Maç başı ortalama sayı çıtası 80’in üzerinde olan, açık alan basketbolu sever iki hücum takımın kapışmasında Efes’te kendini beğendiremeyen Dzanan Musa Real hücumlarının kilit adamı oldu. Deck’i pota altına sokarak sorun yarattılar. Keskin nişancımız olmadığından dış atış bulamadık ve skor yaratmakta güdük kaldık. Çok maksatlı uzunumuz Motley de, değişerek kalecilik yapan Real devleri Tavares, Poirier ve Cornelie arasında çok yalnız kaldı. Çift uzuna dönüp Edwards’ın içeri harakiri dalışlarında aradı çözümü İtioudis.
ŞEHMUS’UN GAYRETi YETMEDi
İspanyol devi sert savunmayla baskısını ve hücum ribaundlarından bulduğu 11 ekstra şansla skor tehdidini gevşetmeden 12 sayı önde gitti odaya. Konsantrasyonumuz ve enerjimiz yetersiz kalınca veteranları Rodriguez ve Llull’la dışardan, Tavares’le içerden şablon hücumlarla çok rahatlayıp 2. yarı başında farkı açtılar. Kenardan, bitmiş maça giren, daha önce kullanmadığımıza yandığımız Şehmuz’un gayreti de aleyhte oluşmuş 14 farkı kapatmaya yetmedi son çeyrekte...
Anadolu Efes şampiyonluklarını üçleme tırmanışını mükemmel Olympiakos galibiyetiyle sürdürdü. Tahtalara vuralım şanssızlıkların beli kırıldı.
Amath M’Baye’nin olmadığı akşamda Sasha Vezenkov’un karşısında Will Clyburn ve Achille Polonara sahanın iki tarafındaki mesailerini artırdı. Yıllardır bir arada oynadıklarından birbirine alışkın kapasiteli derin kadrosuyla, sabırla top dolaştırarak kontrollü basketbol oynamayı iyi bilen Olympiakos karşısında ‘Yüksek tempoyla koş koş at’ seven Anadolu Efes bir an önce maçı teslim alma telaşından hatalar ve top kayıpları yaparak kötü başladı müsabakaya. 10-0’lık olumsuz seriyi erken Ataman molası kabusa dönüşmeden kesti.
FALL'IN PANZEHİRİ ZICIC
Üçlük isabetlere rağmen kötü hücum ettiğimizden maçın içerisine ancak ikinci çeyrekte girebildik. Olympiakos’un belalısı Micic çok uzun süre etkisiz kalınca ilk yarıda rakipten skor liderliğini bir türlü alamadık. Anadolu Efes alışılmış “Geç de olsa güçlü uyanarak kazanma ivmesini yakalama’ karakterini gösterdiği üçüncü çeyrekte yakaladı maçı. Fall ile pota altımızı zorlayan rakibe Zizic panzehirini akıllı kullanarak üçer üçer sayan Will Clayburn ve Rodrigue Beaubois sıcak elleriyle reaksiyon verdi Efes. Micic’in de şahane üçlüklerle aramıza katılmasıyla, benzini biten Olympiakos’un yangınını sonlandırdık. İlk kez ve maçın sonunu belirleyecek şahane akışkan basketbol oynayıp öne geçerek, varını yoğunu ortaya koyan Olympiakos’u eli boş gönderdik İstanbul’dan..
Usta İtoudis çırağının peşini üç çeyrek boyu kovaladıktan sonra, son çeyrekte kulağını çekti. Kadro kapasiteleri ve şu anda oynadıkları basketbol itibarıyla zaten Fenerbahçe favoriydi ama ne güzeldir ki derbilerin favorisi olmuyor ve çekişme çok heyecan verici oluyor. Hele başlarında, ayrılmaz ikili Yunan koçlar varken... Panathinaikos’dayken her ikisi de Obradoviç’in yardımcı antrenörüydüler. Daha sonra İtoudis’in yardımcılığında yolu ülkemize düşen Pistiolis, Banvit’te geçirdiği 1 sezonun ardından, yine İtoudis ile birlikte 2014’ten itibaren 8 sezon boyunca CSKA Moskova’nın 1. yardımcı antrenörlüğü görevini sürdürmüştü.
