Beril Abla’yı ve Mevlüde Anne’yi kaybettik

BERİL Akkutay, yalnız Nezih Akkutay’ın eşi değil, aynı zamanda Zeynep’in annesi ve Kayra’nın da anneannesiydi.
Ama Beril Akkutay, aynı zamanda Almanya’ya iş gücü göçünden sonra Avrupa’da görev yapan Türk gazetecilerin öncülerindendi.
1941 yılında İzmir’de doğmuş, 1965 yılında Yeni Asır gazetesinde çalışmaya başlamış ve 1968 yılında da Hürriyet’e geçmişti.
Hürriyet’in genç spor muhabirlerinden Nezih Akkutay’la 1972 yılında evlendikten bir yıl sonra da ikisi birlikte Avrupa Hürriyet’te çalışmak üzere Almanya’ya, Frankfurt’a gelmişti.
Hem de henüz 4 aylık olan biricik kızları Zeynep bebeği İstanbul’da yaşayan babaanneye emanet ederek.
Avrupa Hürriyet’in merkezi Frankfurt’ta bir süre çalıştıktan sonra kızları Zeynep’i Almanya’ya getirince, gazeteciliğe bir süre ara vermiş Beril Abla.

ALMANYA’DAKİ TÜRK MAHKÛMLARLA RÖPORTAJ
Ama çok geçmeden Milliyet gazetesinde iş başı yaparak Almanya’da ilk Türkçe televizyon dergisini çıkarmış.
Daha sonra yeniden Hürriyet’e dönmüş, sonraları tekrar Milliyet’te çalışmış.
Hem Hürriyet hem de Milliyet’te çalışırken, Almanya’daki maden ocaklarında, fabrikalarda çalışan Türk işçilerle, cezaevlerinde yatan Türk mahkûmlarla röportajlara imza atmış.
Ben Beril Akkutay’ı ve Nezih Akkutay’ı 1980 yılı Ekim ayında Hürriyet Avrupa’nın merkezi Frankfurt’ta işe başladığımda tanıdım.
Zamanla her ikisiyle de çok iyi dost olduk.
Çok iyi anlaştığım ve çok iyi dost olduğum halde Hürriyetçilerin Beril Ablası’na ben hep “Beril Hanım” veya “Patroniçe” derdim.
İyi bir dost, güzel bir insandı.
Yıllar önce yakalandığı amansız hastalık yüzünden özellikle son dönemlerde çok acı çekti.
Ama hiçbir zaman yılmadı, pes etmedi.
Ancak tedavi görüp iyileşmek için kaldırıldığı hastanede yaşamını yitirip, aramızdan ayrıldı.
Allah rahmet eylesin. Toprağın bol, mekânın cennet olsun Beril Abla.
Nurlar içinde yat Beril Hanım, Patroniçe.

MEVLÜDE ANNE DE GİTTİ
Geçen hafta cuma akşamı Düsseldorf’taki Türk Başkonsolosluğu’nda Cumhuriyetimizin ilanının 99. yıl dönümü vesilesiyle düzenlenen resepsiyona katıldım.
29 Mayıs 1993’te Solingen’de aşırı sağcı, ırkçı, yabancı düşmanı 4 Alman genci tarafından benzin dökülerek kundaklanan evlerinde 5 canlarını yitiren Mevlüde ve Durmuş Genç çifti de konuklar arasındaydı.
Mevlüde Anne ile eşi Durmuş’u salonun sahneye yakın bölümünde otururken görünce, yanlarına gidip “Merhaba” dedim.
Daha önceki yıllarda birkaç kez bir araya geldiğimiz Genç çiftiyle bir süre sohbet ettik.
Pazar sabahı sosyal medyada Mevlüde Genç’in sabaha karşı yaşamını yitirdiği haberini görünce şaşırdım.
Daha cuma akşamı sapasağlam gözüken Mevlüde Anne, bu fani dünyadan göçüp gitmişti.
Neonazilerin kundakladığı evlerinde cayır cayır yanarak yaşamlarını yitiren kızları Gürsün İnce (27) ile Hatice Genç’in (18), torunları Hülya Genç (9) ile Saime Genç’in (4) ve yeğenleri Gülüstan Öztürk’ün acılarını yıllarca yüreğine gömen, tüm acılarına rağmen dostça, kardeşçe barış içinde birlikte yaşam için dil döken “Ben Türkiye’de doğdum, Almanya’da doydum” diyen Mevlüde Anne de aramızdan ayrılıp gitti.

‘CESUR KADINDI, BARIŞ ELÇİSİYDİ’
Genç ailesinin evlerinin kundaklandığı dönemde ben Hürriyet’in Bonn temsilcisiydim.
Haberi duyar duymaz, otomobile atlayıp Solingen’e gittim.
Sonradan Almanya Cumhurbaşkanı olan Kuzey Ren Vestfalya (KRV) Eyalet Başbakanı Johannes Rau da, Federal Dışişleri Bakanı Klaus Kinkel de, Türkiye’nin o dönemdeki Bonn Büyükelçisi Onur Öymen de oradaydı.
Daha sonraki günlerde Rau, “Kundaklanan binanın önüne geldiğimde aklımdan ‘Sen bu dünyayı değiştiremezsin’ düşüncesi geçti” demişti.
Hatta aynı gün istifa etmeyi bile düşündüğünü de söylemişti.
Mevlüde Anne’nin ölüm haberini alınca, emekli Büyükelçi Onur Öymen aradı Türkiye’den.
Çok üzgündü...
“Cesur kadındı, barış elçisiydi. Allah rahmet eylesin. Mekânı cennet olsun” dedi.
Almanya Cumhurbaşkanı Frank-Walter Steinmeier de, Başbakan Olaf Scholz da “Barış elçisi Mevlüde Genç’i hiç unutmayacağız” diye açıklamada bulundular.