Dolar yaklaşık 3, Euro da 3,5 TL olunca, dünya piyasalarının en önemli borsa endeksi S&P 500 son iki günde çakılınca (an itibariyle yaklaşık %8), Çin’le ilgili kaygılar havada uçuştukça önümüzdeki günlerde gündemimiz ister istemez ekonomi olacak.
Bizim bakan gerekçe ve gerçeklik analizi yapadursun dünya piyasalarından iki günde 5 trilyon dolar uçtu gitti. Ha tabii o 5 trilyon dolar var mıydı zaten diye soracak olanlar olacaktır. Doğrudur, yoktu aslında. Haydan gelmişti.
Biz de seçimden seçime koşan ve hükümet meselesinin sürüncemede bırakan, en önemlisi de cari açık veren bir ülke olarak etkilendik haliyle. Daha da etkileneceğiz.
Bazı fiyatlar ve bazı göstergeler yeniden 6 yıl önce küresel krizin dip yaptığı seviyelere döndü. Basılan onca dolar, euro ve yen sonucunda yeterince büyüyemeyen borçlu bir dünya gerçeği yeniden karşımızda.
Bu ağır gündemin ortasında daha tali bir konuya değinmek istiyorum bugün.
Otoyollara, sağa sola köpek kedi bırakma mevsimi yaklaşıyor. Yaz başlarken “ay ne şekeeeer” diye satın alınan veya edinilen hayvanlardan şanssız olanlar “kışın bakmak zor” diye acımasızca terkedilecek yakında.
Her gün teröre, trafiğe, iş kazasına, başka bir sürü akla gelmedik ihmallere insan kaybeden bu memleketin son yıllarda ortaya çıkan bir başka yarası da bu…
Hepsi bir bütün aslında… İşin özü her canlının yaşam hakkı kutsal… Fakat bizim bu konudaki karnemiz malum. Hal ve gidişimizi düzeltmeden de ülke olarak huzura ermemiz zor.
URLA Bağbozumu şenlikleri dün başladı. Tabii, ülkedeki atmosfer bu kadar bozukken bu yerel festivallerin, şenliklerin de işi zor. Yapsanız bir türlü, iptal etseniz başka türlü...
Kimilerine göre terörün amacı zaten korku salarak hayatın akışını bozmak. O zaman buna pabuç bırakılmamalı ve hayat devam etmeli. Bu bakış bana fazla mekanik geliyor.
Siz ölen, yaralanan insanların acısını içinizde hissediyorsanız hayatınız zaten aynen devam edemez ki...
Diğer yandan etkinliği iptal etmek de kolay değil. Aylar öncesinden başlayan hazırlıklar... Verilen taahhütler... Hukuki ve mali sorumluluklar...
Fenerbahçe’nin Shaktar maçı öncesinde de gördük bu ülkenin hamasete ne kadar yatkın olduğunu. Başka pek çok maçta olduğu gibi…
Mesela Radyospor yorumcusu Eyüp Yıldız ki muteber tahmincilerdendir, Fenerbahçenin yenilmeyeceğini öngörüyordu. Programa telefonla bağlanan pek çok dinleyici de aynı fikirdeydi.
Shaktar’ın ne oynadığını İstanbul’da görmüştük. Fener tura yakındı. Bir dinleyici handikaplı Shaktar galibiyeti öngörünce hafifçe küçümsendi bile.
Kısacası temenniyle tahmin karışıyordu. Belki de karşı takımın sistem takımı olması konusu çok da önemsenmiyordu. Sistem de neydi yahu!
Bazı fotoğraflar böyledir işte. İnsana yazı yazdırır. Oysa ben Alaçatı hakkında yazmayı yıllar önce bırakmıştım.
Çünkü Alaçatı sistemin Alaçatısı olmuştu. Köy olmaktan çıkıp başka bir dokuya evrilmişti.
Şimdilerde ise popüler mi popüler… Güzelleyeni de var, eleştireni de. Sevenler gidiyor, benimsemeyenlerse uğramamaya çalışıyor.
Yıl olmuş 2015… Üç boyutlu yazıcılarla binalar yapılıyor, yeni gezegenler yıldızlar keşfediliyor, ABD gibi muhafazakâr sayılabilecek bir toplum eşcinsel evlilikleri yasallaştırıyor, daha neler neler oluyor…
Böyle bir dünyada bizim son bir yıldır tartıştığımız konulara bakar mısınız?
Önce Cumhurbaşkanı olacak mı, olamayacak mı? Oldu. Sonra Başkan olabilecek mi? Olamadı.
Olması için seçim bir daha denenmeli. Milletin iradesi? E uyaracaktı, elinin ayarı kaçtı!
Ya aynı sonuç çıkarsa ki büyük ihtimal öyle olacak? Çıkmaması için her şey yapılmalı! Nasıl? Her şey!
Başkan olmasa ne olur? Ülke geriye mi gider? Daha adaletsiz, daha gergin, daha fakir mi olur?
Ya da Başkan olsa ne olur? Birden bire öncü ülkelerden biri mi oluruz? Huzur mu gelir, çevre duyarlılığımız mı artar, cari açığımız mı kapanır?
Burayı yumuşak geçeyim o zaman. Bizi ne zamandır böyle bir gündeme mahkûm edenlerin bu ülkeye çakacakları bir çivi bile yoktur artık. Gerisi hikâyedir!
Baraj değil domino taşıymış mübarek. Bir yıkıldı, tek başına iktidar bir gitti, bütün taşlar yerinden oynadı.
Bir anda ABD’yle stratejik ortaklığımız olduğunu hatırladık.
PKK terörünü 2015’te yeniden keşfettik. Tıpkı 17-25 Aralık’tan sonra paraleli keşfettiğimiz gibi.
Yandaş medya bu kez %13 almış HDP’nin ipini çekmek için klavye yarıştırmaya başladı. Yanlış haber, eksik bilgi, çarpıtılmış neden sonuç ilişkisi, ne ararsanız…
AB’nin sahibi Almanya ve Fransa gibi ezici ülkelerle mücadele konusunda Tsipras’la ilgili fazla beklentiye girildi.
Bu zamanda “sisteme itiraz” asla kabul edilebilir bir şey değil.
Sebebi basit. Sistem hasta, hatta bitik ama bunu belli etmemek durumunda… İşleri kontrol altında göstermesi şart…
Kabul edilecek bir itiraz bin itiraza yol açabilir.
