Nereden başlamalı?

DEVLETİN, masraflarını kısma ve sistemi olabildiğince rasyonel temeller üzerine oturtma amacıyla verdiği bu ilaç, mevcut hastalığı iyi etmeye yeter mi diye sorarsanız, yanıtımız hazır:Hayır!Hastalık ve ilaç konusu çok basit:Başbakanlık, Kamu İktisadi Teşebbüsleri ile diğer kamu kuruluşlarının, hem kendi personeline hem de bakan, milletvekili, savcı, yargıç, polis, gazeteci, asker gibi çeşitli sıfatlar taşıyan kişelere hizmet satarken uyguladıkları indirimli tarifelere son verilmesini istemiş.Öğrenciler, muhtaçlar vb. ‘‘korunması gerekli’’ kişileri istisna saymak koşuluyla baştan söyleyelim...Başbakanlık çok iyi etmiş. Yıllardan beri devam eden ve ‘‘Sen benim kim olduğumu biliyor musun?’’ veya ‘‘Ne demek yani, bizden de mi?’’ avantacılığına meşruiyet kazandıran bu uygulama, artık hiçbir uygar toplumda izi bile kalmayan, geri ve ilkel bir zihniyetin kalıntısıdır.Gelişmiş toplumda, hizmeti alan parasını öder. Ödemeyen, toplumun boyun damarına yapışmış bir sülük kadar iğrençtir.O nedenle bu uygulamayı başlatanları peşinen kutlamak isteriz.Verilen bilgiye göre, örneğin kamu kurumlarının misafirhaneleri, tatil köyleri gibi tesislerinden istifade edenlere, öyle kurum bütçesinden aktarılan ödenek sayesinde sudan ucuz tarife uygulamak artık yokmuş. Hizmeti alan bedelini ödeyecekmiş.Türkiye bedavacılık yönünden tam bir cennettir. O yüzden her kurum kendi personeline avanta sunmayı ilk görev sayar. Tabii o avanta kısa süre sonra ‘‘Bize niye yok?’’çulara da sağlanır. Bir de bakarsınız ki kurumun zarar hanesindeki en büyük rakamlardan biri bu kalemdir.Şimdi Devlet Demiryolları'nda, Türk Hava Yolları'nda, Türk Telekom'un telefon tarifelerinde, Türkiye Denizcilik İşletmeleri'nin bilet fiyatlarında artık -anlaşılan pazar payını genişletme amaçlı olanlar dışındaki- tüm indirimler ve bedava hizmetler kalkacak, yani kimse ben milletvekiliyim, ben gazeteciyim, ben yargıcım, ben askerim gibi bir gerekçeyle farklı ücret ödemeyecek, yahut bedava yararlanamayacakmış.Ancak, kamu kurumlarında bu imtiyazlı tarife olayına son verilecekse, işe daha köklü bir yerden, örneğin orduevlerinden başlamak doğru olur. Tamam... Bu kurumlar hem gerekli hem de önemlidir. Ama Türkiye Devleti eğer iki yakasını bir araya getirmek için tasarruf önlemleri almak zorunluğunu duyuyorsa, herkese örnek olma sorumluluğu öncelikle Silahlı Kuvvetlerimize düşer. Çünkü ‘‘Ama biz farklıyız’’ zihniyeti orada kırılırsa, gerisi kolay gelir.Gerçi o bile hastalığı tedaviye yetmez... Ama bir şeye başlamak da kendi içinde önemlidir.