'Zengin zenginler' ve 'fakir zenginler'

Geçen yüzyılın sonlarında bir ilkbahar akşamı. New York limanı doklarına çekilmiş yüzer saray boyunda bir yat pırıl pırıl ışıldıyor. Rıhtıma giren arabalardan tuvaletli kadınlar, smokinli erkekler lüks yata çıkan iskele merdivenlerini adımlıyorlar. Güvertenin başında Paul Mellon davetlilere ilk adıyla hitap ederek 'Hoş geldiniz' diyor. Garsonlar tepsiler içinde şampanya servisi yapıyorlar. Mellon'ın en yakın dostlarına geleneksel bahar daveti bu. Banker-sanayici, Amerika'nın Rockefeller, Carnegie, Vanderbilt, Ford gibi elit kesimde bir ailenin reisi.

Yat mürettebatı bir Manhattan turu için hazırlık yaparken 70'ini aÅŸkın milyarder Mellon'ın gözü merdivenleri nefes nefese tırmanan bir adama takılıyor. Kırmız ceket altında, yeÅŸil pantolon, beyaz rugan ayakkabılı adam tanıdık birisi deÄŸil. Güverteye çıktığında " Merhaba" dedikten sonra kendini tanıtıyor. Kıyafeti sirk palyaçolarını andıran adam çorap fabrikatörü olduÄŸunu söyleyerek "Åžirketim iyi iÅŸ yaptı bu yıl. 25 milyon dolar kazandık."diyor. Garsondan bir içki alıp güverteyi dolaÅŸmaya baÅŸlıyor. Gecenin tadını bozmak istemeyen 'Baba' Mellon davetlilerini ağırlamaya devam ediyor. Yatın halatları çekilirken çorap tüccarı tekrar yanına geliyor, yılışık tonla soruyor: " Yatınızı beÄŸendim. Kaç para bu?" Adamı tepeden tırnaÄŸa süzen Paul Mellon'ın yanıtı kısa: " Fiyatını soruyorsanız alamazsınız."Â

Belleğimden silinmeyen bu olay Amerika'da servet sahiplerinin sınıflandırılmasının tipik bir örneği. Davetsiz misafir çorapçı 'milyoner' ama zengin değil. Mellon ailesinin müzeler ve halk sağlığı kurumlarına bağışları o günlerin parasıyla milyar doların üstünde. Kathryn Livingston ile Denise Lefrak Calicchio geçenlerde piyasaya sürülen kitapta "Şimdilerde 'zengin zengin' ve ' fakir zengin'lerimiz var. İlki milyarder grubundakiler, diğeri zengin oldukları halde özel uçak, başlıca dünya kentlerinde malikaneleri olmayanlar." diye zenginliği özetliyorlar.

Amerika'nın yeni zenginleri son on, yirmi yıldır servetlerini emlak üzerine yatırmaya yöneldiler. Gayrimenkullere ödedikleri meblağlar astronomik. New York'lu yatırımcı Ron Baron zengin sınıfının  sayfiyesi East Hampton'da 40 dönümlük arazideki malikaneye 103 milyon dolar ödeyerek sahip oldu. Bu rekor satış olarak kayıtlara geçti.  Aynı semtte özel golf sahası, minik gölle çevrili yedibin m2'lik bir villa da 75 milyon dolar etiketle satışa çıkarıldı. Emlak komisyoncusu Judi Desiderio "Hampton'larda emlak alanlar ciddi zengin. Alışveriş muamelesi yaparken hakaret addettikleri için 'M'(mortgage) sözcüğünü katiyen kullanmıyoruz. Banka kredisine ihtiyaçları yok. Hepsi nakit parayla ödemeye yapıyor. 10-20 milyon dolarlık evleri şip-şak satıyoruz."diyor. Judi yeni zenginlerin Hampton lokantalarında 900 gramlık istakoz salatasına gözkırpmadan 200 dolar ödediklerini söylüyor.

Minik Manhattan adası ise emlak satışlarında liderliğini sürdürüyor. Telaviv merkezli Elad şirketi tarihi  Plaza Oteli'ni satın aldıktan sonra apartmana dönüştürüp satışa çıkardı. 180 lüks daire arasında bir tripleksi petrolcu bir İngiliz New York'ta rekor sayılan 56 milyon dolara satın aldı. Ünlü Pierre Oteli'nde 16 odalık bir penthouse 70 milyon dolar fiyatla müşteri bekliyor.

New York'un Madison, Fifth ve Park caddelerinde bazı eski binalardan daire almak için bavul dolusu paranın gücü bazen yeterli olmuyor. Üç,dört kuşaktan zengin ailelerin yaşadığı binalarda yönetim kurullarının alıcı adaylarına onay vermeleri gerekiyor. Geçmiş yıllarda ABD eski başkanı Richard Nixon'ın daire satın almak başvurusuna apartman yöneticileri karşı çıkarak izin vermedi. Pop şarkıcısı Madonna, şöhretli TV muhabiri Mike Wallace'de Manhattan'ın göbeğindeki binalarda daire alması da aynı şekilde reddedildi.