HERA ve ORPHEUS TUTULMA DURUMUNDALARMIŞ…ÖLÜM, SIRLAR, Ä°NTÄ°KAM VE HÜZÜNLÜ MELODÄ°LER ZAMANIYMIŞ… HOÅžGELDÄ°N POEHer zaman olduÄŸu gibi bu Pazartesi sabahı

HERA ve ORPHEUS TUTULMA DURUMUNDALARMIŞ…ÖLÃœM, SIRLAR, Ä°NTÄ°KAM VE HÃœZÃœNLÃœ MELODÄ°LER ZAMANIYMIŞ… HOÅžGELDÄ°N POEHer zaman olduÄŸu gibi bu Pazartesi sabahı da Dynamic Astronet'ten haftalık "Wellness Scope"uma baktım… P.J.Works adlı bir kadın astrolog haftalık astrolojik atmosferi tanımlıyor… MüthiÅŸ duyarlı bir kadın… Ä°nanılmaz geniÅŸlikte ve kapsamlı bir algısı var, dolayısıyla da tahminleri inanılmaz ölçüde isabetli oluyor… Herneyse, lafı uzatmayayım… Yıldızların birbirlerine göre olan bu haftaki konumları dünyayı "gizemli" bir hale koyacak diyordu… "Klozetlerde iskelet olduÄŸuna yemin edecek, ama klozeti açtığınızda iskelet yerine bir mektupla karşılaÅŸacaksınız… Gizem, korku, gerilim ve tanımlayıp çözemediÄŸiniz olaylarla dolu bir hafta yaÅŸamaya hazırlanın…" Hazırlandım… KiÅŸisel planda, gizemli ve tanımlayamadığım iki olay yaÅŸadım dün… Üçüncüsü de tam geceyarısı gerçekleÅŸti… Çalışıyordum… Bilgisayarımın saatinin 00:00'a dönüştüğünü yakaladı gözlerim… Ve o sırada aldığım bir mail'i açtığımda yazılan mektubun içeriÄŸinden bugünün Edgar Allan Poe'nun doÄŸumgünü olduÄŸunu öğrendim. Elimde Poe öyküleri vardı; Levent Göktem adlı çevirmen-yazar arkadaşımızdan gelen… Internette surf'e daldım, bir Poe sayısı çıkarıp yazarı doÄŸumgününde anmak için… FotoÄŸraflarını aradım… Buldum ve hepsini, "gif" ve "jpg"leri muhafaza ettiÄŸim directory'me attım… Sonra directory'deki bu resimlere eriÅŸmeye çalıştığımda hiçbiri yoktu yerinde… "Arama" yaptım… IRRELEVANT adlı directory'de duruyor görünüyorlardı… Windows Explorer'I kapatıp tekrar açtım. Yine yoktular… Sinirlendim, bilgisayarı tümüyle kapatıp tekrar açtım, tekrar Internet'e baÄŸlandım, Windows Explorer'I açtım, IRRELEVANT adlı directory'yi ve… Yoklardı… "Ara"ma yaptırdım, resimler directory'de "var"dılar… Gülmeye baÅŸladım… Güldüm… Gülebildim. Poe içinse "gülünç" olmaktan uzaktı bu deneyimler. "Belirsizlik" delirtebilir kimilerini… Onlar mutlak "güvence arayanlar"dır… Acı çekmemek, korkmamak, tüm deÄŸiÅŸkenleri kontrol etmek isterler… Onlar, "ölmemek" isterler. Zira "ölüm" bir belirsizliktir onlar için ve en "çıldırtıcı" belirsizlik olduÄŸu için tüm korkuların mahzeninde "ölümden sonraki belirsizlik" yatar… (Kulakların çınlasın sevgili Irvin Yalom.) Öylesine trajikti ki bu belirsizlik, ve öylesine acı veriyordu ki Poe'ya, ancak "yazarak" baÅŸaçıkabiliyordu bu "acı"yla… O, ölümün kendini çok genç bir yaşında yakalayacağını biliyordu belki de… Ölümünden sonra Rufus Wilmot Griswold, New York Tribune'deki "arkadan konuÅŸma"larına baÅŸladı… Poe'nun "gizli düşmanı" olarak tarihe geçen Griswold Poe'ya iliÅŸkin öylesine olumsuz (o zaman için) bir tablo çizdi ki arkasından… AlkoÅŸ, uyuÅŸturucu kullanımı, deliliÄŸi, bir tek dostu olmadığı vs vs… Ve "gerçekler"e de ne olduysa oldu, eski bir fotoÄŸrafın sararan yüzeyinde flulaşıp kaybolan bir figüre dönüştü Poe… Yazdıkları kadar müphem bir yaÅŸam öyküsü bırakıp gitti bu "gizemin, korkunun, ölümün ve özgürlüğün" yazarı… Belki de gitmedi… Kimbilir?.. Adını her anışımda göğsümün orta noktasında hissettiÄŸim buz parçası belki de onun bana dokunan elinden baÅŸka birÅŸey deÄŸil… Lanan E. ABANA - 19 Ocak 2000, ÇarÅŸamba Â