Sevip de kavuşamayanların nüktedan hikâyeleri

Gönül ilişkisi bittiğinde âşık kalan tarafa hatırlamak mı acı verir yoksa sevgiliyle beraber ilmek ilmek örülen anıların yavaş yavaş silinmesi mi? Belki de o kadar çok akılda kalır ki giden sevgili, ona dair şeyleri unutamıyor, bırakamıyor olmak bile sırtta ağır bir yüke dönüşür. Gözlere uyku girmez, sigaralar arka arkaya yakılır, bardaklar arka arkaya boşalır. Artık hüzünlü şarkılara daha içten eşlik edilir; en ilgisiz kişilerde, en alakasız anlarda, bırakıp gidene dair hayaller akıllara taşınır. Yoksa gideni hâlâ hatırlıyor olmak, veda etmeye korkanda, “O burada, istedi ama gidemedi ki” ilüzyonu mu yaratır? Rewhat’ın ‘Hatıran Yeter’indeki ‘çizgiromantik komediler’, tüm bu durumların özetine, âşık olmanın ne kadar kolay ama unutmanın ne kadar zor olduğuna, bol mizahlı ve hafif arabesk bir pencereden bakıyor.

İşlerine Gırgır, Öküz, Leman ve Penguen gibi dergilerden aşina olduğumuz ve kendisiyle hâlâ OT dergide buluştuğumuz Rewhat, 20 adet mini dram öyküsünden oluşan kitabı ‘Hatıran Yeter’le okuyucunun huzurunda. Rewhat, ‘Güldür Yüzümü’ isimli ilk kitabından sonra, Türkçe edebiyatta örneklerine tekrar yeni yeni rastladığımız resimli edebiyat geleneğine katkı sunduğu ikinci kitabı ‘Hatıran Yeter’de de oldukça bizden, hayatın tam da içinden kısa öykülerini, poetik ama bir o kadar da samimi bir dille ve incelikli çizgileriyle anlatıyor.

Kitaptaki öykülerin çoğunda kahramanımız –ya da anti-kahramanımız demeliydik belki– Rewhat. Rewhat Mecidiyeköy, Kurtuluş, Beyoğlu hattında, istisna olarak da Yeldeğirmeni’nde, Sapanca’da ve hatta tarih öncesi bir zamanda bilinmeyen topraklarda aşkın peşinde düşüyor. Rewhat’ın hikâyeleri okuyucuya, hiç tanımadan sevmelerden sevip de kavuşamamaya, kavuşmuşken ayrı düşmelerden hatıralardan kurtulamamaya kadar geniş bir yelpazede burukluklar, hüzünler ve kırgınlıklar sunuyor. Öte yandan kitap öyle akıllıca kurgulanmış bir mizaha sahip ki tuhaf bir biçimde okuruna, tüm bu kalp kırıklıklarının içinde tatlı gülümsemeler, minik kıkırdamalar da vaat ediyor.

ZARİF VE DOKUNAKLI BİR MİZAH
Rewhat hikâyelerinde duygularına engel olamıyor, birazcık direnmeye çalışıyor ama sonra, hissettiği güçlü aşkın rüzgârına kendini koyuveriyor. İflah olmaz âşık Rewhat, hayal kırıklıkları yaşıyor ancak çok gayretli ve umutlu; biraz da ayran gönüllü. Mutlu olma isteği, reddedilme veya terk edilme korkusunun önüne geçiyor ve tekrar tekrar denemekten vazgeçmiyor. Yazar-çizerimiz Rewhat, ‘Hatıran Yeter’de kendine özgü, dolaysız ve sıcak üslubuyla âşık olduğu kadınların gönlünü kazanamasa da okurununkini hemen yakalayıp cebine atmayı başarıyor.
Her bir kalp kırıklığının ardından, kalpli donuyla evinde bir o köşede bir bu köşede dertlenirken Rewhat, aslında yalnız değil. Kedisi Arife hep etrafında, o huzurlu ve birazcık kayıtsız hâliyle yarenlik ediyor evini paylaştığı insanına. Arife’nin var olduğu sayfalarda hava da meselelerin ağırlığı da hafifliyor. Rewhat bencillik edip sadece kendini de anlatmıyor kitapta. Toplumun ‘ötekileri’, Rewhat’ın tabiriyle ‘kenarları’ndan; ismiyle müsemma bir kâğıt toplayıcı Aziz, Pırlanta Pavyon’un emekçileri barmen abla, assolist Kader, garson İbo ve klavyeci Tunç Abi, boğazlarda düğümler oluşmasına sebep hikâyelerini anlatıyorlar Rewhat’a, o da bize naklediyor, ne eksik ne fazla.

Rewhat’ın Alfa Kitap aracılığıyla kitapçılardaki yerini alan ‘Hatıran Yeter’i, hem sıkı edebiyat takipçilerinin keyif alarak okuyacakları, hem de çizgi roman ve karikatürseverlerin gözlerinin bayram etmesine sebep olacak, samimi ve başarılı bir kitap. ‘Hatıran Yeter’ çiğlikten uzak, zarif ve dokunaklı bir mizahın peşine düşen okurların es geçmemesi gereken çok tatlı bir iş. Biraz yaşı olanlar anımsayacaklardır, Umut Sarıkaya’nın Radiohead için çizdiği bir karikatürü vardı. ‘Hatıran Yeter’deki bu çizgiromantik komediler onu hatırlattı. Rewhat da hikâyeleriyle böyle giderse, Radiohead gibi bizi üze üze, üç beş yıla kalmaz, Tatavla’da ev yaptırır kendine.

 

 

HATIRAN YETER�

Yazan&çizen: Rewhat
Alfa Kitap, 2019
232 sayfa, 25 T