İngiltere aşırı sağ tehlikesiyle karşı karşıya

İngiltere’deki sivillerin her gün bomba tehditleriyle karşı karşıya olduğunu belirten Hari, bu tehdidin kaynağı olarak tuhaf bir “ırk savaşı” içinde Asyalıları, siyahları, Yahudileri ve eşcinselleri hedef alan neo-Naziler olduğunu savunuyor.

Bu durum İngiltere için yeni değil. Bundan 10 yıl önce İngiliz Ulusal Partisi’ne (BNP) üye David Copeland isimli vatandaş eşcinsellerin gittiği bir barın önüne bomba koymuş, patlamada aralarında bir bebek ve hamile bir kadının da bulunduğu dört kişi hayatını kaybetmişti.

Amacının “siyasi” olduğunu ve bir ırk savaşı başlatmayı hedeflediğini söyleyen Copeland, etnik azınlıkların gerilemesini ve beyazların öne çıkmasını istediğini ifade etmişti.

Polis bugün benzer saldırıların yaşabileceği konusunda uyarıyor. Batı Yorkshire polisi geçtiğimiz günlerde aşırı sağcı gruplar üzerine yaptığı operasyonlarda 80 adet bomba ele geçirdi. Hari, İngiliz tarihinde cihatçı grupların hiçbir zaman bu rakama ulaşamadıklarını belirtiyor.

LİSTE KABARIYOR

Geçtiğimiz yıl, 43 yaşındaki Neil Lewington bir terör saldırısının “eşiğindeyken” yakalandı. Ailesinin evinde bir bomba fabrikası kuran Lewington, “İngiliz olmayan” komşuları üzerine saldırılar yapmayı planlıyordu.

Bombacı şans eseri yakalandı. Trende panikleyip kondüktörle bir kavgaya tutuştu, olay yerine gelen polis Lewington’ın üzerinde patlayıcılar olduğunu keşfetti.

Saldırı planları yapan aşırı sağcıların listesi son yıllarda kabarıyor. Yazar bu koşullar altında harekete geçmeden durmanın imkansız olduğunu ifade ediyor.

Nasıl bomba yapılacağını video görüntüleriyle açık açık anlatan pek çok sağcı site var. Hari’ye göre bu sitelerde sadece bombanın nasıl yapılacağı değil, aynı zamanda o bombanın en yakın cami, sinagog ya da eşcinsel barına konması gerektiği de anlatılıyor.

New Statesman dergisinden Mehdi Hassan’ın işaret ettiği gibi kamuoyundaki tartışmalar bu suçları tamamen göz ardı ediyor. Cihatçıların yapmayı planladığı saldırılar “haklı olarak” günlerce gündemde yer alırken, sağcıların planlarının sözü bile edilmiyor.

SAĞIN İKİYÜZLÜLÜĞÜ

Hari bunun ağır bir ikiyüzlülük hali olduğunu savunuyor. Çok küçük bir azınlığın yaptıklarını bütün Müslümanlara mal etmeye çok hevesli olan İngiliz sağı aynı şeyi kendine uygulamakta geri kalıyor. Yazar bu durumun sağcıların mantığındaki bağnazlığa işaret ettiğini ifade ediyor:

“Bu insanlar kahverengi derili insanları toplu olarak cezalandırılabilecek homojen bir kitle olarak, beyazları ise bireysel olarak cezalandırılabilecek bağımsız birimler olarak görüyor.”

Beyaz bombacılar terörizmin “meşru acılardan” kaynaklandığını söylüyor. Ancak Hari, Copeland gibi insanların siyahlardan, Asyalılardan ve eşcinsellerden nefret ettiğini, aynı durumun kendi başlarına gelebileceğini kabullenemediklerini belirtiyor.

Her şeye rağmen yazar iki sebepten dolayı aşırı sağcılara da söz hakkı verilmesi gerektiğini ifade ediyor: Birincisi konuşma özgürlüğü kişilerin korkunç ve iğrenç şeyler söyleme hakkını bile kapsıyor, ikincisi aşırı sağcı BNP seçmenden büyük destek alıyor.

BNP İNGİLTERE’NİN ASIL DÜŞMANI

BNP’ye oy veren pek çok kişi işçi sınıfının haklarını savunan vatansever bir partiye oy verdiğini düşünüyor. Hari bu kişilerin, BNP’nin İngiltere’nin asıl düşmanı olduğunu fark ettiğinde partiden nefret edeceğini düşünüyor.

Peki bu anlayış farkı nasıl kapanır? BNP’yi tartışmanın dışında bırakmanın işe yaramadığı önceki deneyimlerden anlaşıldı. Parti tartışmaların dışında bırakıldığı süre zarfında gücünü daha da artırdı. Yazar ülkede konuşma özgürlüğünden korkması gereken tek grubun BNP olduğunu düşünüyor; çünkü İngiliz halkı temel gerçeklerle ilgili sorulara bile cevap veremeyeceklerini gördüklerinde partiden uzaklaşacaklar.

BNP doğrudan şiddeti organize etmiyor, ancak şiddet sever delileri içinde barındırıyor. Polislerin neo-Nazileri en az cihatçıları izlediği kadar yakından izlemesi gerekiyor. Hari son olarak hükümetin şiddeti önlemek için Müslüman çocuklar kadar beyaz çocuklarla da projeler yapması gerektiğini ekleyerek sözlerine son veriyor.