Zaman zaman kontratak futboluyla geçiş oyununu birbirinden ayırmak güçleşiyor. Kontratak okazyoneldir, genelde şans eseri gelişir, bir iki adamın 50-60 metreyi koşmasıyla fırsat yakalanır. Geçiş oyunu ise daha planlıdır. Rakibinizin tamamlayamadığı hücum sonrası uzun mesafeyi koşarak değil, genelde pasla kat edersiniz. Çok az adamla değil, sayıca fazla adamla, çalışılmış bir repertuvarla geçersiniz hücum planına.
GAZiANTEP NET BiR GEÇiŞ TAKIMI
Sumudica’nın Gaziantep’i de net bir geçiş takımı. Özel olarak bunu planlıyorlar, varyasyonlar çalışıyorlar, golleri set hücumuyla değil geçişle ve duran toplarla atıyorlar zaten. Bu sezon ligde 26 gol atmışlar, bunların hiçbiri 10+ pas dizisi sonrası gelişmemiş. Az sayıda pas sonucu geliyor golleri hep. Dün de Galatasaray’a karşı 5-3-2 ile dizildiler sahaya. Yedili, bazen sekizli bir blokla kapandılar. Maxim’in-Furkan’ın pasları, Dragus ve Markovic’in koşularıyla geçiş kovaladılar. Özellikle ilk devrede sağ kanadı etkili kullandılar. Bir tane Dragus-Markovic, bir tane de Sorescu-Dragus işbirliğiyle sağdan iki etkili pozisyon yarattılar.
KEREM DEMiRBAY YiNE iYiYDi
Galatasaray’ın sol bekte Berkan’ı kullanıyorken, Gaziantep’in hücumlarının da genelde sağdan gelişmesi enteresandı tabii. Zira maçın başında çoğumuzun beklentisi sol bekte Barış Alper’in, ön tarafta Zaha’nın başlamasıydı. Okan Hoca sol bekte Berkan’ı başlattı, Zaha’yı 46’da sol açık olarak sokarken de Demirbay’ı oyundan aldı. Aktürkoğlu’nu İcardi’nin yanına ikinci santrfor olarak eklemledi. Oysa Kerem Demirbay son haftalarda olduğu gibi dün de gayet iyi oynuyordu. Demirbay’ın ilk devrede bir frikiği direkten dönmüş, bir ortasında da Torreira net pozisyon yakalamıştı.
BERKAN ISRARINDAN VAZGEÇTi
Okan Hoca, Berkan ısrarından 70’te vazgeçti. Son 20 dakikada Barış sol beke, Tete sağ açığa, Halil de ikinci santrfor rolüne geçtiler. Galatasaray bu bölümde doğru oyunla üretimini artırdı: Önce Halil’in pasıyla Zaha’nın golü geldi. Ardından Zaha-Halil aynı pozisyonda direğe takıldılar. Ve Gaziantep kilidini 89’da Barış Alper açtı. Son 20’deki değişiklikleriyle kurtardı Galatasaray 3 puanı.
Süper Lig’de son haftaların dikkat çeken detayı, yerli kanat oyuncularının çıkışı. Dün Fenerbahçe’nin oyununda bekler Ferdi ve Mert başroldelerdi. İrfan Can kariyer sezonunu yaşıyor, onun yanına üst üste skor katkılarıyla Cengiz de eklendi. Barış Alper bek pozisyonunda heyecan veriyor. Kerem Aktürkoğlu çok iyi bir sezon geçiriyor. Rıdvan Yılmaz kulübünde daha fazla oynuyor. Ön alanda farklı pozisyonlarda oynayabilen Semih Kılıçsoy ve Kenan Yıldız’ı da eklerseniz acayip bir kanat rotasyonu oluştu milli takımın. Euro 2024 için çok umut veriyor gerçekten yerlilerin yükselen formu.
