‘Yaşayan Edebiyatçılar’dan notlar
Güncelleme Tarihi:
TRT’de ‘Yaşayan Edebiyatçılar’ programını hazırlarken Ankara’da evine gidip çekim yaptığım isimlerden biri de şair Hasan Hüseyin Korkmazgil’di.
Sevgili arkadaşım Sedat Örsel’in (o günlerde iyi bir televizyoncuydu şimdi de iyi bir heykeltraş oldu, Bodrum’da açtığı sergi büyük ilgi görmüş, onu da yazacağım) yönettiği TRT için hazırladığımız ‘Yaşayan Edebiyatçılar’ programının bir bölümünü de Ankara’da çekmiştik.
İki şairin mekânına gidecektik, biri Hasan Hüseyin Korkmazgil, diğeri de Enver Gökçe’ydi. Hasan Hüseyin (1927 - 1984) hem şiiriyle önemliydi hem de Bedrettin Cömert’e verdiği destek ve emekle.
OT dergisinin Eylül sayısının ilk sayfasında onun bir şiirini görünce, çekim günlerinden bir anı hatırladım. Hasan Hüseyin’in evine gittiğimizde bizi eşi Azime Korkmazgil karşıladı, ağırladı. Ankara’da yaşayan şairlerin, edebiyatçıların kitaplarını okumuştum ama bir çoğuyla bu program sayesinde tanıştım, bir de Türk Dil Kurumu’nun kurultaylarında.
Cömert, şairliği nasıl bıraktığını, Hasan Hüseyin’e şöyle yazmış: “Fakat ben şiirlerime güvenmiyorum artık. Şiirdeki duyarlılığımı eleştiriye uygulayınca daha verimli daha yararlı oluyorum. Kendimi ozan saymıyorum anlayacağın. Gençliğimin ilk yapmacık heyecanlarından sıyrıldım artık.” Güzel bir aile ortamı vardı, eşi ve o, coşkulu bir yaşamın üyesiydiler. O dönemde şiir kitapları çok satıyordu. Şair, temmuzda bir oğlum olacak demişti. Temmuzda doğdu, adını da Temmuz koydular. Yeditepe Şiir Armağanı’nı, TRT Başarı Ödülü’nü kazandı. OT’taki ‘Akarsuya Bırakılan Mektup’ta kullanılan şiirini aldım yazıma onu anmak için:
“incecikti
gül dalıydı
dokunsan kırılacaktı
dokunmadım
kurudu
gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç
ağaçlar bükmesinler, n’olursun boyunlarını
neden akşam oluyorum tren kalkınca
kırlangıçlar birdenbire çekilip gidince
mendiller sallanınca neden tıkanıyorum
öyle çok acımasız ki öyle birdenbire ki
az önceki çiçekler nasıl da diken diken
gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç
o sularda çimdik, bitti; köprüleri geçtik bitti
o elmanın tadı orda, o kuş çoktan öttü, bitti
artık çocuk değiliz, susarak da bir şeyler diyebiliriz
günler devlet alacağı, yıllar bir kadehcik buzlu rakı
oyunlar oyuncaksı, oyuncaklar eski şarkı
kavaklara oklu yürek çizip duran o çakı
nerde şimdi nerde şimdi, nerde o kar sarhoşluğu
gitme, sonbahar oluyorum,sonrası hiç”
Yazının amacını yinelemeliyim :
Hasan Hüseyin Korkmazgil’in şiir kitaplarını Bilgi Yayınevi yayımlıyor.