Bollywood’da film afişleri eskisi kadar 'renkli' değil

Bollywood'da yani Hindistan sinema endüstrisinin kalbinde, yıllardır el emeği göz nuruyla film afişi yapan ustalar işsiz kalma endişesi içinde. Her geçen gün gelişen teknoloji nedeniyle elle boyanarak hazırlanan afişlerin yerini, bilgisayar ürünü olanlar alıyor. Afiş hazırlayan emektarlar teknolojinin duyguları öldürdüğü inancında. Hindistan'ın Delhi kentinin ara sokaklarından birinde, bir Hindu tapınağını geçince, muson yağmurlarının oluşturduğu gölcüklerin arasından sanatçıların Hint filmlerine afiş hazırladığı son stüdyolardan birine varırsınız. Dev afişlerin yanında cüce gibi görünen bir adam, merdivene tırmanmış, parlak renkli  afişlerdeki kahramanların dudaklarına ve kirpiklerine dokunuyor. 14 yaşından beri afiş boyayan Raza Abbas, “Daha uzun süre bu işi yapacağımı sanmıyorum” diyor.  “Artık kimse bizim el emeği göz nuru eserlerimizi istemiyor. Her şey bilgisayarla yapılıyor ve sinemalar multi-plex’lere dönüşüyor.”Abbas, Hindistan’ın teknolojik gelişmelerin ve ekonomik patlamanın kurbanı. Hindistan’da eski sinema salonları birer ikişer kapanıyor ve yerlerini kafelere, butiklerle dolu fıskiyeli alışveriş merkezleri ve çok salonlu sinemalar alıyor. Geriye kalan sinema salonlarından birini işleten Rajender Singh, “Birkaç yıl içinde, elle boyanmış afiş kalmayacak.” diyor. Fakat sanat ölürken ürünler gittikçe daha çok değer kazanıyor. Hindistan’ı ilk defa Oscar adaylığına götüren Mother India gibi filmlerin 1950’lerden kalma ender afişlerinin tanesi 100 dolara satılıyor.  Tek gözlü küçük bir dükkanda genç bir çift, Urvi ve Jus Singh, bir yığın Hint film afişinin ortasında etrafına bakıyor.  Urvi “Eski afişler daha güzel” diyor. “Boya katmanlarını ve çizgileri ellerinizle hissedebiliyorsunuz. Yeni afişleri bilgisayar başında oturan birileri filmi kopyalayarak yapıyor.” Son zamanların hit filmlerinden biri olan Hayatımın Çalımı Becham’ın bir afişini açıyor. Jus, duvarı göstererek “Bakın, sanatçının duyguları yok burada. Teknik tasarımı iyi olabilir ama...” diyor. Urvi araya giriyor: “Modern afişlerin değerli olmadığını söylemek istemiyorum. Onları elde etmek için de çok uğraşıyoruz.” Movie Max adlı küçük dükkanın vitrininde en büyük Hint klasiği sayılan Sholay’ın  1975’ten kalma afişinin yanında Hintli bir Örümcek Adam afişi asılı. Urvi ve Jus, olaya biraz nostaljik bakıyor olabilir fakat ister elde boyanmış ister dijital olsun afişler çok revaçta. Genç çift Toronto ve Londra’da birer dükkan açmayı planlıyor.(bbc news)