Doktor olarak insanları kurtaracaktı dünyayı kurtardı

Sonradan sularında bol bol yüzeceği koca Yeşilçam denizinde geçen öyküler gibi bir hayatın güzergâhında başlamıştı yolculuğu. Babası Yakup Cüreklibatır, Sakarya Meydan Muharebesi’nde yaralanmış ve cepheden, şarapnel parçalarını ömrü boyunca vücudunda taşıyacak bir şekilde eve dönmüş bir gaziydi.
Oğlu Fahrettin ise zekiydi, çalışkandı ve okuyarak yoksulluğun çemberini kırmaya azimliydi. 8 Eylül 1937’de Eskişehir’de doğan bu genç, Atatürk Lisesi’nde okuyacak, kentin uzun süredir belediye başkanlığını üstlenen Prof. Dr. Yılmaz Büyükerşen’le de sınıf arkadaşı olacaktı. Sonrasında İstanbul Tıp Fakültesi’nin yolunu tutacak ve ‘Doktor’ unvanıyla hayata atılacaktı.

Ama kaderi filizleneceği, serpileceği ve koca bir çınara dönüşeceği başka bir yerde yazılmıştı. Bu yer, bir tıp çalışanı olarak tek tek insanları kurtarmaktansa ‘Dünyayı Kurtaran Adam’a (!) dönüşeceği Yeşilçam’dı...

‘GURBET KUŞLARI’ DÖNÜM NOKTASI OLDU

İlk kez rol aldığı Luchino Visconti’nin ‘Rocco ve Kardeşleri’nden (‘Rocco e i suoi fratelli’) esintiler de taşıyan sinemamızın klasiklerinden ‘Gurbet Kuşları’, aynı zamanda kariyeri için de en önemli dönüşüm noktası olmuştu. Göç olgusunu Maraşlı bir ailenin, büyük kentin çarkları içinde yavaş yavaş parçalanması ekseninde anlatan filmin finalindeki aksiyon sahnelerindeki performansı, yönetmeni Halit Refiğ’i etkilemiş ve kendisine “Sen bu kulvardan yürü” şeklinde tavsiyede bulunmasını sağlamıştı...

KARA MURAT

Fahrettin Cüreklibatır ismiyle vedalaşan ve Cüneyt Arkın sahne adıyla yoluna devam eden bu genç aktör, çok geçmeden dahil olduğu sinema âleminde basamakları tıpkı filmlerindeki dinamik yapısı gibi çok hızlı atlamış ve Yeşilçam’ın en bilinen yüzlerinden biri haline gelmişti.
İstanbul’da gösteriler yapan Medrano Sirki’nde altı aya yakın bir süre çalışarak akrobasi eğitimi alan oyuncu, Türk sinemasının kısıtlı imkânları arasında kendi tarzını geliştirmiş, ‘Malkoçoğlu’, ‘Battal Gazi’ ve ‘Kara Murat’ gibi tarihi karakterlere hayat vermişti. Bir zamanlar dönemin gençleri ve özellikle erkek sinema izleyicisi, sırf bu filmler ve onun sunacağı aksiyon şovları için salonların yolunu tutardı.

ALTIN KOZA ÖDÜLÜNÜ REDDETTİ

‘Yaralı Kurt’, ‘Maden’, ‘Vatandaş Rıza’, ‘Öğretmen Kemal’, ‘Cemil’ gibi yapımlarla da zihinlerde yer edinen Arkın’ın sinema serüvenindeki en izlerden biri de ‘12 Mart dönemi’nde gösterdiği tavırdır. 1972’de düzenlenen Adana Altın Koza Film Festivali’nde jüri Yılmaz Güney’i ‘Baba’ filmindeki performansıyla ‘En İyi Erkek Oyuncu’ seçer. Ama politik baskılarla oylamada ‘Yaralı Kurt’taki performansıyla ikinci sırada olan Arkın’a ödül verilmesi kararlaştırılır. Bu karara itiraz eden sanatçı, ödülü reddeder...

MALKOÇOĞLU

Cüneyt Arkın’ın yerelden evrensele ulaşabilecek çok önemli bir avantajı vardı; yakışıklılığı... Naçizane ben kendisini Alain Delon’a benzetirdim, nihayetinde elbette yurtdışından teklifler almıştı ama bir, İngilizce öğrenme zorunluluğu; iki, sadece imza attığı şirketin yapımlarında oynama koşulu onu ‘deplasman’ sularından uzak tuttu. Yine de kimi filmleri dışarıda George Arkın ya da Lee Arkın gibi isimlerle oynadı... Ayrıca Çetin İnanç imzalı ‘Dünyayı Kurtaran Adam’, zamanla ‘kurtardığı’ gezegenin genelinde çok tanındı ve ‘kült film’ statüsüne ulaştı.

EN ZORLU SAHNELERDE  BİLE DUBLÖR KULLANMADI

Ait olduğu kuşak başka bir üretim ilişkisinin, başka sinemasal reflekslerin ifadesi olan bir sistemin öncüleriydi. O dönemlerde yönetmenlerden ziyade yıldızlar, kitleleri salonlara çekecek isimler önemliydi. Tıpkı futbolda olduğu gibi teknik direktörlerden çok starların yetenekleri ön plandaydı ve sonuçlar, tarihi galibiyetler (!) onlar sayesinde alınıyordu. Cüneyt Arkın işte bu kuşağın Tarık Akan ve Kadir İnanır’la birlikte en önemli yüzlerindendi. Dublör kullanmayı seyirciyi kandırmak olarak kabul ediyor ve bütün zorlu aksiyon sahnelerinde kendisi boy gösteriyordu.

DÜNYAYI KURTARAN ADAM

Bu yönüyle de sinemamızın özel bir ‘emekçi’siydi… Geride çok sayıda film, karakter, sekans, hatıra, sinemaseverlerin zihinlerinden hiç çıkmayacak kadrajlar bıraktı. Ayrıca Yeşilçam’da filmleri tiyatro kökenli isimler seslendiriyordu. Dönemin en ünlü seslendirme ustalarından Abdurrahman Palay’ın kötü koşullarda kaydedilmiş kimi ifadeleri doğru vurgulara rağmen farklı söylenişlere dönüşüyordu. Bu dönüşümlerden en ünlüleri olan “Nayır nolamaz” da daha çok Cüneyt Arkın’ın canlandırdığı karakterler vasıtasıyla kulaklara yerleşmişti.

‘TAHTA VALİZİMLE İSTANBUL’A GELDİM’

Yakın bir zaman önce Kırmızı Kedi Yayınları tarafından basılan ‘Benim Kahramanım Türk Halkıdır’ adlı kitabında şöyle bir notu vardı: “Hedefim doktor olmaktı. 1958 yılında, İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’ni kazanıp İstanbul’a geldim. Yorganımla, yatağımla ve tahta valizimle. Haydarpaşa’dan şehre adımımı attım. Tıpkı ilk filmim ‘Gurbet Kuşları’ndaki gibi. Meğer o ilk gelişim, sinemadaki ilk rolümün de provasıymış.”
İşte o ‘kuş’ büyüdü, koca bir Yeşilçam’ı kapladı ve dün itibarıyla da aramızdan ayrılıp gökyüzüne karıştı. Bize bıraktığın onca sinemasal an, görüntü, yaşattığın onca heyecan, aksiyon için teşekkürler...
Sinemamızın ve tüm sevenlerinin başı sağ olsun...