CAHİL!, ALMANLAR KAZANINCA BİZ DE...

Bu topraklardan kulp takılarak gönderilen bir teknik direktör daha Dünya Kupası'nı kazandı. 'Alman köylüsü' Joachim Löw, bizim 'Yeniköy kasabı' diyerek aşağılamaya çalıştığımız Vicente Del Bosque'den sonra bu ünvana erişen ikinci isim oldu.

Evet Almanya 4. kez Dünya şampiyonu. Sonuna kadar hak edilmiş, hatta geç kalınmış bir şampiyonluk. 2006'da başlattıkları 'Yeni Almanya' devrimiyle bir çok kişinin gönlünü fethetmişlerdi. Ülkesindeki 'ötekiler'e daha çok kapı açan Alman milli takımı bu çoğulcu zihniyetini futboluna da yansıtmaya başladı. O kazanırken bile sempatik olamayan Almanya'nın yerine, kaybederken gönül kazanan Almanya'ya evrildi. 2014'ü Panzerlerin kazanması futbol adına da sosyo politik anlamda da mühimdir.

Futbol namına konuşmak gerekirse, zaten 5 şampiyonluk yaşamış ev sahi Brezilya'yı 7-1yenen Almanya'nın şampiyon olamaması da yazık olurdu. Amerika kıtasında şampiyon olan ilk Avrupalı ve tüm zamanların gol kralını çıkaran takım Almanya...

Akılla duygunun zaferi... Tek bir yıldızın 'Tanrısal' yetenekleriyle değil, birbirini tamamlayan bir ekibin zaferine tanıklık ettik.

7-1'lik muazzam Brezilya galibiyeti haliyle Panzerleri favori yapmış. Bu doğaldı ama işlerinin kolay olacağı düşüncesi de handikaptı. 90 dakikalık bölümde kaybedecek pozisyonlara da düştüler. Ama 'mutlu son'a ulaştılar.

Messi'li Arjantin yenildi ancak ezilmedi. Sadece uzatmanın ikinci bölümünde penaltılara yatma eğilimi nedeniyle eleştirilebilirler ama güçleri de bunu gerektiriyordu. Hep dedik, Messi'nin bir yardımcısı olsaydı bugün Ajantin için ağlanmayacaktı.

Ve ne yazık ki bir Dünya Kupası kazanamadıkça Messi, dünyadaki tüm kulüp rekorlarını kırsa da Maradona'nın gölgesinden kurtulamayacak. Belki de bu çok büyük haksızlık ama acı gerçek de bu...

Sosyal medya ağırlıkla yine mazlumdan yanaydı. Evet finalde bile bir mazlum bulunur. O da Arjantin'di. Bazı Alamancılar dahi Sambacılara indirilen ağır darbeden ötürü kızgındılar.

Finalin sonunda gözler İlber Ortaylı'ya çevrildi sosyalde: "Almanya kazanca biz de kazanmış olduk mu?" Elbette cahilce bir sualdi(!) Biz ancak tasada ve kederde Almanlarla kaderdaşız...

Bir başka sual de "Almanların Dünya Şampiyonu olmasıyla 3. köprü tehlikeye girer mi"... Hayır, yola devam(!)

İki satır da üçüncülük maçına değineyim... Breziya'nın Alman hezimetinden sonra sahaya çıkacak takati bulması bile başarıydı. Fakat sadece o kadardı işte... Şöyle yalandan da olsa bir nebze telafi etme çabası yoktu. Scolari'nin istifa emeyip topu federasyona atması da yenilgilerden daha utanç verici. Bizim siyasetçilere özenmiş!

Hollanda'nın Sambacıları üçleyip 3. olması sürpriz değildi. Performasları normalde finali hak ettiriyordu. Portakallarda netleşmeyen tek konu vardı: Kuyt mı, Koyt mu, Köyt mü ~

Ne yalan söyleyeyim... son dönemlerde Dünya Kupası'ndan soğumuştum ve bu kupadan da fazla beklentim yoktu. Ancak yüzümü kara çıkardı Brezilya 2014.... Valla gelmiş geçmiş en iyi kupalardan oldu. Hani '1' numaraya bile aday. Sadece Brezilya-Almanya maçı dahi kupayı efsane yapmaya yeter de artar...

Favorilerin erken vedası 'mazlumlar'ı turlaması... Şahane kalecilik performasları, yıldızların beklentilere cevap vermesi, bel kıran sakatlamalar, yıldızlaşan veletler...

Cezayir, Kostarika, Kolombiya ve Belçika'ya husisi tebrikler. Kupaya büyük renk kattılar...

Orada olamayan '77 milyonluk yurdumuz'u temsil eden ve biri yarı final olmak üzere 3 maçta başarıyla düdük çalan Cüneyt Çakır ile de kupayı hep iyi hatırlayacağız. Bir sonraki durak Rusya. Oh uykusuz kalmayacağız!

Bir kaç kişisel 'en'le kupayı kapatıp, bu kaplık da bu kadar sevgili günlük diyelim....

En sempatik takım: Kostarika

En antipatik takım: İtalya

En büyük hayal kırıklığı yaratan takım: İspanya En acılı takım: Brezilya En büyük hayalkırıklığı yaratan futbolcu: Ronaldo En şanslı futbolcu: Mario Götze En tarihi furbolcu: Miroslav Klose En yazık futbolcu: Lionel Messi En iyi hakem: Cüneyt Çakır En çileden çıkaran yorumcu: Ceyhun Eriş En ilginç telafuzcu spiker: Levent Özçelik En büyük yayıncı kuruluş sürprizi: Ömer Üründül'süz final En kötü hakem: Yuichi Nishimura En çevreci taraftar: Japonya En iyi çıkış yapan futbolcu: James Rodriguez En faydalı futbolcu: Tomas Müller En iyiteknik direktör: Joachim Löw En büyük: ALMANYA