Sosyal medyanın iyi yönlerinden faydalanmak sizin elinizde!

Sosyal medya hayatımızın her alanında yer alıyor, fazlası zarar her şeyde olduğu gibi. Bize düşen iyi yönlerini almak. Bazen yıllar öncesindeki dostlarımızla yeniden iletişim kurmak, aynı şehirde olsak bile yoğunluk ve mesafeler yüzünden görüşemediğimiz arkadaşlarımızdan haber almak iyi oluyor. Bir de aklımıza gelmeyen fikirleri bulabilmek açısından gayet iyi bence. Bunun bir örneğini anlatacağım size.

Biliyorsunuz İstanbul'da her köşe başında hatta yollarda mendil satan, cam silen, ya da sadece dilenen çocuklar var. İnsanlığın kanayan bir yarası sanki. İçimiz acıyor görünce ancak para vermek de çözüm değil. Birileri onları dilenmeye ya da çalışmaya zorluyor belli ki. Okul saatinde yol kenarlarında, hayati tehlike atlatarak araba önlerine atılan çocukların yeri orası değil muhakkak. Keşke elimizden gelse de her çocuğa aynı şartları sağlayabilsek. "Para vermeyin" diyorlar, vermeyin ki onları kimse çalıştırmasın, ama gelin görün ki içimize dokunuyor ağlamaklı bir sesle "mendil alır mısın abla?" diyen yüzleri. 

Bir arkadaşım facebookta paylaşmıştı; arabasının kol koyma yerinin altındaki mini dolaba ufak sütlerden doldurmuş, "artık kırmızı ışıkta yanıma gelen çocuklara bunlardan veriyorum" yazmıştı. Çok hoşuma gitti, ben de uygulamaya başladım. Sonuçta "açız" ibaresiyle istiyorlar parayı, para versek kimbilir kim alacak ellerinden, karınlarına bir kuru ekmek girecek mi belli değil, ne için kullanılacak o paralar. Bana çok mantıklı geldi süt vermek. Artık ben de arabaya sade, çilekli, muzlu, kakaolu sütlerden dolduruyorum. Yolda gördüğüm çocuklara "süt içer misin?" diye veriyorum kutuyu. İtiraz eden olmadı hiç, Belki çeşitlendirebilirsiniz vereceklerinizi, o an açıp içtiklerini görünce para vermiş olmaktan daha iyi bir şey yaptığını düşünüyor insan.

Oğlumun küçük gelmeye başlayan kıyafetlerini de bir çantaya doldurup arabaya götürüyorum. Yolda mutlaka bebeğiyle arabaların arasında dolanan, para isteyen kadınlar görüyorum, belki çözüm değil bu şekilde yaşamalarına ama en azından bir nebze olsun derman olabilsem ne mutlu bana. 

Sizin de buna benzer fikirleriniz varsa sosyal medyada paylaşın. Mutlaka birilerine ilham olursunuz. Örneğin ben sokak hayvanlarına hemen hemen her gün yiyecek ve su bırakmaya gayret ediyorum, çoğunlukla fotoğraf da paylaşıyorum. Benden esinlenerek yemek bırakanların paylaşımlarını görünce daha da mutlu oluyorum. Birilerini de mutlu edebiliyorsak ne mutlu bize...