Okul Çıkışı Amerika' ya Gidelim mi Anne?

Kimi günler ne yapacağımız çok önceden bellidir. Örneğin, her çarşamba oyuncak günü olduğu için gideceğimiz yer bellidir. Yolumuzun üstündeki oyuncakçıya uğrar, mümkünse bir de sinemaya gideriz.

Perşembe günleri, okul çıkışı müzik dersine gittiğimiz için başka bir plan yapmıyoruz. Cuma akşamları ise alabildiğine eğlenmek, farklı yerlere gitmek demek.

Atişko' nun aklına cuma akşamlarına dair bu farklılık, eğlence ve macera nasıl kodlandıysa, dün sabah aramızda şöyle bir diyalog geçti.

- Bugün okul çıkışı Amerika' ya gidelim mi?

- (Çayını yudumlarken nefesi kesilen, şaşkınlıktan donakalmış anne) Sebep?

- Geçen gün seninle Google' da bir araştırma yapıyorduk ya hani...?

- Evet...

- Beğendiğim oyuncaklardan gördüm. Oyuncak alırız, biraz dolaşırız sonra eve geliriz.

- (Anne iç sesi: sanki Kemeraltı Çarşısı...) Anlıyorum Atacığım. Demek kş böyle bir sehayat seni çok mutlu edecek. Fakat bunun için uçak bileti, kalacak yer ayarlamamız gerek. Çok kolay olmasını ben de isterdim. Bir de uzuuuuun bir uçuş bizi bekliyor. Yani buradaki oyuncakçıya gitmek kadar basit değil. Bugün yapamayacağız ama söz. Birgün okul çıkışı herşeyi ayarlayıp Amerika' ya gidelim.

Sonrasında biraz düşündü. Onun hayal dünyasında herşey bu kadar meşakkatli değildir, eminim. Sırasıyla şöyle olmalı; okuldan çıkış anı, el ele tutuşup yürüdüğümüz amaçlı yol, uçağa koşarak binişi, biraz uçuş görüntüsü, bulutlar ve Amerika' ya iniş. Oradan dükkanlar, alışveriş, belki dondurma yediğini de hayal ediyordur.

Onun için bu kadar kolay olmasının bir nedeni dünyanın gittikçe küçülmesi... Dijital teknolojinin getirdikleri, ulaşım kolaylığı vesaire... Diğer bir nedeni ise ebeveyninin onun gözünde gücü herşeyi yeten bi Kahraman olması. Yani kafasındaki "benim annem yapar" düşüncesi.

Bu ne kadar sağlıklı?

Ebeveynlerin çocuklarının her istediğini alması, isteklerinin hepsini yerine getirmesi şüphesiz ki çok sağlıklı değil. Çocuklara sınır çizmek çok önemli. Biz anne ve babaların yeterliliklerimizi, sınırlılıklarımızı dürüstçe anlatmamız gerek. Bu benim aynı zamanda mesleki görüşüm.

Tabi, anne olunca evdeki hesap çarşıya uymayabiliyor. Aynı zamanda oğlum tek ebeveynle büyüdüğü için onun gözünde süper kahraman olmam çok olağan. Yine de isteklerine sınır çizme konusunda biraz esnek kaldığımı düşündüm ve bu yazıyla paylaşmak istedim.

Fakat Atişko' nun bu teklifi beni çok heyecanlandırdı. Birgün bütün detayları planlayıp onun hayalindeki seyahati yapmak güzel olur.

Okuldan alırım, ağaçlı yolda el ele yürürüz. Sonra uçağa bineriz. Bulutların üstünden uçarız derken merhaba Amerika.

Atişko' nun hayal dünyasından yeni dünyaya...