BEŞiKTAŞ HÜCUMDA YARATICI DEĞiLDi
Dün gündüz saatlerinde Beşiktaş, Semih’in yokluğunda hücumda yaratıcılıktan çok uzaktı mesela. Serdar Topraktepe’nin fikir babası olduğu takımla, savunma göbeğinde Bahtiyar-Tayyip, sekiz numarada Amir, açıklarda Semih-Rashica ile Karagümrük-Eyüp-Rize maçlarında 11 gol atmıştı Beşiktaş. Fernando Santos etkisindeki Pendik-Adana Demir-Sivas maçlarında 270 dakikada atılan gol sayısı 0 (yazıyla sıfır). Santos’lu Yunanistan, 49 maçın 29’unu 0-0, 1-0 ya da 1-1’lik sonuçlarla bitirmişti.
Pragmatik Santos’un Beşiktaş’ı da Yunanistan gibi üretmeyen bir takıma çevirmesine şaşırmamak lazım sanırım.
BU KEZ ÇABUK GERi DÖNDÜLER
Akşam seansındaysa Fenerbahçe, Ankaragücü önünde bekleri Mert-Ferdi’nin başrolde olduğu bir oyun oynadı Kadıköy’de. Sarı lacivertliler son 3 maçtır (Gaziantep, Samsun ve Başakşehir önünde) son bölüme beraberliklerle girmiş, 3 müsabakayı toplam 3 golle tamamlamıştı. Dün Ankaragücü önünde yine geriye düştüler ama bu kez çabuk geri dönmeyi başardılar.
CENGiZ iYi BAŞLARSA ALIP GÖTÜRÜYOR
Cengiz ilk devrede her pozisyonun içinde vardı ve bir ritim oyuncusu olduğunu kanıtladı bir kez daha. İyi başladığı bir müsabakada genelde vites düşürmüyor, alıp götürüyor o maçı. Dün de iki golle tabelayı belirledi milli oyuncu.
İstanbulspor’un teknik ekibine, futbolcularına, verdikleri mücadeleye büyük saygı duyuyorum. Eğer takım elbiseli bir adam, Simon Deli diz çöküp yalvarmasına rağmen futbolcuları anlamsızca sahadan çekmeseydi, şu anda daha güçlü biçimde ligde kalma şansları olacaktı. O talihsiz günde Trabzonspor’a karşı da gayet iyi oynuyorlardı.
'RUS RULETİ' GÜNÜ YAŞATTI
Özellikle Hakan Yakın döneminde neredeyse kötü maçları yok. Yakın yönetimindeki İstanbulspor’un rakip ceza alanı topla oynama ortalaması 19’du. Ki bu sayı, Trabzonspor dahil üstlerinde yer alan birçok takımdan yüksek. Yeni teknik adamları Korkmaz da iki haftadır gayet iyi işler yapıyor, defansif sorunları minimize etti. Takımı beşli savunmaya döndürdü, dokuzlu blok halinde kapanan, rakiplerinin tamamlayamadığı hücumlarda uçarak karşı alana geçen bir sürat takımı yarattı. Kayseri’yi çok hak ederek yendiler, bir golden fazlasını atabilecekleri bir maçtı. Galatasaray’a da adeta bir “Rus ruleti” günü yaşattılar.
BEKLENDİĞİ GİBİ ZOR GEÇTİ
Bu fikstür, ligin ilk devresinde de hafta içinde oynanmıştı. Galatasaray o gün de konsantrasyon sorunları yaşamıştı ve 1-0 kazanabilmişti o maçı. Kerem Aktürkoğlu o gün de beyaz noktada topun başına geçmiş, atışı pas olarak Icardi’ye kullanmış ve video koleksiyonlara konu olan bir penaltı kaçırmışlardı. Dün de spor severlerin beklediğinden daha zor geçti müsabaka. Orta sahalar uzun süre transit geçildi, Galatasaray tamamlayamadığı birçok hücumda dağınık yakalandı ve İstanbulspor'a özellikle ilk 1 saatte geniş alanlar bıraktı.