KAÇAN FIRSAT BÜYÜK OLUR
Yabancılarının ancak beşini oynatabilen Fenerbahçe, tamamı her yerde birlikte oynayan Galatasaray’a üç çeyrek üstünlük kuramadı. Sayısız defa el değiştirerek git gelli oynanan oyunda iki taraf da üçlük yağmuruyla skor aradılar. Wilbekin-Dee Bost kapışması yaşanırken karşılıklı 33 üçlük kaydedildi. 51-46 Galatasaray lehine biten ilk yarıda ‘oyunu açık alanda koş koşa dökerek’ önde bitirdi. İtioudis akıllı reaksiyon vererek takımının temposunu artırdı. İkinci yarıda Clathes direksiyona geçip Hayes de formunu sahaya yansıtınca Galatasaray içerden boyalı hakimiyeti kuracak oyuncusu olmayışı bedelini mahşeri taraftarı önünde yenilerek ödedi.
Monaco’nun yıldızı Mike James’i Fenerbahçe koçu Dimitris İtoudis sezon ortasında CSKA’dan çok bencil oluşu nedeniyle kesmişti. Dün akşamki, hesap görme maçıydı. Ligin en iyi hücumcusu Fenerbahçe 40 dakika boyunca en üst seviyede performansla mücadele etme kararlılığındaydı. Monaco ise topa baskıyla oyunu hızlandırarak sarı lacivertlileri top kaybına sürüklemeyi kafaya koymuştu. Jordan Loyd’un köşe üçlükleri ve Motiejunas’la çembere etkili giderek skor liderliğini ele almak istediler ama pabuç bırakmadık. Yangın çıkarabilme potansiyeline sahip keskin nişancılar her iki tarafta da suskun olunca, ‘az hata yapmak’, ‘potaya gitmek’ ve ‘ikinci atış şansı vermemek’ maçın kilidi oldu.
Mike James tek başına inisiyatif alırken, Johnathan Motley faul sayısını, İtoudis de oyunun kontrolünü elinde tutmakta başarılıydı. Nick Calathes ve Scottie Wilbekin, koçlarının takım oyunu isteğine mükemmele yakın cevap verdiler. Monaco tempo yaparak reaksiyon vermeye çalıştı ama Fenerbahçe dingin basketbolunu farka götüren sıcak el isabetleriyle süsledi. 19 farkla girdiği son çeyrekte çift maç haftası olduğunu düşünerek enerji ekonomisi yapan ve kilit adamları idareli kullanan İtoudis’in bu yaklaşımı maç sonunda ıstırap yaşatsa da rövanşı Mike James’e vermedi başarılı koç...
Hayata dair ne varsa yazan, konuşan, anlatan, tartışan ‘Hıncal tarzını’ yaratan adamımız yok artık. Yarım asırlık tanış, 30 yıllık yakın dost, ağabey Hıncal Uluç onu yatağa düşüren kötü kaderi kabullenmedi, ‘yalnız ve cesur’ terk etti hayatı. Işıklarla dolu sonsuza uğurluyorum. En son hastane yatağının başında “Basket maçı yazısını ekselans önceden yazar, seyretmesine gerek yok” demiştin ağabey... Bu yazıyı kendini söndürüp gitmeye karar verdiğini fark ettiğim anda yazdım... Gidenlerinizin arkasından sadece iyi şeyler konuşunuz (de mortuis nil nisi bonum) der Romalılar. Ben de aynen öyle yapıyorum. Hıncal abinin yaptığı, konuştuğu, yazdığı her şey kendine göre ‘iyi’ydi, ‘mutlak doğru’ydu. Kepenk kapatıyoruz Hıncal’ın yerinde. Tek başına köşe yazarlığını edebiyat yazarlığına dönüştüren, ters köşeci oluşu, aykırılığı bağlamında gazeteciliğin çirkin kralıydı.
