Yeşil faşolarla asla

Seçim tarihi henüz somutlaştırılmadı ama daha şimdiden ülkede tam bir seçim havası esmeye başladı.

Çocuk Bakım Parası’nın hayata geçirilmesi Hıristiyan Sosyal Birlik Partisi’nin (CSU), her üç ayda bir ödenen 10 Euro Mauyene Parası uygulamasına son verilmesi Hür Demokrat Parti’nin (FDP) seçim armağanı olarak dillendirildi.

Emeklilik Sigortası prim oranının 1 Ocak 2013 tarihi itibariyle yüzde 19.6’dan yüzde 18.9’a düşürülmesi kararı da Başbakan Angela Merkel’in genel başkanlığını yaptığı Hıristiyan Demokrat birlik Partisi’nin (CDU) seçim armağanı olarak değerlendirildi.
Tabii seçim armağını’na en çok da kafayı iktidarı devralmayı hedefleyen anamuhalefet Sosyal Demokrat Parti (SPD) ile Yeşiller taktı.
Ama, “Tokmak kimin elindeyse, davulu o çalar” özdeyişinden hareketle, Merkel hükümeti bu alanlardaki kararlı tutumundan bir adım bile olsa geri adım atmadı. Atamazdı da...
Çünkü FDP’nin talebini geri çevirse ortaklık tehlikeye girecekti...
CSU’nun önerisini geri çevirse de kardeş partiyi ve kardeş partilileri küstürecekti...
Merkel orta yolu buldu ve her iki ortağın da gönlünü aldı...
Muhtemelen seçmenlerin önemli bir bölümünün desteğini de...
Seçim armağanı tartışmalarına paralel olarak ülkenin gündemine koalisyon hesapları da iyice yerleşmeye başladı. SPD hedefini aylar önce ilan etti: Biz Yeşiller’le iktidarı devralmak istiyoruz. Yeşiller de SPD ile ortaklık etmek istediklerini aylar önce ilan ettiler. CDU/CSU iktidar koltuğunu bırakmak istemiyor. Ama ortak bulmakta zorlanıyor. Şu andaki küçük ortak FDP yüzde 5 barajını aşsa bile CDU/CSU’nun siyahsarı koalisyonu sürdürmesi mümkün gözükmüyor. Böyle olduğu halde CDU/CSU’da “Yeşiller’le asla” diyenler var...
Ama CDU/CSU içinde bazı politikacılar Yeşil kapıyı şimdiden tamamen kapatmak da istemiyor.
Yani muhafazakar kanatta Yeşiller’e göz kırpanlar var...
Aynı durum Yeşiller Partili bazı politikacılar için de geçerli. Onlar için de “CDU/CSU’yla asla” diyenler var... Ama aralarında CDU/CSU ile siyahyeşil koalisyon kapısının tamamen kapalı tutulmasına karşı olanlar da var. Aslında bu yaklaşım yanlış da sayılmaz...
Niye mi? G 1980’li yılların ilk yarısındaydı. Hessen’de SPD’li Holger Börner, Eyalet Başbakanı’ydı. 25 Eylül 1983 tarihinde yapılan Eyalet Parlamentosu seçimleri öncesi Börner atıp tutuyordu...
“Bu pazarlık masasında Yeşiller’le benim fotomontaj bile olsa bir fotoğraf görülmeyecek” diyordu... “Yeşiller benim hesaplarımın dışındadır. Onlarla bırakın koalisyonu herhangi bir alanda işbirliği de yapmayacağız” diyordu...
“Yeşil faşolarla asla ortaklık yok” diyordu...
Ama bunlar hep lafta kaldı...
Seçimlerden sonra Holger Börner, koltuğunu Yeşiller’in tolere etmesiyle korudu. Bir süre azınlık hükümetiyle işleri yürütmeye çalışan Börner baktı ki olmayacak, Yeşiller’i yanına aldı. “Yeşil faşolarla asla ortaklık yok” dilen Börner, 12 Aralık 1985’te Almanya genelinde ilk kez Hessen Eyaleti’nde SPD-Yeşiller ortaklığını kurdu.

Yıllar sonra Federal İçişleri Bakanı olan Joschka Fischer, Börner hükümetinde Çevre ve Enerji Bakanı olarak görev aldı.
Fischer, yemin törenindeki spor ayakkabılı ve jeans pantolonlu fotoğraflarıyla tarihe bile geçti. İşte bu yüzden hangi kanattan olursa olsun, Alman politikacılar asla, “Asla” dememeli...