TRABZON'DA ZAHA, DÜN KEREM
Ancak Süper Lig’in son şampiyon teknik adamı Okan Buruk’un bence en önemli özelliklerinden biri, hemen her futbolcuyla empati kurup, kalp kazanmayı becerebilmesi. Bu mevkiye atamayla değil hak ederek geldi, Elazığ ile küme düşmeyi, Göztepe’yle ikinci ligi yaşadı. Akhisar’la kupa, Başakşehir’le şampiyonluk kazandı. Bence bu deneyim repertuvarı ona Zaha’yı da, Kerem Aktürkoğlu’nu da, Icardi’yi de doğru idare sanatında ustalık kazandırdı. Trabzon’da kalbini kazandıklarından Zaha çıkmıştı sahne ye. Dün de Kerem çıktı aldı 3 puanı.
Çağdaş Atan ligin en değerli teknik adamlarından biri. Sezona çok dalgalı bir performansla başlayan, bazı pozisyonlarda kayıplarının yerini dolduramayan Başakşehir’i son 2 ayda toparladı. Topu talep ederek, geriden pasla çıkarak, büyük takım davranışı sergileyerek 9 maçlık namağlup bir seri yakaladı. Sezon başında bırakın galip gelmeyi, gol dahi atmakta güçlük çeken takımı tekrar Avrupa kupaları hayali kurar noktaya taşıdı şu anda.
Dün Fenerbahçe’ye karşı işleri birkaç sebeple çok zordu: Takımın geriden pasla çıkmasında önemli rolü olan orta saha oyuncusu Abeid sakat. Üzerine Ömer Ali de 30’da sakatlanınca Başakşehir kendi ceza alanına yığıldı adeta. O sakatlık sonrası Çağdaş Atan’ın neden daha kuvvetli, ayakları yere daha sağlam basacak ve takımını çıkarabilecek Josef’i sokmadığını anlamadım. Herhalde sebebi fiziksel olmalı. Bu değişiklikten 15 dakika sonra bir de Figueiredo’nun kırmızıyla atılmasıyla daha da zorlaştı işleri.
TEK KALE OYUN
Fenerbahçe ise ilk 30 dakikada Ba-Dzeko kapışması sebebiyle zaman zaman atak sürekliliği sağlayamasa da, 30’dan sonra tek kaleye çevirdi oyunu. Dzeko, Ba’nın gölgesinden de kurtulma adına derine gelerek oynamaya başladı. Hem kendi denemeleri, hem de arkadaşlarına hazırladıklarıyla hareketli bir maç oynadı Başakşehir’de. İlk devrenin sonunda Fenerbahçe’nin 7’si Dzeko’dan olmak üzere 14 şutu vardı. Rakip ceza alanında topla oynama istatistiği 30’a 3’tü. Tek eksiği goldü Fenerbahçe’nin.
VOLKAN GEÇİT VERMEDİ
Konya ve İstanbul maçlarında ikinci devrenin başında 5’i bulan Fenerbahçe, son 3 müsabakadır (Gaziantep, Samsun ve Başakşehir önünde) son bölüme beraberliği bozma çabasıyla giriyor. Antep’i İrfan Can çözdü. Samsun karşısında öndeki 4 adamın birden oyundan çıkmasıyla 2 puan kaybettiler. Dünün kırılma noktasıysa bence uzaktan şutlardı. Başakşehir bu sezon ceza alanı dışından 7 gol yemiş. Ligin uzaktan en fazla gol yiyen takımlarından biri. Fenerbahçe dün 90’a kadar çok zorlandı Volkan’ı geçmekte. Szymanski’nin ceza alanı dışından denemesiyle kazandığı penaltıyla kazandılar 3 puanı.