ULUÇ, EDEBiYATI SALONLARDAN ÇIKARIP SOKAĞA DÖKMÜŞTÜR
“Okuyucunun ortalamasını liseden terk olarak kabul edip anlayacakları dilden yazacaksınız kardeşim” derdi... Kralını yapabildiği halde devrik cümleden nefret eder, açıkça yazılmasında ısrar ederdi... Oksimoron (birbiriyle çelişen ya da tamamen zıt iki kavramın bir arada kullanılması ve bu şekilde oluşturulmuş ifade); metafor (bir gerçek anlamı ona benzerliği olan başka bir anlamla anlatma, benzerlik ilişkisinden yararlanarak bir sözcüğün, bir adın anlamını eğreti olarak aktarma sanatı; örneğin inatçı yerine katır, kurnaz yerine tilki demek gibi) kullanımlarını gazeteciliğin anlatım diline sokan adamdır Hıncal Uluç. Boşuna ‘ilklerin adamı’, ‘ıssız adam’ demedik. Parçalı köşe yazısı yazma (patch work) mucidi Hıncal abidir (ki bu deyişi ‘ağabey-abi’ bileşeni olarak o türetmiştir). Bugün bu şekilde yazan pek çok yazar ondan intihal yapmıştır.
83 KISIM TEKMiLi BiRDEN HINCAL ULUÇ
1938 doğumlu Uluç’un yaşamının her anının başka bir hikayesi vardır. Kendisi yaşanmışlıklarından potpuriler yapar, yazıların içine serpiştirirdi. Kalemin efendisiydi. Köşe yazarından çok daha fazlasıydı. Ustalığı sınır tanımaz. Sözel ve yazılı ikna kabiliyeti müthiş ötesindeydi. Çok iyi münazaracıydı. Kazanmak için gereken bütün koşulları konuşması içine yerleştirir, iddialı anlatır, yüksek sesle konuşur ve bastırır bunaltır. Bir başka günde aynı konunun münazaracı olarak diğer tarafında yer alırsa, tamamen tersini kendi deyimiyle ‘Himalayalar kadar farklı’ olarak aynı coşkuyla anlatırdı. Yanına kendi fikirlerinizle gelir, onunkilerle giderdiniz.
BELiRLi BiR TARZI YOKTU KENDiSi TARZDI
Ünlü kahkahası ile celebrity/ tanınmış kişi kavramını cemiyet hayatına... Sarı kırmızı kaşkoluyla taraftar ve fakat tarafsız gazeteciyi spor medyasına... Parçalı, balon pencereli, potpuri şeklinde köşe yazmayı... Neredeyse tüm yazıyı tek cümlede anlatan başlık atmayı gazete sayfalarına sokan kişidir...
Hıncal abi asla geçmiş zaman olmayacak, her daim bizi kafamızın, kalbimizin bir köşesinden izleyecek...
Alışılmış şampiyon Efes tarzını tarif etti aslında... Dediğini de mükemmel yaptı. Rakibini kontrollü basketbol oynama konfor alanından çıkartıp, top kullanım sayısını arttırmak için oyunu “koş koş at” hızlı tempolu açık alan basketboluna dönüştürerek Micic’in harika oyun yönetimiyle belini kırdı Barcelona’nın.. Her oyuncusu kişisel kapasitesinin maksimumunu oyuna koyan takım da basketbola ait yapılması gerekenlerin hemen tamamını mükemmel yaparak koçunun işini kolaylaştırdı.
EFES ATTIKÇA COŞTU
Ligin en iyilerinden olan Barça’ya savunmadan beslenen kontrollü fakat hızlı set hücumunu yaptırmadık. İlk yarıda kadrosu pivot yoğun Barça, yoksunu Anadolu Efes karşısında boyalı alana hücumu öncelediği oyun tarzıyla maçta kalmak istedi ama ikinci yarıda kararlı Anadoul Efes’e teslim etti. Efes Amath M’Baye’nin üçlük isabetleriyle yakın ara takipte kalarak geri adım atmayan Barcelona karşısında özlediğimiz, yağmur olup yağan, maç sonunu oynamasını bilen Efes’i seyrettik.
