakoloji tez çalışmamı yapacakmışım gibi heyecanlıyım. Ayıklanmış kaparilerimi dört gece  suda -her gece suyunu değiştirerek bekleteceğim. Sonrası aynen bildiğimiz turşu kurma işlemi. İçtiğim sigaranın dumanı buğulu bir bulut gibi karanlık gökyüzünde yerini alıyor. 

Şimdi Kıbrısın tam zamanı


Kıbrıs’ta sevdiklerim
Kıbrıs’ta görülecek o kadar çok şey var ki… Araba kiralayıp gezmek gerek diyeceğim ama yok tehlikeli. Çünkü trafik soldan akıyor İngiltere gibi. En iyisi Kıbrıslı birinin gezdirmesi… Cilveli Girne limanında oturup bir içki içmeli mesela… Girne’deyken Niazi’nin yerinde bir şeftali kebap yemek de iyi olur… Bir akşam da Ambiance Restorant’da denizin üstünde keyif yapmalı… Meraklıları Gotik Bella pais manastırını görmeli. Girne’de benim çok hoşuma giden bir diğer yer ise bir dağın yamacına kurulmuş İngiliz köyü Karmi… İngiliz eli sihirli bir değnek olmuş adeta… Lefkoşe, mutlaka uğranması gereken bir yer bana kalırsa… Burada eskiden katedral olan Selimiye Camii ve Büyük Han benim hayran olduğum yapılar…

Magosa’da Fransa’daki Reims katedralinden de esinlenerek yapılan, eski adı St. Nicholas Katedrali olan Lala Mustafa Paşa Camii var. Bu katedralin Akdeniz’in en güzel gotik yapılarında birisi olduğu söyleniyor. Venedik sarayının avlusunda ise Namık Kemal’in hapsedildiği zindanı görebilirsiniz.

Kıbrıs mutfağı spesiyallerinden sevdiklerimden bazıları şeftali kebabı ve molihiya yemeği… Şeftali kebabı dediysem, içinde şeftali yok. Köftenin, koyun gömleği ile sarılıp ızgara edilmesi ile hazırlanıyor. Molihiya ise ıspanak görünümünde bir bitki. Bana kalırsa ıspanaktan daha lezzetli. Kendine özgü bir tadı var… Kuzu etiyle pişiriliyor. Lübnan ve Mısır’da da çok popülermiş. Bu arada, humus ve fava da her restoranda karşınıza çıkacak. Kıbrıs’ın yoğurdu da nefis. Rakının yanına da en güzel meze… Kıbrıs’a özgü kişniş tohumu ile sunulan marine edilmiş cakistası( kırma zeytin) tatmayı unutmayın.Kıbrıs’a özgü bir diğer tat da macunlar. En bilineni ceviz macunu ki mutlaka denemelisiniz. Cevizi bu halde hiç tatmamıştım.

 İskele tarafında kalmak isteyenelere mütevazi bir seçenek olarak Boğaz otel’i önerebilirim. 5 yıldızlı casinolu bir seçenek arıyorsanız Kaya Artemis bu bölgeye yakın.

 

False