Konniçiva

Erdal GÜVEN

Özür

Evet sevgili okurlarım sizden özür diliyorum. Bunca zamandır sizi kandırdım. Benim adım aslında Erdal Güven falan değil. ERUDARU GÜBEN. Evet evet yanlış okumadınız aynen öyle. Aslında bu işte benim de bir şuçum yok. Yıllardır adımı yanlış biliyormuşum. Ben de sizler gibi adımın Erdal Güven olduğunu zannediyordum, ama geç de olsa yanlışımı anladım. Daha doğrusu daha fazla dayanacak gücüm kalmadığı için Japonların dediğini kabul etmek zorunda kaldım. 4 yıldır Japonlarla mücadale ediyorum ama daha şimdiye kadar ismimi doğru söyleyen bir Japona rastlamadım. Kendimi tanıtırken bir yanlışlığa mahal vermemek için önce ismimi kotluyorum sonra da okunuşunu söylüyorum. E.R. D. A. L. Erdal, karşımdaki Japon tekrarlıyor Erudaru. Hayır ERUDARU değil. Ama ne kadar söylersem söyleyeyim hiç önemi yok. O bir kere benim adımı koydu. Sonra sıra soyadıma geliyor. Başlıyorum yine kotlamaya G.Ü.V.E.N. Güven, karşımdaki tekrarlıyor, güben. Hayır GÜBEN değil Güven Viyana'nın V'si. Bu sefer karşımdaki biraz ukala cevap veriyor. Tamam biz ne diyoruz BİYANA'nın B‘si GÜBEN.

Japonlar latin alfabesinde yer alan bazı harfleri söyleme özürlü oldukları için bu harfler yerine kendileri uygun sesler koyuyorlar. Hiçbir Japon R ve L sesini çıkartamadığı için bunun yerine Ru sesi veriyorlar. Ayrıca lugatlarında ‘V' diye bir harf yok onun yerine ‘Bİ' var. Bu yüzden de ‘V' yerine sürekli ‘Bİ' diyorlar. Böylece benim adım oluyor ERUDARU GÜBEN.

Aslında Japonlar işin kolayını bulmuşlar teleffuz edemedikleri yabancı kelimeleri önce Japonlaştırıp sonra cümle içinde kullanıyorlar. Bazen öyle ileri gidiyorlar ki, kelimenin orijinalini inkar edip doğrusunun kendilerinin söylediği olduğunu savunuyorlar.

Benim adımın doğrusunun da ERUDARU GÜBEN olduğunu iddia edip duruyorlar Güya annem babam cahilliklerinden bana Erdal ismini koymuşlar. Eh artık siz de yanlış yapmayın ve beni yeni ismimle çağırın. Yoksa Japonlara ayıp olacak.

Saygılarımla

ERUDARU GÜBEN

Ailenizin yazarı.

Ormana gidelim, ormana

Dün gece rüyama giren ak sakallı nur yüzlü bir ihtiyarla insanları sevdiklerinden eş dost ve akrabalarından ayırmanın ne denli günah olduğu konusunda uzun uzun sohbet ettik.

Ağır bir akşam yemeğinden sonra üstümü örtmeden yattığım bir gecede bana gönderilen mesajdan anladım ki piknik zamanı geldi. Ve Doğal ortamlarda yapılacak pikniklerde insanlar eş dost ahbaplarıyla beraber olmak istiyor. Madem öyle işte böyle deyip ormanlık alanda bir piknik düzenlemeye karar verdim. Hatta kış uykusundan yeni uyanmış dostları ile uzun süredir ilk defa karşılaşacak olanlar için de gezi süresini iki güne çıkarttım. Gezi sırasında dostlar arasındaki duvarları ortadan kaldırabilmek için de geziyi çadırlı yapmaya karar verdim. Aman canım siz de öküz altında buzağı arıyorsunuz. Bunun benim geçen gün çadır almış olmamla hiçbir alakası yok. Ben sadece kalın oda duvarlarının dostlar arasında engel olmasını engellemeye çalışıyorum.

Aslında bu geziyi en çok sevgili dostum elçilik Müsteşarı Erdoğan Kök arzuluyordu. Bütün bir kış süresince sırt ağrılarından muzdarip olan ve sırtını çiğneyecek bir ayı bulamamaktan sikayet eden Erdoğan, kendine uygun bir ayı bulabileceği bu gezi öncesi Danimarka'ya tayin oldu. Şimdi Erdoğan yok diye pikniğe gitmemek olmaz. Artık o da sırtını Danimarka ayılarına çiğnetir. Ne yapalım.

JAPON FIKRASI

Politikacı Suzuki, sekreter almak için gazeteye ilan verir. Fakat işlerinin yoğunluğu nedeniyle ilanlarla ilgilenemez ve karısı Keiko'dan başvuru mektuplarını okuyup, tasnif etmesini ister.

Keiko mektupları okurken bir mektup dikkatini çeker. Sekreter adayından bir tanesi mektubun altına kısa bir not düşmüştür. ‘‘Her türlü işinizde size hizmet etmeye hazırım. Ama aklınıza ne tür iş gelirse’’.

Keiko ise hiç vakit geçirmeden cevap niteliğinde kısa bir mektup yazar:

‘‘Siz hiç merak etmeyin ben beyefendinin eşi olarak her türlü işinde kendisine hizmet ediyorum. Ama aklınıza ne tür iş gelirse’’.

JAPON SÖZÜ

... Keiken wa gusha desae mo kashikoku suru

...Tecrübe sahibi aptal bile akıllı görünür.