Ligimizin yabancılar cenneti oluşundan ötürü bizimkilerin süre bulamayarak yeterli kıvama gelememe acı gerçeğini yüzümüze çarptı, Micic’i de göndermememize rağmen, çoğu bizim kulüplerde oynayan başat yıldız oyunculardan kurulu Sırbistan... “Şimdi bize kaybettiğimiz maçları verseler” teranesi tutturduk ama nafile... Üç yıllık uluslararası turnuvalardan uzak kalma orucuna gönderdi bizi Sırplar.. Evde tek başımıza kaldığımıza göre önümüzdeki 3 yıl milli takıma, koç değil yabancı oyuncu yoğuşmasını masaya yatırıp enine boyuna tartışarak çözecek kurumsal üst akıl gerekli...
Palyatif çözümlerle milli takıma yabancı oyun kurucu yamamayı bırakıp devşireceksek...
AKLIMIZI BAŞIMIZA DEVŞiRELiM
Benim aklıma mesela Euroleague’e katılacak iki takımımızın A lisansıyla yerlerini garantilendikten sonra, onların ligde bütün takımların uyacağı yabancı yasağına paralel yapılanmış (giderek azaltılarak en fazla 2+1 indirgenmiş) kadrolarla yer almaları geliyor. Göreve madalya vaatleriyle gelen Ergin Ataman, NBA’cilerle takviyeli olabilecek en iyi milli takıma, alınabilecek en kötü sonucu aldırıp klasman dışı bırakarak misyonunu tamamladı.
YANLIŞLARDA ISRAR ETTiK
Kısır skorlu kader maçını baştan sona kafa kafaya oynadık.. En kötü akşamlarındaki Sırplara karşı maçı kaybettiren unsurlar; deneyimsizlikten kaynaklanan basit hatalar, uzunsuzluktan verilen ribaundlar ve top kayıpları oldu. Keskin nişancı yoksunluğuna rağmen yay gerisinden şut sıkma yanlışımızda ısrar ettik. Güdük Sırbistan hücumu karşısında savunma sertliğimiz yeterli olmadı. Kısa beş ile baskılı savunma yapmak istedik ancak bu sefer de faul sayımız artınca demir dövmekte olan Sırplar çizgiye gittiler. Son topta kaybettik, ders çıkarıp büyük fotoğrafa bakmalıyız..
Kanarya, Kızılyıldız’ı baştan teslim almanın telaşıyla ilk yarı boyu dalgalı performansla oyunu kontrolüne alamadı. Kızılyıldız, bilindik yabancısız banktan gelen ikinci beşiyle ortaya koyduğu sertlikle oyunu istediği şekle soktu. Alan savunmamızı da içerden Petrushev ve dışardan Vildoza’yla yüklenerek çok yıprattılar. Adam adamaya döndük ama çareyi bu savunmayla da bulamadık.
GEÇ AMA HOŞ UYANDIK
Neyseki ki 2. yarıda yaşadığımız düşük viteste uyutulma travmasından her geçen gün performans ve takıma katkısını arttıran Motley’in tetiklediği enerji patlamasıyla kriz ortamından sıyrıldık. Fenerbahçe koşmaya başlayınca kazanan kimliğini buldu. Üçlüklerle bezediği 20 sayı atan kaptan Melih’in sıcak eli bu patlamayı skora yansıtarak geceyi mutlu bitirmemizi sağladı.
EFES ÇOK YAKLAŞTI AMA
Öte yandan Anadolu Efes, dış isabet orucu yaşayarak, cömert top kayıplarıyla başladığı Real Madrid deplasmanında, Beaubois’nın tetiklediği ataklarla maçı yakalamaya çok yaklaştı. Ancak Llull’un fantastik orta saha üçlüğüyle, Hezonja-Poirier alley opp’larıyla ve Tavares’in can yakan bloklarıyla bezenen ev sahibinin kararlı direncini kıramadı.
