Gittiği her yere damgasını vuruyor: Afacanlığın nedeni meğer buymuş
Güncelleme Tarihi:
İngiliz kraliyet ailesinin en haşarı üyesi Louis'yi bir yerlerden biliyor olmalısınız. Özellikle konuyla ilgili haberleri takip etmeseniz bile son günlerde o kadar çok gündeme geliyor ki bu aile, mutlaka bir internet sitesinde, bir TV ekranında ya da bir gazete sayfasında bu minik afacanın bir fotoğrafı gözünüze takılmıştır. Bu aileyle ilgili haberleri takip ediyorsanız da zaten onunla ilgili epey bilginiz vardır.
KÜÇÜKLÜĞÜNDEN BERİ DİKKAT ÇEKİYOR
Bilenler bilir... Galler Prensi William ile Galler Prensesi Catherine'in en küçük çocuğu olan Louis, kameralar karşısına ilk kez ailesiyle birlikte gittiği bir park düzenlemesinin açılışında çıkmıştı. O zamanlar daha bir yaşına yaklaşan minik bir bebekti. Yeni yürümeye başlayan Louis, o gün anne ve babasını peşinden epey koşturmuştu.
Sonra yine tüm geniş ailesiyle birlikte bu kez de Trooping The Color'da Buckingham'ın balkonunda göründü Louis. Bir annesinin, bir babasının kucağında savaş uçaklarının geçişini izledi. O gün suratına takındığı komik ifadelerle hafızalara kazındı.
YERİNDE DURAMIYOR
Minik Louis, bundan sonra birkaç etkinliğe katılsa da uzun süre gözlerden uzak kaldı. Ta ki, geçen yıl Kraliçe 2. Elizabeth'in tahta çıkışının 70'inci yılı için düzenlenen Platin Jübile etkinliklerine kadar. İşte orada kelimenin tam anlamıyla fırtına gibi eski minik prens. Yerinde duramadı deyim yerindeyse. Ardından yine uzun bir sessizlik geldi.
Louis, bu sessizliğini geçen yıl Noel ve paskalya etkinliklerinde ve son olarak da dedesi Kral 3. Charles'ın taç giyme töreninde kamera karşısına çıktı. Noel etkinliğinde gayet sakin görünüyordu ama gözlerindeki bakış, aslında onun yerinde zor durduğunu gözler önüne seriyordu. Taç giyme töreninde ise ablası Charlotte onu gayet güzel idare etti. Tabii sonraki kutlama etkinliklerinde yine kimse onu tutamadı.
'Takıntılı Kate'... Ama yine de nefes kesti
PEKİ LOUIS NEDEN BÖYLE?
Peki Louis neden böyleydi? Yani ağabeyi George ve ablası Charlotte da onun yaşındayken anne ve babalarıyla kamera karşısına çıkıyorlardı. Ama bu iki büyük kardeş asla Louis kadar afacan bir görüntü sergilemedi hiç. Hatta yaşlarından daha olgun tavırlarıyla dikkat çektiler. Louis ise aynı ailede büyümesine rağmen bunun tam tersi...
Geçen yılki Platin Jübile etkinliklerinde Louis'nin annesine nanik yapmaya hatta kendisini uyarırken ağzını eliyle kapatmaya kadar uzanan davranışları o dönemde çok konuşuldu.
Louis'nin bir hiperaktivite sorunu olduğu ileri sürüldü. Hatta Buckingham'ın balkonunda uçakların gösterisi sırasında sesten rahatsız olduğu için kulaklarını tıkayıp bağırmasından yola çıkarak otistik olabileceği bile ileri sürüldü. Bu arada onun sadece "evin en küçük şımarık çocuğu" olduğunu savunanlar da oldu.
TİPİK BİR ÜÇÜNCÜ ÇOCUK VAKASI
İşte minik prensin kimseyi hatta mensubu olduğu ailenin kurallarını bile "takmayan" bu tavırlarına bir uzman yorumu geldi. OK! dergisine konuşan psikolog Emma Kenny, kısa süre önce 5 yaşına giren Louis'nin sergilediği tüm davranışların "tipik bir üçüncü çocuk vakası" olduğunu söyledi.
Kenny, ailedeki üçüncü çocukların, tıpkı Louis gibi kendilerine güvenlerini sergilemek için daha fazla fırsat bulduğunu anlattı. Kenny'nin üç kardeşi karşılaştıran değerlendirmesi şöyle: " George ve Charlotte, yani ilk ve ikinci çocuk, her şeyi kuralına uygun şekilde yaptılar. Üçüncü çocuk olan Louis ise biraz daha fazla kendi karakterini ön plana çıkarmanın iyi olabileceğini fark etmiş durumda."
'KENDİNE GÜVENİ DAHA FAZLA'
Kenny'nin söylediğine göre bu tarz çocukların kendine güveni daha fazladır ve genellikle daha cesur kişiliğe sahip olurlar. Onun söylediğine göre Louis, bu özelliklerini konserlerde el sallamak ya da annesi ve kardeşlerinin yüzlerine müdahale etmek suretiyle yapıyor.
Psikolog Kenny'nin vurguladığı başka bir ayrıntı daha var. Bunu da yapılan bazı araştırmaların sonuçlarına dayanarak ifade etti: " Üçüncü çocuk, alanını bölmeye ihtilaç duyuyor. Bu yüzden de insanları nasıl yöneteceği ya da istediğini nasıl elde edeceğini büyük kardeşlerinden daha iyi biliyor.
