Müzisyenin değeri

Yaşamı kaza sonucu ya da doğal yollardan son bulsaydı, Yavuz Çetin'in adını duyma şansınız olur muydu, bilmiyorum.Bence haber sayfalarında kendine yer bulmayacaktı.Bu tür bir ölümün bilinçli bir seçim gibi gösterilmesini, sonra da eylemi gerçekleştiren insanın bu nedenle kahramanlaştırılmasını kabullenmekte güçlük çekiyorum.Oysa Yavuz'u, sağlığında bir müzisyen olarak kahramanlaştırmak için ne kadar çok sebebimiz vardı.Geç mi kaldık? Bir açıdan evet. Ama hala bir şansımız olduğunu düşünüyorum.Yavuz Çetin hayattayken, popüler müzik ürünleri üreten bir dolu şöhretli isme müzisyenliğiyle, fikriyle, duruşuyla katkıda bulunmuş bir adamdı.Sizce de sağlığında ilgisiz kaldığımız iyi bir müzisyen olarak Yavuz, bugün bir tribute albümü hak etmiyor mu?Bu en azından, aynı ilgiyi hakeden ve bugün hayatta olan müzisyenler, diğer bir deyişle bu işin gizli kahramanları için simgesel bir onur kaynağı olmaz mı?Evet, bu tip albümler, özellikle Türkiye gibi bir ülkede kolay ortaya çıkmıyor. Çünkü organizasyon, disiplin ve koşulsuz iyi niyet gerektiriyor. Teoman, Aylin Aslım, Özkan Uğur, Mazhar Alanson, İzel, Turkut Berkes, Fuat Güner, Kıraç, Göksel, Bulutsuzluk Özlemi ve şimdi adını sayamadığım bir dolu isim...Her birinin, bir şekilde Yavuz'la gönül bağı olduğunu düşünüyorum.Birileri bu işin başını çekse, plak şirketleri işe çomak sokmasa, besteci, şarkı sözü yazarı, yorumcu, prodüktör herkes bir ucundan tutsa, ortaya yepyeni şarkılar içeren özel bir albüm çıksa...Satış ve telif gelirleri Yavuz'un oğlu Yavuzcan'a bırakılsa...Hem Türk popu taptaze ve sağlam şarkılara kavuşsa, hem de artık aramızda olmayan bir müzik adamının kişiliğinde bu işin emekçilerine minnet borcu ödenmiş olsa...Ne dersiniz olamaz mı?