Bu sezonki Beşiktaş-Adana Demirspor eşleşmesi, çok enteresan bir fikstür oldu gerçekten. İlk maç da hafta içi oynanmıştı, çünkü iki takımın Konferans Ligi play-off sınavları sebebiyle ertelenmişti o müsabaka. 27 Eylül Çarşamba gecesi Adana’da oynanan maçta 75’inci dakikaya 4-0’lık flaş bir skorla girmişti Adana ekibi.
O DEMiRSPOR ÇOK FARKLIYDI
Tabii ki o günkü Adana Demirspor’la bugünkü ekip çok farklı. Başarılı bekler Svensson-Rodrigues, orta sahalar Ndiaye-Belhanda ve santrfor Niang artık yoklar. Trabzonspor’un talip olduğu Yusuf Sarı’nın da ayrılması halinde, bu sezon toplamda 34 gol+asist katkısı yapmış 6 futbolcusuyla vedalaşmış olacak Adana ekibi. O yüzden de dün sol bekte Yusuf Erdoğan’lı, merkezde 20’lik Michut, sol açıkta 21’lik Nourani, santrforda 20’lik Yusuf Barasi’li bir takımla sahadaydılar.
Dünkü maçı elbette iki ayrı devre halinde incelemek lazım. İlk 45 dakikada Adana ekibi topa daha fazla sahip olan taraftı. Birinci-ikinci bölgeyi yürüyerek geçtiler zira Beşiktaş öne baskıya gelmedi.
Üçüncü bölgede denemeler yaptılar, tamamlayamadıkları hücumlarda da Beşiktaş’a ciddi geçiş fırsatları tanıdılar. İlk devrede topa Adana Demir sahipti ama kontra pozisyonları bulan taraf Beşiktaş’tı. Ben dün ilk 45 dakikayı izlerken Fernando Santos’un Yunanistan’ını anımsadım doğrusu. Temposuz maçlar. Blok halinde kapanan ve geçişlerle fırsat kollayan bir takım.
iKiNCi YARIDA SENARYO DEĞiŞTi
İkinci yarı kırmızı kartla başlayınca senaryo tamamıyla değişti elbette. Hikmet Karaman sol beke Abdürrahim’i koyup, kontra tehdidi Yusuf Erdoğan’ı öne atıp, bir bakıma 4-5-0’a döndürdü takımını. Fernando Santos’sa Tayfur/Ghezzal değişikliği yaparak aynen Pendik maçı ikinci yarısı gibi merkezi ikiye düşürdü ve Cezayirli’yi 10 numara rolünde kullandı.
Bu bölümde planları tutan tarafın Hikmet Karaman olduğunu söyleyebiliriz zira 45 dakika eksik oynadıkları bir maçtan bir puanla çıkmış oldular. Beşiktaş adına ikinci yarıda birkaç pozisyon olsa da, 11’e 10’ken dahi oyunu rakip ceza alanına yığıp, rakiplerini boğduklarını söyleyebileceğimiz bir tablo yoktu sahada.
Dün sporseverler için izlemesi keyifli bir ilk yarı oynandı Trabzon’da. Ki Trabzonspor’un Abdullah Avcı’lı 12 maçlık periyodunda çok az müsabaka için bunu söyleyebiliyoruz. Belli ki dün Trabzonspor, erken bir golle geriye düşünce ilk devrede daha fazla yansıttı potansiyelini sahaya. Topu Fenerbahçe müsabakasının aksine daha fazla talep ettiler, ilk devrede topla oynama oranı yüzde 50’ye 50 idi. Ön tarafa daha kalabalık gittiler, ilk devrenin sonunda şut istatistiği 6-6 dengedeydi, kornerlerde de 3-2’lik Trabzon üstünlüğü söz konusuydu.
UZUN OYNAMAKTA ISRAR EDiNCE...
Ancak uzun oynama ısrarları değişmedi, Uğurcan sahada Onuachu varmışçasına 50-60 metrelik toplar attı sürekli. Enis ve Mendy sağa giderek bu topları almaya çalıştılar ama çoğunlukla Abdülkerim, sonra da Davinson göklere hakim olarak büyümeden yok ettiler Trabzon’un şanslarını.
