Kardeşliğe engel yok
Güncelleme Tarihi:
Dünyanın en büyük liselerarası robot yarışması olan FIRST Robotic Competiton’ın (FRC) ilk ayağına engelli öğrencilerden oluşan iki takımın kardeşliği damga vurdu. Biri serebral palsili diğeri ise işitme engelli öğrencilerden oluşan iki takım sahada rakip olsa da hazırlık aşamasında dayanışma örneği segiledi.
Ankara’da bulunan Serebral Palsili Çocuklar Derneği (SERÇEV) Engelsiz Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi (MTAL) öğrencilerinden oluşan robot takımı ile işitme engelli öğrencilerin kurduğu Anadolu Sağırlar Spor Kulübü yarışmaya kardeş takım olarak katıldı. SERÇEV takımı 4’üncü olurken, Anadolu Sağırlar Kulübü ise ‘takım ruhu’ ödülü almaya hak kazandı.
SERÇEV Engelsiz Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi takımına mentorlük yapan bilişim öğretmeni Serap Artar yarışma sonrasında duygularını şu sözlerde dile getirdi: , “Takımda 14 öğrencimiz var, takım kaptanımız Tuna dahil 4 öğrencimiz serebral palsili. Bu yarışma hayatın sadece u an sahip oldukları zorluklardan ibaret olmadığını göstermek için çıktığımız bir yolculuktu.
ÖDÜL ALAMADIK AMA ÇOK BAŞARILIYDIK
Yarışma çok farklı bir atmosfer ciddi bir mühendislik ve matematik bilgisi gerektiriyor. Burada tipik gelişim gösteren öğrencilerimizle serebral palsili öğrencilerimiz birlikte çalışıyor. İşin içinde birlikte yapılacak bir görev olduğunda çocuklarımız gerçekten takım oldu. Pit adı verilen stantımızın kurulumunu, takımın ve okulun tanıtımını yaptılar. Tüm öğrencilerimizin üstün gayretiyle 4’üncü olduk. Ödül alamadık ama başarılı olduğumuzu düşünüyoruz.
Ankara Anadolu Sağırlar Kulübü takımı ile kardeş takımız. Sahada rakip olsak da hep yanyana çalıştık. Yarışmada bu tür dayanışmalar çok önemli. Bizim robotumuz arızalandığında onlar yardım etti, onların parçası eksik olduğunda biz destek olduk ve el birliğiyle kardeşçe önemli bir dayanışma örneği gösterdik. Onlar kazandığında biz, biz kazandığımızda onlar sevinir.”
İNCE İŞÇİLİKTE ZORLANDIM
SERÇEV Engelsiz MTAL takım kaptanı Tura Karatağ ise yarışmayı anlatırken; “ince işçilik yaparken kullandığımız kaslarda sorun yaşıyordum, vida tutarken sıkıntı yaşıyordum. Hastalığım hazırlık sürecinde bu tür zorluklar yaratsa da iyi mücadele ettik. İleride yazılım mühendisi olmak istiyorum bu nedenle yarışma bana önemli bir deneyim kattı” dedi.
Eskişehir’den gelen ve işitme engelli öğrencilerden oluşan takımda ise sadece öğrenciler değil, mentörler de işitme engelliydi. Takım içi iletişim biyonik kulak, işitme cihazı ve işaret diliyle kuruldu. Engellerinin ve maddi şartların işlerini zorlaştırdığını ancak buna rağmen ödül alma başarısı gösterdiklerini söyleyen Takımın elektrik mentörü mühendis Gizem Uyanık şunları söyledi; “Biz hayatımız boyunca tüm engelleri aşarak mühendis olduk. İşitme engelli bireylerin mühendislik alanında başarılı olamayacaklarına dair bir önyargı var.. Bu önyargıları aşmak için yaşadığımız yer olan Eskişehir’de sağır lise öğrencilerimizle bir takım kurduk. Yarışmaya zor şartlarda ama iyi hazırlandık. Atölyemiz olmadığından mesai sonlarında başka bir takımın atölyesinde çalışarak kendi emeğimizle robotu yaptık.
BU ALANDA BİZ DE VARIZ
İlk kez geçen sene katılım gösterdik. Özel jüri ödülümüzü aldık. Bu seneki katılımımızda ‘takım ruhu ödülü’ alarak koleksiyonumuza bir ödül daha koyduk. Aslında amacımız ödül almak değil, engelli olmanın başarmak için bir eksiklik olmadığını ispatlamaktır. Bu sağır gençlerimize örnek olmak, ilham olmak ve onları motive etmek, onları hayata hazırlamak için, özellikle ekip ve takım ruhu ile aşamayacakları engel olmadığını anlatmak için çalıştık. Bu alanda biz de varız.”
Takım kaptanı Mustafa Sarıyerlioğlu da “farklı okullardan bir araya gelen işitme engelli öğrencilerden oluşan takımımıza kaptanlık yaptım. Kardeş takımımız SERÇEV ile yardımlaşarak yarışmayı tamamladık. Aldığımız 4’üncülük bize ödül getirmedi ama bizim asıl amacımız işitme engellilere mühendisliği sevdirmek çünkü dünyada işitme engelli mühendis sayısı az. Bizim gösterdiğimiz cesareti ve çabayı diğer engelli arkadaşlarımızın da göstermesini istiyoruz” dedi.