Orduya selam, paşaya devam

Kilis''i ilk defa görüyorum... Girerken çok şaşırdım... Her taraf yemyeşildi. Kilis Şarapları'nın iyi, çok iyi olduğunu bilirdim. Ama, şarapçılıkla bağcılığın el ele yürüdüğünü akıl edememiştim. Cahilliğime, unutkanlığıma bağışlayın... Bir anda sarımtrak arazilerden geçtim... Tahıl tarımı yapılıyormuş... Türkiye'nin en güneyindeki en genç ilimize değil de, Tekirdağ'a gelmiştim sanki...

* * *

Sokaklarda, ne polise rasladım, ne askere... Çöpçüler vardı. Yaklaştım, nabız yoklaması yaptım. ‘‘Kime oy vermeyi düşünüyorsunuz?’’ Şaşırtıcı bir cevap aldım; ‘‘İşçiyim ben abi... Böyle işlere karışmıyorum...’’ Benzeri cevapları, konuştuğum sürücülerden, kasaplardan, bakkallardan, manavlardan, berberlerden aldım... Ya ‘‘apolitik’’, ya ‘‘depolitize olmuş’’ bir seçmen kitlesiyle karşılaştım, tanıştım Kilis'te...

* * *

Kentin dış mahallelerine çıktım. Yol kenarında bir tane seyyar manav vardı. Ona sordum; ‘‘Doğan Güreş paşamız ne yapar?’’

Takşakçı paşamızın milletvekilliği hayrını pek görmediklerini anlattı manav kardeşim... Şoföre sordum, aynı şeyi tekrarladı. Traşım uzadı, berbere uğradım, usturayı çenemin dibinde gezdirirken, aynı söylemi o da tekrarladı. ‘‘Orduya ters düşmeyiz, düşemeyiz... Kilis'e hayrı dokunmasa, bir gün buraya uğramasa bile, oyumuz onundur...’’

Kilis'e giriyordum. Selâ veriliyordu. Nüfusun bir bölümü camide, genç nüfusun çokçası tarımdaydı. İşsiz yoktu. Sokaklar temizdi. Mahalle kahvesinden Alaeddin Yavaşça'nın Kilis Destanı'ndan dizeler çalındı kulağıma... Durup dinledim, duygulandım...

Kilis'imin bağları

Kekik kokar dağları,

Kültürü aydınları

Aydınlatır çağları.

* * *

Belediye başkanlığı seçiminde ‘‘değişik bir hava’’ var. Konuşan kim varsa, ‘‘Ekrem Çetin’’ dedi.

DSP...

Hatırlıyorum kendisini.. 1934 Kilis doğumlu, ilkokul mezunu, hem serbest ticaret, hem çiftçilik yapıyor. Şimdiki belediye başkanı... Beşinci dönem Gaziantep milletvekili, evli, dokuz çocuklu... Hatırlıyorum... CHP'liydi.

Sol birleşmezse böyle olur.