KAYSERi MAÇINDAKi MODELE SADIK KALDI
Okan Buruk’un dünkü stratejisiyse Kayseri maçının başarılı son 20 dakikasından esinlenmişti. Kayseri önünde son bölümde sol bekte Kaan’lı, sağ açıkta Barış’lı düzen atak sürekliliği sağlamış, zaten galibiyet de Barış’ın kazandırdığı penaltıyla gelmişti. Buruk o modele sadık kaldı, dün sol bekte Kaan, merkezde Kerem Demirbay, sağ açıkta Barış’ın yerlerini korudu. En uçta ise sürpriz rol Zaha’nındı. Hem Barış, hem Kaan, hem Kerem, hem de Zaha’nın dün gol ya da asist katkısı vermiş olmaları, Okan Buruk’un derbi stratejisinin başarısının kanıtı.
ZAHA KALiTESiNi GÖSTERDi
Zaha her ne kadar bu sezon inişliçıkışlı bir grafik sergilese de çok kaliteli bir futbolcu olduğunu hatırlattı dün gece. Maçın birinci dakikasından itibaren parmak uçlarının üstündeydi adeta. Hep canlıydı, istekliydi, hareketliydi. 13’te perdeyi açan golü attı, 27’de etkili bir kafası, 30’da bloklanmış bir şutu var. 60’ta düzgün bir vuruşla ikinci golü, 64’te ölçülü pasıyla üçü getirdi. Okan Buruk geçtiğimiz sezonun ilk yarısında İcardi’yi kulübede oturtup, en uçta Barış’ı kullanıp farklı kazanmıştı. Dün de Zaha’ya santrfor rolünü vererek farklı kazandı. Bu zaferlerin baş mimarı, doğru kararlarıyla Okan Buruk kesinlikle.
Beşiktaş, Santos tribünde ya da kenardayken çıktığı ilk 3 maçı tutkulu oyunla gol yemeden kazandı. Ancak bu müsabakalarda bir departmanda hiç test edilmedi: Rize de, Karagümrük de, Eyüp de derin bir defansif blokla kapanmadılar. Zaten Rize o gün Mocsi-Alikulov’suzdu, savunmayı gençlerle kurmuştu. Kalecileri dahil çok fazla bireysel hatayla oynadılar. Bu üç maçın ikisinde Beşiktaş ilk golü erken buldu ve yine karşısında sert-derin bir savunma bloğu yoktu. Ta ki düne kadar.
THiAM ADETA SOL BEK GiBiYDi
Dün Beşiktaş, Santos’la ilk kez kalesinde gol gördü. Ve ilk kez geriden gelen takım oldu. Pendik dün henüz 4’üncü dakikada golü bulunca kalan bölümde haliyle risk almadı ve Beşiktaş’ı sekizli bir derin blokla organize karşıladı. Pendik’in hem sahaya 4-4-2 ile çıkması, hem de parıltılı isim listesi ofansif bir kadroymuş izlenimi veriyordu ama Vieira hücumculara savunma yaptırmayı başardı dün. Sol açık Thiam adeta sol bek gibiydi. Thiam-Halil’in de yüksek pozisyon sadakatiyle 4+4’lük karşılama bloğunu neredeyse hiç bozmadan oynadı Pendik. Ön alanda da Thiam, Umut, Erencan gibi kaliteli oyuncularının varlığıyla hücumda olağanüstü verimlilik sağladılar. 4 güzel gol dışında 3-4 tane daha net pozisyon ürettiler.
O TAKIM TOPRAKTEPE’NiN ESERiYDi
Dikkatli okuyucular anımsayacaklardır, Beşiktaş’ın son iki galibiyetinde Santos’un strateji ya da oyun anlamında bir tesiri olmadığını dile getirmeye çalışmıştım. Rize’yi de, Karagümrük’ü de yenen Serdar Topraktepe’nin takımıydı. Bahtiyar-Tayyip savunma göbeğini o oturttu. Demir Ege’yi altı, Hadziahmetovic’i sekiz numarada kullanan oydu. Semih-Rashica kanatlarıyla Beşiktaş’ı bir hücum stratejisine kavuşturan da o.
