Sence Kaç Gösteriyorum?

Bu yazıyı yazmak birçok kadın için büyük özgüven gerektiriyor. Halen daha söylerken tereddüt ettiğim, hatta sanki başka birinden bahsediyormuş gibi hissettiğim, bana ait olmaya en çok uzak olan bir özelliğimi sizinle paylaşacağım. Hem de tanıdığım, beni bilen herkesin, benim gibi olan tüm kadınların okuyacağı bir mecrada! (kafasına göre dergi)

Ben resmen 30 yaşındayım!
Tam tamına 30 yılımı geride bıraktım ve ne yazık ki tüm bu 30 yıldan geriye kalan küçük balık burcu hafızama kazıdıklarım, küçük notlarım ve bıkmadan yazdığım günlüklerim dışında hafızama sığmamış, çöp kutusuna benden habersizce atılan güzel anılarımı ise zorlasam da çoğu zaman hatırlayamıyorum.

Ama içimde ukde kalan, kalbimi hala 5 yaşındaki bir kız çocuğu gibi çarptıran, gözlerimi manga halinde iri iri bakmamı sağlayan isteklerim, hayallerimi yapmak için söz verdim. Ne psikologların söylediği gibi liste yaptım, ne de bilinçaltıma indim. (zamanında çalışmalar yapmış olsam da)

Sizin o ayva dediğiniz göbeğimle barıştım, sonra eski dostumla aramızda farklı bir ilişki olması için spora başladım.
“Tam bi’ kız işi” denilen ne varsa hepsini daha da severek ve isteyerek yaptım. Mesela özgüvende son nokta olarak saçlarımı hep yaptırmaktan çekindiğim ama aklımda kalan renk olan platin sarısına boyattım.  Benim benimseyemediğim bu saçlarımla hayatımda almadığım kadar güzel yorum aldım bunun yanında berbat yorumlarda aldım. Ama umrumda olmadı, o-la-ma-dı!

Çocukken istediğim sepetli pembe bisiklet! Seninle kavuşmamız için 30 yıl geçmesi gerekiyormuş. ne’yapalım yani? Ortaköy sahilinden başlayıp yasaklara aldırmadan kaldırımdan pembe bisikletiyle şarkı söylerek geçen birini görürseniz işte o benim!

“İçimde atamadığım çok büyük bir enerji var doktor!” dedim dedim… Anlamadılar. Kick boks’a başladım. Şu an kendimi Kill Bill serisinin Bride’ına hazırlanan Uma Thurman gibi hissediyorum. Güçlü, kararlı, hırslı!

30 yaşına gelmiş ama halen elinde tek taşı parlamayan “All The Single Ladys” son sözüm size, bu şarkı Yalın’dan geliyor “Ol-ma-sa-da Oluuuurrrr!”

P.S. Bu yazı aynı zamanda Kafasına Göre Dergi ‘deki ikinci sayıdaki yazımdır