Böyle mi açılmalıydı

Biz de, bayramın ilk günü ikindi üzeri, kalkıp içinde dolaşmanın bile başlı başına bir ruh terbiyesine denk düştüğü Süleymaniye’ye gittik.
Bir tek kubbe tamam
Ancak, türbelere giden taş döşeli yolda başlıyordu ilk hayal kırıklığı. Üzerinde Süleymaniye’nin yapım aşamalarını gösteren dev panolar aralanmış ve caminin ana kapısına giden bir koridor açılmıştı. Onun dışında her yer yine kapalıydı. Biz girdiğimizde ise caminin içinde elektrik süpürgeleri çalışıyor ve yerleri süpürüyordu. Çünkü toz toprak yeterince temizlenememişti ve tavandan da arada bir şeyler dökülüyordu. Elbette, kubbeler, kubbelerdeki süslemeler hakikaten nefis olmuştu. Yani insanın başını kaldırınca gördüğü manzara muhteşemdi. Ancak, zemin hiç de öyle değildi. Özellikle, Marmara ve Boğaz’a bakan pencerelerin pervazları, inanılmaz ölçüde kirliydi. Belli ki Başbakan ve yanındakiler oradan geçmeyeceği için hiç kimse dokunmamıştı oralara. Cam kırıkları bile olduğu gibi bırakılmıştı.
Avludaki rezalet
Pencerelerden caminin avlusu da görülüyordu elbet. Avlu da felaket bir görüntü içindeydi. Belki sadece oradan görülen bölüm öyledir diye dışarı çıkıp caminin çevresini bir boydan bir boya dolaştık. Manzara şuydu: İskele demirleri üst üste yığılmış, kalaslar yüzyıllara direnmiş çınarları yaralayacak şekilde birbirinin üstüne bindirilmişti. Mercan’a inen taraftaki büyük giriş kapısının üzerindeki kubbede ise hâlâ iskeleler duruyordu. Son cemaat yerinin bahçeye bakan giriş kapısının üzerinde de yine iskele vardı. Bütün bu pislik görülmesin diye de büyük brandalar gerilmişti. Anlaşılan, birisi veya birileri, Süleymaniye bayram namazına yetişsin diye acele etmiş ve ortaya da böyle bir manzara çıkmıştı. İşin bu bölümü ise Başbakan ve yanındakilerden ustaca gizlenmişti elbette. Ne diyelim, bir ay daha beklense de bütün bunlara meydan verilmese daha iyi olmaz mıydı acaba?