BEŞiKTAŞ’IN EN TEMEL PROBLEMi BU
Ancak dün bir kez daha gördük ki, Beşiktaş’ın Semih-Rashica’nın geniş alan bulmaları, driplingleri ve şutları dışında bir hücum planı yok. Semih-Rashica şapkadan tavşan çıkarmadıklarında ortada tanımlanabilir bir oyun yok. Amir’le Oxlade’in de sezonu kapamalarıyla ligin belki de en gri, en renksiz orta sahası haline geldi Beşiktaş merkezi. Orta üçlünün neredeyse hiç katkısı yok üretime. Beşiktaş’ın şu anda temel problemi bu.
Kayserispor enteresan bir takım. Belki de bir tez konusu. 2021-22 sezonu bittikten sonra iki transfer döneminde tahtaları kapalıydı. Hiçbir oyuncu alamadıkları gibi, Onur Bulut, İbrahim, Yasir, Bertolacci gibi isimleri kaybettiler. Bu yaz döneminde yasakları kalkmıştı ama rakiplerine nispeten az transfer yaptılar: Boa Morte, Hasan Ali, Kartal oynuyor yenilerden. Üstelik yazın Gavranovic, Mensah, Emrah’ı, kışın da Thiam ve Kemen’i kaybettiler.
KAYSERiSPOR TEZ KONUSU OLMALI
Transfer tahtaları açıkken zorlukla ligde kalabilen Kayserispor, kapalıyken muazzam sonuçlar aldı. Geçen sezonun büyük bölümünde Avrupa kupaları kovaladılar. Bu yıl da yukarıdalar, güvenli bölgedeler, ilk devrede Galatasaray’a çelme takmış, Trabzonspor’u yenmişlerdi. Bir yüksek lisans öğrencisinin pekala tez olarak çalışabileceği soru şu: Acaba orta sınıf kulüpleri aşağıya çeken esas şey, bu kadar transfer yapabiliyor olmaları mı? Transfer yapmalarını engelleseniz daha mı iyi yönetilecek bu kulüpler?
RECEP UÇAR’IN ÖNEMLi ROLÜ VAR
Elbette dün Galatasaray’ı çok zorlayan Kayseri’nin bu sezonki çizgisinde Recep Uçar’ın önemli bir rolü var. Galatasaray’ın son iki rakibi Konya ve Sivas’ın aksine dün geriden pasla, örerek çıkma stratejisini tercih etti Recep Hoca. Galatasaray’ın presini kırdıklarında özellikle sağdan etkili akınlar yaptılar. Sarı kırmızılılar da zaman zaman o presten sonuç aldı, hatta 29’da iptal edilen golleri de böyle bir Halil baskısıyla gelmişti. Ancak Galatasaray aynen Sivas’ta olduğu gibi dün Seyrantepe’de de ikinci devrenin ilk bölümünde atak sürekliliği konusunda sorunlar yaşadı.
OKAN BURUK’UN SEÇENEKLERi AZDI
Okan Buruk’un kulübedeki seçenekleri yine azdı, elindeki tüm opsiyonları kullandı: Önce Halil’i çıkardı, Barış’ı en uca attı. Sol bekte Kaan’a, merkezde Berkan’la Kerem Demirbay’a dönüş yaptı. Tete’nin yerine genç Baran’ı soktu. Bu değişiklikler sonrası temposu artan ve devamlılık sağlayan Galatasaray kritik bir 3 puan çıkardı Seyrantepe’den. Fenerbahçe’ye 3 şut atan, Konya’ya karşı asist yapan, Sivas’ta gol atan Kerem Demirbay, dün de oyuna girdikten sonra hareketi artıran unsurdu bence.
